Kevin mag na klappen niet naar politie: 'Als je dit aangeeft, ben je nog niet klaar'

OPMERKELIJKE ZAKEN Kevin mag na klappen niet naar politie: 'Als je dit aangeeft, ben je nog niet klaar' Ingrid Smits Vandaag, 07:08 • 7 minuten leestijd Foto's ter illustratie © Pixabay In een dorp op Goeree-Overflakkee komt de vechtscheiding van Kevin en Wendy tot een gewelddadige climax. Maar wie deelde nou die ene kopstoot uit? Was het Kevin of toch Wendy's vader? Joop (67, grijs krulhaar) is boos. Hij leunt achterover op zijn stoel en heeft z’n handen demonstratief op zijn buik gevouwen.

Hij herhaalt het nog maar eens een keer: “Hij liegt!” ‘Hij’, dat is Kevin, zijn voormalige schoonzoon, die aangifte heeft gedaan van mishandeling. Kevin zou zijn geschopt en geslagen en een kopstoot hebben gekregen. En dan waren er ook nog bedreigingen, tot moord aan toe.



Vanwege dat verhaal zit Joop nu, samen met dochter Wendy (43, lang blond haar) en haar huidige vriend Peter (53, kort geknipt), tegenover de rechter. Langlopend conflict Voor Wendy is de zitting het zoveelste hoofdstuk van een langlopend conflict. En dat laat haar niet onberoerd.

Soms reageert ze net zo gepikeerd als haar vader, even later vloeien er tranen. Peter legt dan troostend zijn hand op de hare. Hij noemt zijn voorganger ‘een pain in the ass ’.

Kevin zal straks ook in de rechtszaal verschijnen. Als getuige. Daarom zitten er voor de zekerheid twee mannen van de parketpolitie in de zaal.

In Opmerkelijke Zaken doet Ingrid Smits elke week verslag van een bijzondere rechtszaak in de regio. Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit artikel gefingeerd. Hoe de betrokkenen werkelijk heten, is bekend bij de redactie.

De rechter probeert de teugels deze morgen strak te houden. Ze wil vooral focussen op de mishandeling, maar daar heeft Wendy weinig boodschap aan. “U kent de voorgeschiedenis niet”, zegt ze.

Voortdurend probeert ze een context te schetsen. Wendy vertelt dat Kevin haar na de scheiding bleef lastigvallen, zelfs op haar werk. “Dat heeft me mijn baan gekost.

Ik ben ontslagen” Ook hadden de twee voortdurend gezeur over geld. Kevin was laks met de alimentatie. Op de dag dat het misging, stond hij ook nog voor vijftig euro in het krijt bij de peuterspeelzaal.

De onbetaalde rekening was de lont in het kruitvat. Wendy: “Kevin kwam ons zoontje ophalen. Ik was bezig om de kleine in het stoeltje op de achterbank van de auto te zetten en leunde voorover.

Kevin trok mij toen aan mijn haar en gooide later het portier tegen mijn hersens. Peter hoorde ons tegen elkaar schreeuwen en kwam erbij om de boel te sussen.” Bloeduitstortingen De rechter: “Nou ja, sussen.

.. Kevin zegt dat hij door Peter is mishandeld.

Hij zegt ook dat u naar uw vader belde. En dat die - eenmaal op de parkeerplaats aangekomen - een kopstoot aan hem uitdeelde.” Wendy: “Dat klopt niet.

Kevin gaf mijn vader juist een kopstoot.” “Kevins rechterschouder was uit de kom”, zegt de rechter. “Die is onder verdoving weer rechtgezet.

Hij had een verwonding op zijn linkerwang en bloeduitstortingen op zijn armen. Ook had hij gevoelloze boventanden. De vraag is hoe hij aan het letsel kwam.

.. " Wendy antwoordt dat Kevin misschien ongelukkig ten val is gekomen.

"Zou hij dan zélf zijn arm uit de kom hebben getrokken?", wil de rechter weten. "Weet ik veel", zegt Wendy. "U zou Kevin ook een trap hebben verkocht toen hij op de grond lag", zegt de rechter.

"En nogal lacherig hebben gedaan toen hij riep dat hij pijn had." Wendy: "Ik dacht dat het aanstelleritis was." ‘Opdonderen!’ Kevin blijkt een deel van de ruzie te hebben opgenomen op zijn telefoon.

Dat kwam hem op verschillende bedreigingen te staan, stelt de rechter. Zoals: ‘Telefoon uit je broekzak, anders vermoord ik je’. En ook: ‘Opdonderen.

Als je dit aangeeft, ben ik nog niet klaar met je.’ Het zijn mannenstemmen. “Heeft u dat gezegd?”, vraagt de rechter aan Peter.

“Ikke niet”, schampert die. Ook Joop ontkent. De rechter: “De vraag is natuurlijk: als het allemaal gegaan is zoals u beweert, waarvan zou Kevin dan eigenlijk aangifte moeten doen?” Het blijft even stil.

Dan zegt Joop: "Ik was gewond en had zélf juist aangifte moeten doen." De rechter: "Waarom heeft u dat dan niet gedaan?" Joop: "Ik was bang dat ik mijn kleinzoon dan niet meer zou zien." Foto ter illustratie © Pixels Stuk vuil Dan komt Kevin de rechtszaal binnen.

