Hyperrealistische babypoppen zorgen voor grote boosheid

Is het nou een echte baby of niet? De door Margriet Shein uit Gouda gemaakte poppen zorgen wereldwijd voor veel waardering, maar ook voor grote boosheid. 'Ik krijg reacties dat ik naar een gesticht moet of dat het maar goed is dat mijn baby's zijn overleden.'

featured-image

GOUDA - Is het nou een echte baby of niet? De door Margriet Shein uit Gouda gemaakte poppen zorgen wereldwijd voor veel waardering, maar ook voor grote boosheid. 'Ik krijg reacties dat ik naar een gesticht moet of dat het maar goed is dat mijn baby's zijn overleden.' Een moeder worden, dat is wat Margriet dolgraag had gewild.

Helaas krijgt ze twee keer een miskraam. 'Toen dacht ik: kan ik iets maken ter herdenking of teken dat er toch iets is geweest?' Via via komt ze in contact met andere vrouwen die door een miskraam hun kind hebben verloren en raakt ze aan de praat over poppen. 'Ik weet nog dat ik toen dacht: dat is vet.



Ik ga een pop zoeken die lijkt op een kindje zoals mijn man en ik die gekregen zouden kunnen hebben.' Zo'n exemplaar kon ze echter nergens vinden. 'Er waren alleen witte poppen en mijn man komt uit Azië en ik ben wit, dus onze baby zou niet wit wit zijn geweest.

' Met haar ervaring als portretschilder besluit Margriet daarom zelf een pop te beschilderen. 'Dus ik heb een witte pop gekocht en ik ben die zelf gaan beschilderen. Ik heb gefantaseerd hoe onze baby eruit zou hebben gezien en ik heb haartjes gekocht en die erin geprijkt.

' Dat zorgt ervoor dat de poppen levensecht lijken. 'Als portretschilder van kinderen streef ik naar een zo realistisch mogelijke weergave', vertelt Margriet. 'Het moet lijken of het portret elk moment kan gaan ademen.

Ik zie mijzelf als kunstenaar en ik vind het mooi als de vraag of het nou echt is of niet voor verwarring zorgt. Kunst maakt pas impact als het echt iets met je doet.' Toen Margriet een foto van de door haar zelf geschilderde pop op Facebook zette, zorgde dat eerst nog voor een hele berg positieve reacties.

'Mensen zeiden: oh, die zou ik ook wel willen kopen.' Meerdere mensen gaven aan wel zo'n pop te willen. 'Toen dacht ik: nou, oké dan.

Laat ik er dan nog maar eentje gaan maken.' November vorig jaar besluit ze ook een openbaar Instagramaccount met foto's van haar poppen te starten. 'Toen brak de hel los', blikt de kunstenares terug.

'Ik kreeg heel veel negatieve reacties op een filmpje waarin ik laat zien hoe ik de wimpers van een pop knip. Toen kreeg echt reacties van: je moet de wimpers van een baby niet knippen! Mensen raken dan echt in paniek.' 'Ik denk dat de grote boosheid vooral ontstaat omdat mensen denken dat ik een rage voed waarin mensen denken dat poppen echt zijn.

Maar dat is grote onzin', vertelt Margriet. 'Ik zie dit als een kunstvorm. Het zijn gewoon mooie poppen die je kunnen troosten en die ook gebruikt worden in de filmindustrie, voor educatie of in de psychiatrie.

' Voor Margriet is het maken van de popen geen commerciële business. Margriet schenkt haar poppen aan een stichting die zich bezighoudt met traumaverwerking voor vrouwen. Die verkopen de poppen en komen daardoor aan geld.

Wat je er ook van vindt, de poppen die Margriet maakt zijn enorm realistisch. 'Voordat je van een plastic hoofdje een gezicht maakt, zijn er tientallen verflagen nodig. Mijn ervaring als portretschilder komt mij dan goed van pas', vertelt Margriet.

'Bovendien bestudeer ik elke huid minutieus. De huid van een premature baby of een baby die al een paar maanden ouder is, is echt heel anders.' Ook de vele honderden haartjes worden urenlang haartje voor haartje in het hoofd geprikt.

Voor Margriet is de emotie en het gevoel dat een pop kan oproepen belangrijker dan realisme. 'Het gaat erom dat een pop je kan troosten. Maar ik vind het wel een uitdaging om te streven naar bijna echt.

Dat je echt denkt: die kan bijna echt haar ogen opendoen.' En dus gaat Margriet ermee door, wat men er ook van vindt..