1 month Ago
Toen ik zag dat Horizon Zero Dawn een remaster kreeg, begon het bij mij direct te kriebelen om de game weer te spelen. Tijdens mijn playthrough van het origineel jaren geleden klikte ik niet helemaal met de gameplay, terwijl bij Forbidden West het kwartje op dat gebied wel viel. Ik had daarom goede hoop dat ik in de remaster op alle fronten van de game zou kunnen genieten.
Om de release van Horizon Zero Dawn op PlayStation 5 simpelweg een remaster te noemen, doet de verbeteringen bijna tekort. Nixxes, de studio achter de remaster, heeft de game namelijk op veel fronten geprobeerd te moderniseren. Een van de grootste verschillen wat dat betreft zijn de lichteffecten in de game.
Waar Horizon Zero Dawn op PS4 er al erg mooi uitzag, is de game in de remaster daadwerkelijk oogstrelend. Het is een enorm plezier om tijdens het rondstruinen door de wereld goed om je heen te kijken en de omgeving in je op te nemen. Een ander punt waar de remaster zich onderscheidt van het origineel, is op het gebied van conversaties met andere personages.
Waar Horizon Zero Dawn in 2017 nog wel de kritiek kreeg dat de gezichtsuitdrukkingen van de gesprekspartners van Aloy niet altijd goed pasten bij wat er op dat moment werd besproken, is dat in de remaster opgelost. Dit heeft Nixxes gedaan door middel van tien uur extra motion-capture, waardoor de remaster van Horizon Zero Dawn op dit gebied meer in lijn is met Forbidden West. Waar ik voor het spelen ook nog wel hoop had op wat verbeteringen in de gameplay, is hier echter geen sprake van.
Na Forbidden West wordt ook in de remaster van Zero Dawn duidelijk dat dit in de basis een game is die in een eerder stadium is uitgekomen. Waar in de sequel een manier is gevonden om de speer van Aloy een meer bruikbaar wapen te maken, is deze in de remaster van Zero Dawn eigenlijk net zo nutteloos als in het origineel. Desondanks wist ik tijdens deze playthrough wel te klikken met de gameplay van Horizon Zero Dawn.
De vechtstijl met pijl en boog tegen de enorme en snelle machines is misschien niet voor iedereen weggelegd, maar de game geeft je voldoende tools om de speler daarin de overhand te laten krijgen. Wel zul je ervoor moeten zorgen dat je alle verschillende wapens die je tot je beschikking hebt gebruikt om zo je voordeel te pakken. Over de gevechten gesproken, deze blijven natuurlijk heel indrukwekkend.
Jij, als klein persoon, moet met een pijl en boog ervoor zorgen dat je gigantische robots tegen de vlakte krijgt. Daarbij kun je met je pijlen verschillende onderdelen van de machines afschieten. Zodra je een koppig onderdeel los hebt gekregen met een heel spervuur aan pijlen of je zelfs een hele machine omver hebt gekregen, geeft dit een enorm bevredigend gevoel.
Wat ik wel lastig blijf vinden, is het ontwijken van de aanvallen van de machines. Door hun agressieve aanvalspatronen, vaak met projectielen, ligt de focus volledig op de vijand terwijl je ondertussen maar wat rondrolt om te ontwijken. Regelmatig dook mijn Aloy daarbij tegen stenen of gesneuvelde robots, waardoor ze niet goed wegkwam en werd geraakt.
Een klein puntje, maar het maakt de combat wel wat lastiger. Doordat Horizon Zero Dawn in de remaster grafisch volledig vernieuwd is, vraagt de game ook meer van de PS5. Hoewel de game over het algemeen redelijk gepolijst is, had ik regelmatig last van crashes tijdens het verkennen van de open wereld.
Dit gebeurde alleen in de zuidwestelijke hoek van de map, maar het kwam zo’n tien keer voor in 25 uur gameplay, wat ik toch wel wil benoemen. Naast Horizon Zero Dawn krijg je bij aanschaf van de remaster ook de Frozen Wilds DLC. Voor vijftig euro maakt dat Horizon Zero Dawn Remastered een goede deal voor hen die de game nog nooit hebben gespeeld.
Mocht je wel al in het bezit zijn van de originele versie van Horizon Zero Dawn, kun je voor tien euro de upgrade maken naar de remaster. Wat mij betreft is dat de grafische verbeteringen zeker waard..