Hij draagt de zorg voor het zoontje dat hij met Wendy heeft. Kevin is klein van stuk, heeft kort haar en een baardje. Hij ontwijkt elk oogcontact met zijn vroegere schoonfamilie.

De drie verdachten doen op hun beurt of Kevin lucht is. De rechter: "Ik heb uw aangifte gelezen. Heeft u toen de waarheid gesproken?" Kevin: "Ja.

Ik ben geschopt en geslagen, als een stuk vuil." In de zaal klinkt gesnuif en sarcastisch gelach. De rechter vindt dat dat niet kan.

"Als u niet stil kunt zijn, moet u naar de gang", zegt ze tegen Joop, Wendy en Peter. Die mopperen nog wat en houden zich daarna gedeisd. Meineed De sfeer wordt wat luchtiger als Wendy's moeder verschijnt.

Ook zij is getuige. Maar hoe dat precies werkt, is Thea (63) niet duidelijk. Ze kent het verschil tussen het afleggen van de eed en de belofte niet.

"Bij de eed roept u de hulp van God in", legt de rechter uit. "Bij de belofte is dat niet zo." Thea, ondanks de verwarmde rechtszaal gehuld in een zwarte donsjas, twijfelt.

"Doe maar allebei", zegt ze. De rechter moet er een beetje om lachen. "Ik begrijp dat het allemaal nieuw voor u is", zegt ze begripvol.

Uiteindelijk wendt Thea zich niet tot God. "U staat nu onder ede", legt de rechter uit. "Dat betekent dat u de waarheid moet vertellen.

Anders pleegt u meineed en bent u strafbaar." Thea knikt. Daarna vertelt ze dat zij het destijds 2-jarige zoontje van Kevin en Wendy mee naar binnen heeft genomen, zodat het peutertje niet teveel van het geweld zou zien.

De rest van haar verhaal sluit aan bij wat al eerder is beweerd: Kevin was de kopstootleverancier. Nachtmerries Dan komt de rechter voor een verrassing te staan: Kevin wil gebruik maken van zijn spreekrecht als slachtoffer. "Dat was niet aangekondigd", zegt ze.

Maar ze laat Kevin toch zijn A4'tje pakken. Hij meldt dat hij zoveel lichamelijke klachten heeft overgehouden aan de mishandeling dat hij zijn baan heeft moeten opzeggen. "Ik heb nu ander werk, met minder salaris.

Ik heb ook nog vaak nachtmerries." Joop kan het niet nalaten om commentaar te leveren. "Kort na de ruzie liep hij met zonnepanelen te sjouwen op een dak.

Dus het zal wel meevallen met die lichamelijke klachten. Hij zit wéér te liegen." Drie tegen één "Dit is een drie tegen één-verhaal", zegt de officier van justitie als het tijd is om met een strafeis te komen.

Maar ze vindt het verhaal van Kevin stukken geloofwaardiger dan dat van de anderen. Voor geweld van dit kaliber zou je de gevangenis in kunnen draaien, zegt ze. Maar ze houdt rekening met het feit dat het lang heeft geduurd voordat het tot een proces kwam.

Ze eist 120 uur taakstraf voor Wendy en 140 uur voor de mannen. En dan is er nog de claim die Kevin heeft neergelegd: 3700 euro voor materiële en psychische schade. De officier vindt dat hij daar recht op heeft.

Het blijft welles-nietes in de rechtszaal. Want volgens de advocaat van de familie is Kevin toch echt de agressor geweest. Ze zet Kevin neer als een stalker, die zijn frustratie over de scheiding maar bleef botvieren op zijn ex.

"Meneer zegt dat hij nachtmerries heeft. Maar ook na de mishandeling blééf hij contact zoeken." Als het al tot een veroordeling komt, moet bij de straf rekening gehouden worden met de termijn, vindt ze.

En de claim van Kevin? Die moet worden afgewezen. Want die is onvoldoende onderbouwd. Het laatste woord is voor de verdachten.

Wendy en Joop blijven stuurs mokken over de hele gang van zaken. Terwijl Peter, die deze ochtend aan de lopende band heeft zitten schamperen, zich plots ontpopt tot soldaat op vredesmissie. "Ik hoop dat ze eens met elkaar gaan praten", zegt hij, verwijzend naar het belang van het zoontje.

"Er is niks zo erg als dit, voor een kind. Maar ik ben bang dat we er nog lang niet zijn." HET VONNIS De rechter zegt dat ze alles wat is gebeurd 'heel akelig' vindt.

Bij de bepaling van de straf houdt ze er rekening mee dat de ruzie in september 2022 was. Al enige tijd geleden dus. De drie verdachten krijgen allemaal een taakstraf.

Wendy moet 50 uur gaan werken, de mannen 80. Gaan ze binnen een jaar opnieuw in de fout dan komt daar 60 uur bij. Kevin kan rekenen op 3700 euro schadevergoeding.

Wendy, Joop en Peter mogen zelf bepalen hoe ze dat bedrag onderling verdelen. De meeste betrokkenen zijn bij het verlaten van de zaal in tranen. Niet zozeer door het vonnis, maar door de woorden van Peter.

"Ik wens u allen heel veel sterkte", zegt de rechter. "Narigheid uit de weg ruimen, zou helpen en geweld als dit kunnen voorkomen." LEES OOK Met lachgas en cocaïne aan boord liggen Roy en Perry in een auto: 'We waren moe na een feestje'.