In het spoor van Het Legioen, dat volop genoot in Lissabon: 'Alles klopte gewoon'

FEYENOORD In het spoor van Het Legioen, dat volop genoot in Lissabon: 'Alles klopte gewoon' Jesse van Someren Vandaag, 21:26 • 9 minuten leestijd Een groep Feyenoorders onder aanvoering van Toine (tweede van rechts), vlak voor de wedstrijd tegen Benfica © Rijnmond Op de plek waar Het Legioen in 1963 geboren werd, reisden ook nu duizenden Feyenoorders achter hun club aan voor een duel met Benfica. En wat werden ze beloond. Rijnmond neemt je mee in twee dagen zon, bier en extase en geeft een klein kijkje in eigen keuken.

De reis naar het Portugese begint dinsdagochtend in alle vroegte en staat in schril contrast met de rest van de trip. Het is donker, koud en in de auto naar Schiphol uit Dennis Kranenburg zijn onvrede over het Noord-Hollandse wegennet. In de bus vanaf de parkeerplaats naar de terminal knikt de chauffeur vriendelijk, terwijl hij meefluit met een Amsterdamse smartlap.



Op het vliegveld komen Dennis en Dennis ternauwernood de douane door. “Dit leek meer op een erotische massage”, zegt Van Eersel na een uitgebreide fouilleersessie, terwijl bij Kranenburg de laatste plooien van zijn sokken worden gladgestreken. Het vriendelijke douanepersoneel blijkt ook nog eens, heel verrassend, voor Ajax te zijn.

Vertrouwen in een overwinning van Feyenoord op Benfica is er niet. Kranenburg countert met de vraag tegen wie Ajax ook alweer Champions League speelt. Bij de gate dienen de eerste Feyenoord-shirts zich aan.

Eindelijk. In het vliegtuig serveert stewardess Suzanne de drankjes en broodjes. “En wat mag het zijn voor Dennis en Dennis?” Suzanne kent de heren maar al te goed dankzij vriend Joost, die geen podcast van Rijnmond overslaat.

“Ik hoop dat Feyenoord wint morgenavond, want dan heb ik een vrolijke man!” Bananenbrood is trouwens het antwoord op de vraag. Dennis en Dennis met Suzanne © Rijnmond Na een soepele landing is het tijd voor het persmoment met Fredrik Aursnes, gevolgd door een korte eerste verkenning van de stad. In elke straat is wel een Feyenoorder te vinden, minstens net zo veel als de Pastel de nata’s die er te verkrijgen zijn.

Er klinkt weifelend optimisme richting de wedstrijd van woensdagavond. Van “ik heb altijd vertrouwen in Feyenoord” tot “ik heb in ieder geval vertrouwen in mezelf”. Het is vooral druk op het grootste plein van Lissabon, het Praça do Comércio.

Op het terras voor het plaatselijke biermuseum vloeien de liederen en het bier rijkelijk. Zingende supporters op Praça do Comércio Dinsdagavond, een kleine 24 uur voor de aftrap van Benfica-Feyenoord, wordt er gevoetbald op een veldje pal naast het imposante Estádio da Luz. De maatschappelijke takken van Feyenoord en Benfica bezorgen tientallen vluchtelingen en kinderen met een beperking een onvergetelijke avond.

LEES OOK Hoe Feyenoord en Benfica vluchtelingen en kinderen met een beperking een prachtavond bezorgen Daarna brengt taxichauffeur Bruno ons terug naar het hotel. Hij draagt een trainingspak van FC Barcelona, maar vertelt al snel een Benfica-hart te hebben. Bruno is lovend over Orkun Kökcü, die door de huidige trainer van Benfica (Bruno Lage) in zijn kracht wordt gebruikt.

Hij houdt nog snel een betoog waarom Vinicius Júnior de Ballon d’Or gaat winnen en zet ons af bij het hotel. De dinsdag komt voor de Rijnmond-équipe ten einde, uit beelden vanuit de stad blijkt dat een deel van Het Legioen de dag nog even verlengt. Met de kanis aan zee Woensdag, matchday.

