Klaar voor de Voorleesweek? Dit zijn de mooiste kinderboeken van het moment

Goed kunnen lezen is net zo belangrijk als gezond eten en veel bewegen. Die vaardigheid begint met voorlezen. Maar welke boeken dan? En welke mooie titels kun je jonge lezers met plezier aanraden? Dit zijn de mooiste prenten- en leesboeken van het moment.

Voorlezen is ...



vriendschappen smeden. En hoe doe je dat beter dan met een boek over vriendschap? Altijd samen is een kartonboek voor het allerjongste publiek. Met korte versjes en grappige tekeningen – allemaal over dieren – tonen Bette Westera en Leo Timmers dat vriendschap vele vormen kent.

Je hoeft niet op elkaar te lijken om elkaar leuk te vinden: een neushoorn en een sprinkhaan maken evenveel lol als twee quasi identieke giraffen. Belangrijker is wat je samen doet, en ook daarin heeft elke vriendschap zo haar eigen trekjes: van ijsjes eten en knuffelen tot gewoon – letterlijk – stapel zijn op elkaar. Voorlezen is .

.. samen durven dromen.

De kleine Jeremy wil het heelal verkennen en wordt daarom uitgelachen door zijn klasgenoten. Gelukkig durft ook zijn hond Maxwell buiten de lijntjes te kleuren, of liever te dansen. Met hun gezamenlijk enthousiasme raken de twee uiteindelijk tot op de maan, waar voor de hond een heldenrol is weggelegd.

Geloofwaardig is dit verhaal niet, maar grappig is het des te meer. De rijmen van John Boyne, vertaald door Edward van de Vendel, dansen even vrolijk en onvoorspelbaar in het rond als Maxwell op de maan. Voorlezen is .

.. samen in de zetel kruipen.

En je afvragen wat je moet doen als je voor school een familieportret moet tekenen terwijl je familie ongelofelijk saai is en de kinderen in je klas allemaal uit een kleurrijk, spannend gezin komen. Dan gebruik je je verbeelding, toch? Dat is wat het jongetje in dit boek doet. Hij gaat helemaal loos en tekent vijf ouders met een spannend beroep, van brandweerman tot president en piraat.

Hij heeft een stuk of dertien broers en zussen, een heuse zoo en een trampoline. Zijn lievelingsdier? Jawel, een ongelofelijk grote, ongelofelijk gevaarlijke leguaan. Natuurlijk is het allemaal niet echt, geeft het jongetje dat uiteindelijk ridderlijk toe en tekent het alsnog zijn echte gezin: een zus die haast in haar telefoon kruipt, en heel gewone, heel lieve ouders.

De conclusie? Alle gezinnen mogen er zijn. Voorlezen is ..

. je samen verwonderen over de wereld. En met wie kun je dat beter doen dan met Toon Tellegen? Hij voert een octopus ten tonele die uitlegt waar al zijn armen voor dienen.

Eentje om te eten, een om brieven te schrijven die nooit iemand leest, een om zich voor het hoofd te slaan als hij iets stoms doet, een kussenarm, een die dient om iets aan te wijzen of ergens iets uit te peuteren: “Het was een lange, dunne en vooral nieuwsgierige arm.” Een om te krabben en een om zichzelf moed mee in te spreken – een troostende arm om de schouder. Maar die laatste dan? Die dient nergens voor.

Tenzij om cadeau te doen aan de potvis die op bezoek komt. Een filosofisch Tellegen-verhaal met een ironische ondertoon, over hoe je gelukkig kunt zijn met de mogelijkheden die je hebt, en je zo toch heel bijzonder kunt zijn. Met bubbelende illustraties van Annemarie van Haeringen, die erin slaagt een heerlijk expressieve octopus neer te zetten.

Voorlezen is ...

samen gniffelen. Een bijdehante pinguïn die wil gaan dineren in een poepchic restaurant en door de hautaine ober met veel dedain bekeken wordt: leg dat in handen van Joukje Akveld en je krijgt een boek vol grappige situaties en vinnige dialogen, heerlijk om voor te lezen. Gaandeweg kantelt de relatie tussen de twee en worden ze alsnog vrienden.

Voeg daar nog de schitterende illustraties van Jan Jutte aan toe, in de traditie van de klare lijn: een beetje stripachtig, vol beweging, humor en expressie. Een boek waar het schrijf- en tekenplezier van af druipt. Voorlezen is .

