Jair uit Steyl heeft een bijzondere hobby: hij fietst zo dicht mogelijk langs grenzen

Hij fietste al eens om bijna alle twaalf de Nederlandse provincies en die van België. Maar ook om héél België en om Luxemburg. 'Randjes', noemt Jair Hoogland ze zelf.

Zo precies mogelijk fietst Hoogland langs grenzen. Hoogland komt uit Steyl, maar woont al jaren in Utrecht. Inmiddels heeft hij al een indrukwekkende collectie van 20 van die randjes bij elkaar gefietst.



Bij elkaar opgeteld 9255 kilometer. Daarvoor zat hij bijna 18 volledige dagen op de fiets. Provincie in één dag De meeste provincies doet hij in een dag.

"Alleen Noord-Brabant heb ik in twee dagen gedaan", blikt hij terug. Lachend: "Maar achteraf had ik die ook wel in één dag kunnen doen." De fietstochten tekent hij heel nauwgezet uit, zo dicht mogelijk langs de grenzen.

Na afloop plaatst hij de tochten met een verhaaltje op internet. Randje Utrecht Zijn bijzondere hobby kreeg vorm in de coronatijd, maar startte al eerder. "Ik zit in Utrecht bij een fietsclubje.

Dat fietst ieder jaar een rondje om de provincie Utrecht. Dat had ik dus al een paar keer gedaan. Toen corona kwam en ik heel veel tijd over had, ben ik ook andere randjes gaan fietsen.

" Training Hoogland heeft een eigen boekingskantoor voor muzikale artiesten. In de coronatijd vielen die werkzaamheden helemaal stil. Hij fietste sowieso al veel.

"Eigenlijk zijn die randjes vooral training voor andere nog langere wedstrijden waar ik aan meedoe. Maar toen die wegvielen, ben ik het veel meer gaan doen. Een periode deed ik het iedere week.

" In een jaar fietst hij dan ook wel tegen de 30.000 kilometer. Een getal dat meer doet denken aan profs.

Randje Limburg De provincie waar zijn roots liggen, rondde hij in juli 2022 af. 509 kilometer in 19 uur en een kwartier. "Als om half vier de wekker gaat spring ik meteen uit bed want het schönste randje van allemaal staat op het programma: randje Limburg", schrijft hij erover.

"Om vijf uur zit ik op de fiets en na een kwartier komt de zon al voorzichtig kijken. Via de Venloosche Hei en het Zwarte Water rijd ik naar de Maasduinen. Door het ochtendzonnetje trekt de dauw op en dit zorgt ervoor dat het er prachtig uitziet.

" Kortste dag Het Belgische Oost-Vlaanderen is het laatste randje dat hij fietste op 21 december afgelopen jaar. 17 uur en een kwartier. "Op de kortste dag van het jaar.

Dat is dan weer een extra uitdaging voor mij om het juist op die dag te doen." Op het kaartje van Nederland ontbreekt nu alleen het randje van Zeeland nog. "Ik heb nog geen datum gepland of zo.

Ik kijk wel wanneer ik zin heb daarin. Ik heb het wel al uitgetekend. Maar ik wil dan echt de randjes van die afzonderlijke delen meepakken.

Dat maakt het lastig want je moet dan ook met boten." Spookstad Wat hij het leukste vindt aan zijn randjes is dat je ermee op gekke plekken komt. "Bij mijn laatste randje Oost-Vlaanderen bijvoorbeeld bij de spookstad Doel.

En eerder in Limburg bij Maaseik fietste ik langs een verlaten bordeel. Soms is het best naargeestig. Ik houd daar wel van.

Je komt erdoor op plekken waar je normaal juist niet snel komt." Maf stukje We putten nog uit het verslag van het randje Limburg: "Na Vaals blijf ik nog even in het heuvelachtige Zuid-Limburg. Alleen nu in het verstedelijkte gebied van Kerkrade, Heerlen en Landgraaf.

Op sommige plekken is de ene kant van de straat Nederland en de andere kant Duitsland. Een maf stukje grensgebied. Fascinerend, precies waarom ik langs grenzen fietsen zo mooi vind.

" Duitse deelstaten Wanneer hij Zeeland af gaat maken weet hij niet. Inmiddels is hij ook al bezig met de Duitse deelstaten. Van een aantal heeft hij de route al uitgetekend.

Saarland heeft hij zelfs al afgerond. "Noordrijn-Westfalen red ik niet in een dag, dus daar moet ik bijvoorbeeld alweer de tijd voor uittrekken." Het komt zoals het komt.

Aftellen Die deelstaat zou hij wel kunnen starten bij zijn ouders in Steyl, net als zijn Limburg-randje eerder. "Bij Roermond kom ik op bekend terrein en is het aftellen. Of ik nu 200 of 500 kilometer fiets, als ik de finish ruik, ga ik dat doen.

Hierdoor kruipen de kilometers voorbij. Het enige lichtpuntje is de maan. Letterlijk en figuurlijk, want deze is groot en oranje van kleur.

Ik probeer hier meer van te genieten dan de pijntjes die ik door het aftellen opeens voel en ben blij als ik terug op de Venloosche Heide kom om het randje rond te maken." Deel dit artikel 💬 WhatsApp ons! Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht via WhatsApp of stuur een mail naar [email protected] !.