Je kan de hoer uit Mokum halen, maar Mokum niet uit de hoer

Soep van de Week, in het StamCafé Vrienden, we moeten het als mannen onder elkaar eens over een gevoelig onderwerp hebben: seks, en dan met name de betaalde variant. Ik spel altijd alle reacties op GeenStijl (ik val wel eens in als moderator en er is niets leukers dan vijanden te jorissen) en het valt mij op dat die nogal preuts zijn. Nooit schrijft een of andere lolbroek eens dat hij lekker naar de hoeren is geweest of dat hij als een beest heeft zitten fappen op porno in een categorie die alleen op de dark web bestaat.

Wel lees ik regelmatig dat een reaguurder zich om een uur of vier ‘s nachts naar de echtelijke sponde sleept om vervolgens hikkend en boerend achter de warme (dat hoop je dan ) billen van zijn spouse kruipt, en dan moet ik maar raden wat er dan gebeurt. Eerlijk gezegd wilde ik het helemaal niet over hoeren hebben, want er spelen veel belangrijkere zaken in het tragische moederland. Het is de schuld van de alleraardigste maar ook vileine (Journalist / Collectioneur NPORadio1 / EenVandaag - Podcastmaker: oa Showbizzmoord / Mathilde’s Mysterie / Butlermoord / JFK: THE SECRET ARCHIVES - 13/5 ONLINE).



De schat stuurde mij deze week een triggerende DM: Een en ander moest uiterlijk vanwege de deadline van de potkast uiterlijk dit weekeinde gebeuren maar het toeval wil dat ik op maandag 4 november met pensioen ga en dit op zondag 3 uitbundig vier in Villa Vischlugt. ! Ik had me echt verheugd om mee te werken aan de potkast, want ik kende de Walletjes op mijn broekzak vanwege mijn obscure hobbies, en bovendien woonde ik jarenlang op een boogscheut afstand van de hoerenbuurt, waar helaas niets meer van over is. Vroeger was de Geldersekade een grote rode gloed vanwege de talloze peeshokken en tikten kommersjele sekswerksters driftig tegen de raampjes.

Maar zelfs de Dominicaanse oma die altijd wijdbeens sigaren rookte, is verdwenen. Hopelijk speelt ze nu de hoer in bejaardenhuis de Flesseman of in het Rosa Spierhuis te Laren, want oma was een rasartiest. Als de nu uit zijn graf zou opstaan om kiekjes te maken van zijn ouwe buurtje, zou hij regelrecht weer naar zijn kist rennen.

Ik hoorde hem gewoon mopperen, met die markante stem van hem. ‘Waar zijn godverdomme me gabbertjes gebleven..

. Wat doen al die teringyuppies hier?‘ De heeft net als Van der Elsken schitterende foto’s gemaakt op de Wallen en die leeft gelukkig nog. Ook hij zal verdrietig worden van de preutse pottenkast die de hoerenbuurt nu is.

De politiek, en met name de PvdA, heeft de meest pittoreske buurt van Amsterdam gesloopt. Ach, Brusselmans : Uiteraard ben ik wel eens naar de hoeren geweest, vrienden. Ik maak daar geen geheim van en schaam me er niet voor.

Meestal beschrijf ik mijn avonturen in de wereld van de kommersjele seks op anekdotische wijze: In een interview met dominee Ewout Klei, de sterverslaggever van het prachtblad De Kanttekening, zei ik dit: “Weleerwaarde heer, ik zal u eens meenemen op hoerensafari naar Zuid-Amerika. Daar heeft u veel voor weinig, en een ander geschiedt niet in een kille kommersjele sfeer zoals in de peeshokken van de Korsjespoortsteeg te 020. Daar betaalt u 70 euro voor een pompertje van een kwartier maar u bent al vijf minuten kwijt met de bekende piemelwas-truc.

Dan gaat het troostmeisje overdreven de kleine Ewout schrobben in de wasbak en resteren u nog maar tien minuten die teloor gaan aan nutteloze hoerenpraatjes. In Zuid-Amerika gaat u als vrienden voor het leven uit elkaar, met tranen in de ogen. De kans is groot dat u verliefd wordt op de eerste de beste putita en haar ten huwelijk vraagt.

” Mijn fascinatie voor de wereld der prostitutie heeft een artistiek-literair aspect: ik hou van de zelfkant. Ik ben nogal sfeergevoelig en vertoef graag in de milieus die Tom Waits zo geweldig bezingt. Denk aan , en : Ach, Amsterdam, wat hebben ze met je gedaan? De Wallen bestaan alleen nog maar tussen mijn oren.

Op onzalige tijdstippen zakte ik door bij Bloemen Pietje aan de Geldersekade en bij nachtkroeg De Witte Ballon alias de Herberg (met goedkope peeshokken) op Geldersekade 56, waar ik de legendarische Mexicaanse bonensoep van Sally naar binnen slobberde en probeerde recht op mijn benen te staan als ik naar de plee moest, want anders schopte uitbater Gerrie mij er zonder pardon uit. Bon, ik heb de knuppel in het hoenderhok gesmeten en ik verwacht nu prachtige hoerenverhalen van de reaguurders, die toch allemaal in de anonimiteit opereren. Of kom in ieder geval met leuke plaatjes die over hoeren gaan, zoals deze: Of deze: En natuurlijk het lijflied van alle werkende meiden:.