Iedereen mag het weten: Dick Schoof loopt marathons

Humberto Tan wist het misschien al? Dick Schoof zat aan tafel bij Humberto à Paris, op de avond vóór het goud van Sifan Hassan.

featured-image

Humberto Tan wist het misschien al? Dick Schoof zat aan tafel bij Humberto à Paris , op de avond vóór het goud van Sifan Hassan. En vertelde toen toch maar weer dat hij zelf ook marathons loopt. Tan wist het al.

Het klinkt gezond en sterk. Schoof, 67 jaar en daarmee de oudste premier van Nederland sinds de Tweede Wereldoorlog, vertelt ook graag dat hij als marathonloper „een volhouder” is. Handig, vindt hij, in de Haagse politiek.



Net voor de zomer had Geert Wilders hem „slappe hap” genoemd en dat Humberto Tan daar in de uitzending over begint, irriteert Schoof zichtbaar. Moet het daar nu wéér over gaan? Mark Rutte wilde als premier liever niet dat je op foto’s kon zien dat zijn rug een beetje krom is. Hij werd woedend toen een medewerker in 2017 een persbericht wilde maken over de oogontsteking die Rutte had.

En als de Britse premier Theresa May in december 2018 niet aan Rutte had gevraagd, met camera’s in de buurt, hoe het met zijn arm was, had hij zo goed als zeker nooit aan journalisten verteld dat hij was gevallen met zijn fiets. Rutte noemde het „een onhandige move”. In zijn boek In Sickness and in Power beschrijft de Britse oud-minister van Buitenlandse Zaken David Owen, die ook neuroloog is, hoe wereldleiders in de twintigste en eenentwintigste eeuw probeerden om hun ziektes en aandoeningen zo veel mogelijk verborgen te houden.

Dicators, maar ook net zo goed democratisch gekozen politici. De Franse president Georges Pompidou hield in de jaren zeventig geheim dat hij beenmergkanker had en precies daarom beloofde François Mitterrand in de jaren tachtig om altijd open te zijn over zijn gezondheid. Tot hij uitgezaaide prostaatkanker bleek te hebben.

Tegen de arts die hem de diagnose vertelde, zei Mitterrand: „Dit is staatsgeheim.” David Owen vindt dat politieke leiders de plicht hebben om eerlijk te zijn over hun kwalen, hij denkt dat ze daar grotere leiders van worden. In februari van dit jaar schreef hij in The Economist dat het „extreem arrogant” was van politici als Joe Biden, toen nog presidentskandidaat, en Donald Trump om te denken dat zíj kunnen doorgaan met werken als ze oud zijn.

„Delen van je hersens die een rol spelen bij het hogere, cognitieve denkvermogen zijn al tussen je zestigste en zeventigste onderhevig aan het verouderingsproces dat doorgaat tot je dood.” Op dinsdagmiddag, na de huldiging van de olympische medaillewinnaars in Den Haag, zegt Dick Schoof tegen mij dat hij niet weet of het belangrijk is om als politicus sterk over te komen. En dat het hém daar niet om gaat als hij over hardlopen begint.

„Het is voor mijzélf belangrijk om dit werk fysiek en mentaal fit te kunnen doen. En misschien kan ik mensen inspireren om ook te blijven sporten.” En als hij iets gaat mankeren, zal hij daar dan net zo open over zijn? „Daar heb ik nog niet over nagedacht.

”.