1 month Ago By Youri Coudron
In Maleisië is het spoedig weer tijd voor de Tour de Langkawi. De eilandengroep verwelkomt de renners voor een ruime week koers op het 2.Pro-niveau.
In de relatief korte historie van de koers zijn het de Zuid-Amerikaanse renners die de kroon spannen, terwijl de Lage Landen nog wachten op succes. Al waren een Nederlander en een Belg wel een keer dichtbij. WielerFlits duikt in de historie van de koers.
We beginnen met een lesje Aardrijkskunde: Langkawi is een eilandengroep waarvan het grootste eiland ongeveer dertig kilometer van het vasteland van Maleisië ligt. De archipel maakt deel uit van Maleisië, maar het is in het verleden diverse malen (vreemd genoeg) voorgekomen dat het eiland niet in het parcours voorkwam. Voor de organisatie van een wielerkoers is het een hels karwei om op deze eilandengroep een originele meerdaagse uit te tekenen.
Maleisië bestaat overigens uit twee delen die worden gescheiden door de Zuid-Chinese Zee. Je hebt Malakka (ook wel West-Maleisië) dat in het noorden grenst aan Thailand en dat Singapore in het zuiden insluit. Oost-Maleisië moet het eiland Borneo delen met Indonesië en Brunei.
De eerste editie van de Tour de Langkawi vond plaats in 1996. Voor een wielerkoers is deze Aziatische wielerkoers dus nog niet oud. De eindzege ging dat jaar naar de voor ons onbekende Australiër Damian McDonald, die in 2007 het leven liet na een botsing en explosie in de Burnley Tunnel in Melbourne, Victoria.
Na de zege van de betreurde McDonald waren er meerdere Italianen aan het feest. De naam van Luca Scinto, ex-ploegleider bij het inmiddels verdwenen Vini Zabù, doet meteen een belletje rinkelen. De Tour de Langkawi is inmiddels uitgegroeid tot de belangrijkste wielerkoers van Maleisië en op de erelijst staan de nodige grote namen.
Het bleek voor aardig wat renners een opstapje naar meer. Zo won de Amerikaan Chris Horner in 2000 de Tour de Langkawi, om dertien jaar later de Vuelta a España te winnen. Wat verder opvalt, is de Zuid-Amerikaanse dominantie in de jaren 2002-2013.
Hernán Darío Muñoz, Freddy González, José Serpa (2x) en Julián Arredondo zorgden voor Colombiaans succes, José Rujano en Jonathan Monsalve wisten Venezuela op de Maleisische kaart te zetten. Recordhouders met twee eindoverwinningen zijn de Italiaan Paolo Lanfranchi en de Colombiaanse cultheld José Serpa. Er staan (voorlopig) nog geen Nederlanders en Belgen op de erelijst.
Pieter Weening zorgde in 2013 (tweede in het eindklassement) voor de enige Nederlandse podiumplaats, Dave Bruylandts deed dat met een derde plek in 2004 voor België. Wie het over de geschiedenis van de Tour de Langkawi heeft, kan niet rond de prestaties van Andrea Guardini heen. De inmiddels gestopte Italiaanse sprinter was dan wel nooit de beste in het eindklassement, maar is qua dagzeges wel veruit de meest succesvolle renner in de geschiedenis van de Tour de Langkawi.
Guardini won in zijn carrière maar liefst 24 (!) etappes in de Maleisische ronde. Het begon allemaal in 2011, Guardini boekte zijn laatste ritoverwinning in 2016..
