Kamp Westerbork moet geld krijgen om de herinnering levend te houden

Kamp Westerbork moet geld krijgen om de herinnering levend te houden H oe verder de oorlog in het verleden ligt, hoe belangrijker het wordt dat de lessen van de Holocaust in onze collectieve herinnering blijven. Daar past een moderne aanpak bij, die het oorlogsverhaal overdraagt op de generaties jongeren die het niet meer zullen horen van een ooggetuige. In Nederland zijn we ervan doordrongen dat de Tweede Wereldoorlog als waarschuwing kan dienen voor wat er er gebeurt als democratie en rechtsstaat afbrokkelen.

Terecht is de afgelopen jaren dan ook ruim de beurs getrokken voor prachtige, hedendaagse herdenkingsplekken zoals het Nationaal Holocaustmonument, en het Nationaal Holocaustmuseum in Amsterdam. Maar in Drenthe ligt een andere lieu de mémoire . Meer nog dan de Hollandse Schouwburg (waar het Holocaustmuseum gevestigd werd) was dit de meest gruwelijke plek tijdens de Holocaust in Nederland: Kamp Westerbork.



Hiervandaan werden de meeste van de 102.000 omgekomen Joden, Sinti en Roma weggevoerd. Verdient deze plek niet minstens dezelfde aandacht als de locaties in Amsterdam? Het is directeur Bertien Minco een doorn in het oog dat Westerbork ‘maar’ 650.

000 euro subsidie krijgt van het Rijk, terwijl het Amsterdamse Joods Cultureel Kwartier (Portugese synagoge en Joods museum) en het Holocaustmuseum samen ongeveer het tienvoudige krijgen. Minco bood Tweede Kamerleden dinsdag een petitie aan met een verzoek om extra geld wegens ‘financiële problemen’. Een compensatie voor hogere kosten van 200 duizend euro kreeg zij door een Kamermeerderheid al toegezegd.

De petitie viel niet toevallig samen met de presentatie van de vernieuwingsplannen van Westerbork. Het kabinet heeft een half miljoen uitgetrokken voor de vijf herinneringscentra in Nederland, maar gaat ook bezuinigen op culturele instellingen en mogelijk de btw verhogen. En dat terwijl er juist miljoenen extra nodig zijn om het kamp, waar weinig meer zichtbaar is van het verleden, bij de tijd te houden.

Als Herinneringscentrum Kamp Westerbork erin slaagt de vernieuwingsplannen uit te voeren, kan een uniek museum ontstaan voor Drenthe, en voor Nederland. Het wil de oorlogsgeschiedenis verbinden met die van de kolonisatie: tragisch genoeg kreeg het kamp tussen 1951 en 1971 ook nog een functie als opvanglocatie voor uit Indonesië verjaagde Molukkers. Een museum dat zichtbaar maakt wat destijds niemand mocht zien: de mensonterende behandeling van personen die in Nederland als vreemd element beschouwd werden.

Het moment dat directeur Minco koos om te lobbyen voor geld voor het herinneringscentrum komt precies op tijd: het vizier is gericht op migranten, het antisemitisme neemt toe en het navertellen van de Holocaust kunnen weinigen meer. Alle reden om van de laatste plekken waar de oorlog nog tastbaar is – niet alleen Westerbork, maar ook de kampen Amersfoort en Vught – de geschiedenis betekenisvol te hervertellen. En daar hoort een budget bij.

Het commentaar is de mening van Trouw, verwoord door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren. Commentaar: Kabinet, maak nu eens echt keuzes voor de toekomst van een welvarend Nederland Eindelijk neemt de Europese Commissie de handschoen op Het asielnoodrecht mag nooit het doel op zich zijn in de politiek.