Tegen het einde van de ochtend werkt het gezang vanaf het Praça do Comércio weer als een magneet. Op het terras voor het biermuseum zit een groep van vijf Rotterdamse vrienden aan hun eerste biertje. In de hoek van het terras, met nog prima uitzicht op de Taag die door Lissabon stroomt.

Hun laatste trip samen was Berlijn, drie jaar geleden. Vijf vrienden uit Rotterdam en omstreken zijn in Lissabon voor hun vijfde uittrip samen © Rijnmond “Toen kon je van je bier blijven drinken, maar het glas ging niet leeg. Zoveel regende het.

Nu is het 23 oktober en een graadje of 26. Wat we al van de stad hebben gezien? Een mooi klassiek trammetje en de metro. Verder weten we niet zo goed hoe de vork in de steel zit.

Maar vanochtend toen ik uit het raam van het appartement keek zaten we met onze kanis zo aan zee. Dus dat viel reuze mee. Dat hadden we gisteravond niet gezien.

” Een tafeltje verderop zit ook Rob behoorlijk van het leven te genieten. Zijn jonge tafelgenoten noemen hem ‘no show Rob’ , maar dat klinkt wat oneerbiedig voor een man die er bij wedstrijden als Nancy-uit bij was. “Dit zijn de krenten uit de pap.

In de regen vermaken we ons ook, maar dit is natuurlijk ideaal. Verwachtingen van de wedstrijd? Ik denk 0-3.” Rob bedoelt het grappig, maar blijkt uiteindelijk verrassend dicht bij de waarheid te zitten.

Omdat het behoorlijk zweten is in de Portugese zon, biedt oud-collega Erik de mannen van Rijnmond wat te drinken aan. Water, uiteraard. Financieel ook geen onverstandige keuze, want een halve liter bier blijkt bij het biermuseum 9,50 euro te kosten.

'We love you Bennie' Een blik op het overvolle terras leert dat de zaak waarschijnlijk een van zijn beste dagen ooit draait. Misschien dat een uiterst vrolijke ober zichzelf daarom opwerpt als dirigent zodra Het Legioen de stembanden weer eens aan het werk zet. Maar zo’n goede dirigent als Ben Wijnstekers is hij niet.

“Bennie moet een liedje zingen”, klinkt het zodra het clubicoon langs het terras loopt. Hij weigert uiteraard niet. “Geweldig, ik vind dit echt leuk.

Zo’n dag, naar een wedstrijd toeleven, dat is zo leuk.” Supporters zingen uit volle borst met Ben Wijnstekers als dirigent Het interview wordt onderbroken omdat het “we love you Bennie, we do” vanaf het terras wordt ingezet. Het laat Wijnstekers duidelijk niet onberoerd.

“Dit is gewoon geweldig. Ik ben zo trots dat ik Feyenoorder ben. Het is best wel emotioneel.

De mensen hier zijn net als ik. Er wordt me weleens kwalijk genomen dat ik te fanatiek ben, maar dat gaat nooit meer weg.” Amsterdamse Feyenoorders Naast het terras spreken we kort met Selin.

Ze draagt een Feyenoord-shirt met Kökcü achterop en is naar eigen zeggen de enige Amsterdammer die de juiste clubkeuze heeft gemaakt. Dat klopt niet helemaal, want in een uiterste hoek van het terras vinden we Amsterdammer Rinze. Niet vies van een biertje, maar dat is aan zijn heldere teksten niet te merken.

“Ik ben heel blij dat het een beetje op de rit gekomen is bij Feyenoord”, begint hij zijn verhaal. Amsterdamse Rinze is samen met zijn vrienden in Lissabon © Rijnmond “Priske moet alle tijd krijgen die er is. Je mag niemand beoordelen als Slot, dat was once in a lifetime.

Je moet niet vergeten waar je vandaan komt. Geef Priske echt de tijd. We hebben nog steeds een beter team dan Ajax.

” Rinze voegt er nog aan toe dat er in Amsterdam drie kroegen zijn waar je compleet zonder gezeik naar Feyenoord kunt kijken. Zo rond de klok van 17:00 uur Portugese tijd, drie uur voor de aftrap, wordt het drukker op het Praça do Comércio. Een grote groep meldt zich bij de ingang van de metro, die wordt afgeschermd door politie en ME.

