In een keurige familiewoning danst een jongen op een deuntje vol rinkelende belletjes. Achter hem bungelen rode en witte sokken boven de open haard; naast hem waakt de kerstboom over een berg cadeautjes. De jongen – kleine Timmy – zingt het liedje zuiver mee: zijn kinderstem is even zoet en aandoenlijk als zijn rendieren onesie .
Ieder element is aanwezig voor een standaardclipje bij een standaardkerstnummer. Behalve Timmy’s ouders. „ The only thing I want on Christmas Day, is my mom and dad who were taken away ", zingt Timmy, die gedurende de hele clip omringd wordt door groene knuffeluilen.
Zijn bruine ogen staan bezorgd. Hij weet namelijk ook precies wie er achter de verdwijning van zijn ouders zit: „ An owl with a BBL who said I should have studied .” Aan lezers die niet de ganse dag op sociale media zitten valt na deze eerste alinea al een heleboel uit te leggen.
De korte versie van die uitleg luidt: de muziekvideo ‘Bring my parents back’ is het meest recente resultaat van de snel ontsporende (en vrij geniale) marketingstrategie van taal-leer-app Duolingo. Voor de lange versie van de uitleg moeten we even een paar stappen terugdoen in de tijd. Duolingo gaat al een jaar of dertien mee, evenals zijn mascotte: een groene uil die Duo heet.
Gebruikers van de app leren een taal door elke dag een paar opdrachten te maken. Om ervoor te zorgen dat je de app daadwerkelijk dagelijks gebruikt, stuurt Duo veelvuldige pushmeldingen wanneer je je taalcursus een dagje dreigt over te slaan. Die opdringerigheid vormde de inspiratie voor een meme die in 2017 rondging op het (toen nog populaire) Tumblr: een afbeelding van Duo die een pistool op je richt omdat je de app een dag hebt genegeerd.
In de jaren erna verspreidde ‘Evil Duolingo’ zich verder over sociale media, waarbij de grap telkens was dat de groene uil er zo zijn eigen methodes op na zou houden om je aan het leren te krijgen. Teksten als ‘Spanish or vanish’ en ‘Japanese or broken knees’ raakten online gauw ingeburgerd. En toen Duolingo in 2021 een twintiger aan het roer zette van het officiële TikTok-account, bleek het in het voordeel van het bedrijf te werken om dat losgeslagen imago volledig te omarmen.
Sindsdien dreigt Duo op sociale media geregeld je geliefden te ontvoeren en spreekt de uil bovendien vloeiend Gen-Z. Het marketingteam zette er de laatste tijd nog een paar tandjes bij. Eerder dit jaar verscheen een filmpje waarin Duo een BBL ondergaat – een Brazilian But Lift – bij Dr.
Miami (een Instafamous plastisch chirurg). Ook verscheen er muziek: het mini-album Duolingo on ice bevatte onder meer een nummer, waarin Duo half in het Engels, half in het Spaans bekent dat hij wel een hapje mensenvlees lust. En nu is er dus wéér zo’n mini-album ( Owl on the prowl ), ditmaal met vier kerstnummers die gemiddeld een minuutje duren.
En hoewel het ronduit onwenselijk voelt om enthousiast te worden van muziek die enkel dient als promotie van een taalleer-app, valt het niet te ontkennen: het klinkt best aardig. En de teksten zijn – ik zeg dit met tegenzin – behoorlijk grappig, vooral wanneer Duo zelf aan het woord komt in ‘Japanese or broken knees’. „ Japanese or broken knees, sometimes I might prefer a hammer to diplomacy ”: goed gevonden, prima gezongen.
Voldoende aanleiding om de app te downloaden geeft het kerstalbum niet, maar na zo’n nummer hoop je toch dat die uil lekker liedjes blijft maken. Al denkt één jongen daar waarschijnlijk anders over. Sterkte, Timmy.
.
Vermaak
Kerstalbum van agressieve marketing-uil is zo slecht nog niet
Het album ‘Owl on the Prowl’ is het nieuwste resultaat van de snel ontsporende (en vrij geniale) marketingstrategie van taalleer-app Duolingo.