Ibissen volgen over de Alpen een route die ze leerden van een Oostenrijkse bioloog die met ze meevloog

Zo’n 25 jaar geleden kon je de soortgenoten van deze kaalkopibissen binnen Europa alleen nog maar in de dierentuin tegenkomen. Tegenwoordig vliegen ze vrij door de lucht en steken ze zelfs op eigen houtje de Alpen over. Of preciezer gezegd: bíjna op eigen houtje.

Want het is grotendeels te danken aan de inspanningen van één Oostenrijkse bioloog, Johannes Fritz, dat ze nu op eigen houtje het luchtruim doorkruisen. De kaalkopibis, ook wel heremietibis of Geronticus eremita , komt van nature voor in landen rond de Middellandse Zee. Zo zijn er kolonies te vinden in Marokko, Syrië en Turkije.



Van oudsher overwinterde er ook een kolonie in Italië, die jaarlijks voor het broedseizoen de Alpen overvloog naar Zwitserland, Oostenrijk en Zuid-Duitsland. Maar door jacht en verlies van leefgebied ging het steeds slechter met de soort. In 1997 waren er uitsluitend in Marokko nog twee kleine kolonies, met in totaal nog geen zestig broedparen.

Rond diezelfde tijd draaide de film Fly away home in de bioscopen, geïnspireerd op de bioloog Bill Lishman die in de jaren tachtig onder andere bedreigde trompetkraanvogels veilige trekroutes aanleerde door met ze mee te vliegen in een ultralicht vliegtuigje. Fritz raakte gefascineerd: zou zoiets niet ook met kaalkopibissen kunnen werken? Diverse vroege herintroductiepogingen in Europa waren namelijk mislukt omdat de vogels, zonder in het wild geboren ouders die hen de trekroute konden leren, alle kanten uitvlogen en verdwenen. Fritz en z.