.. samen proeven van klassiekers.

Het middeleeuwse dierenepos Van den vos Reynaerde werd geschreven om te worden voorgelezen. Een betere manier om kinderen te laten kennismaken van de streken van de beroemdste vos aller tijden is er dan ook niet. Maria van Donkelaar en Martine van Rooijen maakten een hervertelling in soepele rijmen, die wonderwel dicht bij het origineel blijft.

Dat kun je gerust een huzarenstuk noemen. Ze zijn dan ook niet aan hun proefstuk toe: als u hun Boven in een groene linde zat een moddervette haan nog op de kop kunt tikken: doen! Dat is een heerlijke bewerking van de Fabels van Jean de La Fontaine. Wendy Panders treft precies de juiste satirische toon in haar expressieve illustraties, waarin ze nog details toevoegt en de grappen uit de tekst sprekend verbeeldt.

Voorlezen is ...

kennismaken met Leo, een eencellige die op de bodem van de oceaan woont. Leo heeft een hekel aan gezeur. Hij wil een simpel leven, maar dat is hem niet gegund.

Elke dag komt er wel iets voorbij zweven dat het leven ingewikkeld maakt: een zeekomkommer die wil weten of hij een dier is of een groente, een schildpad die hem aan het daten wil krijgen of een visje dat graag wil dat Leo haar de mooiste van de oceaan vindt. En wat gebeurt er als het eindelijk rustig is? Dan beginnen de vragen door zijn hoofd te spoken! Yvonne Jagtenberg vertelt de avonturen van Leo in korte hoofdstukjes vol humor en fantasie. Ze krijgen een verlengde in de speelse, robuuste illustraties.

Voorlezen is ...

samen in spanning zitten. In de detectiveverhalen over de egel Jefferson creëert Jean-Claude Mourlevat die spanning op onnavolgbare wijze voor jonge lezers. Dit is het derde deel in zijn succesvolle reeks.

Anders dan de meeste dierenverhalen speelt het boek zich niet af in een ouderwets bos, maar in een moderne stad. Dat zorgt voor grappige taferelen, waarbij het dierlijke en het menselijke op een speelse manier vermengd worden. Dit keer heeft het gesneeuwd in de stad en ontdekken Jefferson en zijn vriend Gijsbrecht (een varken) onder de sneeuw een bijna doodgevroren kat.

Er lijkt kwaad opzet in het spel, en dat is het begin van een spannend avontuur, dat zich door de korte hoofdstukken perfect laat voorlezen. Voorlezen is ..

. samen de wereld rondreizen in je verbeelding. Kinderen kennen Marco Polo tegenwoordig vooral van een spelletje dat ze graag in het zwembad spelen, maar dit boek maakt hen wegwijs door de avonturen van de dertiende-eeuwse wereldreiziger.

Je hoort de verhalen van Marco Polo op het moment dat hij opgesloten zit in de gevangenis, via een meisje dat de cellen schoonmaakt. Daardoor laat het boek zich ook goed voorlezen, in behapbare stukjes, afgewisseld met haar relaas. Terwijl Marco Polo vertelt over zijn reizen door Azië, durft ook het meisje stilaan haar grenzen te verleggen.

D e wonderverteller laat mooi zien hoe avonturen vele vormen en variaties kent. Voorlezen is ..

. iets waar je nooit te oud voor bent. De Amerikaanse jeugdauteur Jandy Nelson creëerde in Als de wereld wankelt een maf universum waarin niets is wat het lijkt.

Drie jongeren uit een gezin in Noord-Californië worden van de dood gered door een meisje met regenboogkleurig haar. Is ze een elf? Een engel? Of toch een mens van vlees en bloed? Nelson is een van de opmerkelijkste auteurs van youngadultliteratuur van dit moment. Eerder schreef ze de bestseller Ik geef je de zon .

Ze verzint intrigerende personages die verre van perfect zijn en je zelfs behoorlijk kunnen irriteren, maar die toch onder je huid kruipen. In Als de wereld wankelt schrijft Nelson over een getroebleerd gezin waar de vader uit beeld is en waarin de conflicten zich opstapelen. Je wil weten of de veerkracht en liefde van de familie Fall sterker is dan haar trauma’s.

Nelson schrijft met lef. Het verhaal is soms hartverscheurend wreed, dan weer verrassend teder. Maar de belangrijkste reden om dit boek te lezen is de wervelende taal, die in vertaling mooi overeind is gebleven.