Na een lange status quo mag de groep druppelsgewijs naar binnen. Bij een ingang even verderop is het rustiger, al is de politie ook daar in grote getale aanwezig. Zelfs in de metro.

Supporters moeten wachten voor de metro bij Praça do Comércio © Rijnmond Vele groepjes Feyenoorders reizen tussen de lokale bevolking naar het metrostation naast het stadion. Bij de uitgang lopen ze al zingend tussen de agenten door, die Het Legioen en de supporters van Benfica scheiden. Al is dat nauwelijks nodig, ziet ook Toine.

Hij zit naast de uitgang van het metrostation met zijn vrienden uit Rotterdam, Goeree en Hellevoetsluis op een muurtje. Een Portugese verslaggever heeft die plek uitgekozen voor een diepte-interview met twee Benfica-supporters, maar dat komt niet helemaal van de grond. Tijdens het laatste stukje naar het stadion lopen de supporters van Feyenoord en Benfica kriskras door elkaar heen.

Zonder gezeik. Ook de entree van het uitvak verloopt van buitenaf bezien vlekkeloos. Tweederde van de Rijnmond-équipe zet niet veel later koers richting de perstribune, de schrijver van dit verhaal zit op een van de thuisvakken.

Precies aan de andere kant van het uitvak, dat een uur voor de wedstrijd helemaal vol zit. Pas nu wordt echt duidelijk hoe groot Het Legioen in Lissabon is, met meer dan drieduizend man al op hun plek in een verder nog leeg stadion. Vlak voor de aftrap galmt de Hermes House Band, zoals bij elke thuiswedstrijd van Benfica, door het Estádio da Luz.

Het uitvak doet volop mee. Het blijkt een voorbode voor de wedstrijd, waarin Het Legioen zich volop laat horen en het thuispubliek vooral hard gefluit produceert. Zo hard, dat het de schrijver van dit verhaal bijna gehoorbeschadiging oplevert.

Een mooi compliment voor Feyenoord misschien. Feyenoord viert de overwinning op Benfica met Het Legioen © VK Sportphoto/Yannick Verhoeven Als Antoni Milambo in de slotfase de beslissende 1-3 binnenschiet, wordt het uitvak gek. Feyenoord wint voor de tweede keer op rij een uitwedstrijd in de Champions League.

Guinee Beide keren was Cees Jan uit Bleiswijk erbij. Zoals hij eigenlijk geen enkele Europese uitwedstrijd mist. Hij woont een groot deel van de tijd in Girona, dus was de vorige trip om de hoek.

Een groot contrast met de reis naar Lissabon, waarvoor Cees Jan bijna een halve dag in het vliegtuig moest zitten. Hij werkt in de viskweek en moest daarvoor in Guinee zijn. De terugvlucht via Casablanca duurde tien uur.

Maar die waren het meer dan waard. “Alles klopte gewoon. Het was ook echt goed georganiseerd aan Portugese kant met de doorstroom van supporters, wat in Girona niet zo was.

Qua teamprestatie en beleving in het stadion komt deze trip sowieso in de top drie. Negentig minuten alleen maar zingen, geweldig.” Met een plaatsje in de top drie zijn nagenoeg alle Feyenoorders het wel eens.

“De mooiste ooit”, klinkt het zelfs bij een enkeling, al verwijzen de meesten daarvoor naar Tirana of zelfs Marseille-uit. Een tijdje na het laatste fluitsignaal loopt het uitvak woensdagavond laat leeg. De gezichten van de duizenden Feyenoorders tonen vermoeidheid, maar bovenal trots.

Hetzelfde geldt voor Dennis en Dennis. Van Eersel, die zijn huig op de middenstip heeft laten liggen, kan het niet laten te poseren met het standbeeld van voetballegende Eusébio. Voetballegende Eusébio (links) en Dennis van Eersel © Rijnmond De volgende ochtend wacht de terugvlucht naar Amsterdam, waar van het douanepersoneel van de heenreis helaas niets meer wordt vernomen.

Het temperatuurverschil is wel merkbaar. Alvast wennen aan Manchester. Over een maandwaarschijnlijk net even wat anders dan 25 graden en strakblauwe lucht.

.