18 hours Ago
RIJSWIJK - 'Ik stel deze brief op omdat ik te vrezen heb voor mijn leven. Ik voel me niet veilig. Dit zijn mijn levensverhaal en wensen en ik weet dat het een dag mijn leven zal kosten.
' Het is het aangrijpende begin van de brief die de Rijswijkse Paro Ramlagan (38) aan twee vriendinnen schreef, vier dagen voor ze door haar buurman Seyed werd vermoord. Ze mochten de brief, die in handen is van Omroep West, pas open maken als Paro iets zou overkomen. 'Sorry dat ik jullie niet verteld heb over deze problemen', schrijft ze aan Mirah en Radja.
'Ik word dagelijks bedreigd, gepest door de buurman. De reden is dat ik geen relatie met hem wil en ook geen seks met hem wil hebben. Hij heeft mij vaak genoeg bedreigd met de dood en ook fysiek geweld gebruikt.
' 'Ik heb hem op een normale manier uitgelegd dat ik alleen vriendschap wilde hebben. Daarna kwam hij er mee dat hij zoveel voor mij heeft gedaan en hoe ik hem terug zal betalen. Hij wilde het liefst in natura.
Hij is betastelijk geweest en ik houd er niet van.' 'Ik ben al naar de politie geweest, maar hij vreest niet. Persoonlijk vind ik dat de politie mij niet serieus neemt, want de buurman krijgt alleen maar een waarschuwing.
' Volgens het Openbaar Ministerie heeft Paro op 15 september melding gemaakt (geen aangifte) en zijn toen ook agenten naar Seyed A. toe gegaan. Parbatie 'Paro' Ramlagan wordt op 20 september 2024 in het portiek van haar woning aan de Galjoenstraat in Rijswijk voor de ogen van haar dan 4-jarige zoon Yash doodgeschoten door haar buurman.
De dader richt het pistool ook op drie buren, maar de kogels zijn op. De moord op Paro maakt veel los in Rijswijk. Buurtbewoners houden een stille tocht en een crowdfundingsactie voor haar zoontje levert in korte tijd ongeveer 50.
000 euro op. Met het geld wil de initiatiefneemster Yash 'een basis geven voor als hij achttien jaar is'. Ze vervolgt in de brief: 'Deze kl.
..zak van een buurman maakt mijn leven helemaal zuur en Yash is zo bang voor hem.
Hij achtervolgt ons, houdt bij wanneer we het huis uit gaan en weer thuis komen. 'Hij heeft uitspraken gedaan dat als ik niet van hem word, ik van niemand zal worden. Al moet hij er mensen voor betalen om mij te vermoorden.
Hij is een te agressieve man. Ik begrijp niet eens waarom hij hier mag blijven wonen.' In het vervolg van de brief vertelt Paro over haar 'ellendige leven' in Suriname en maakt ze duidelijk dat ze helemaal niets met haar familie op heeft en ook geen contact met ze wil.
Ook wil ze geen contact met de vader van haar zoontje Yash. 'Hij en zijn familie mogen naar de hel lopen, ze hebben allemaal mijn leven erger gemaakt.' In de brief geeft Paro dan ook aan dat ze wil dat niet de vader van Yash, maar haar vriendinnen Sandhia en Priya de voogdij over Yash krijgen.
'Hij heeft nooit iets betekend voor Yash. Drie jaar lang heeft hij zijn kind niet opgezocht.' De vriendinnen krijgen dat vooralsnog niet voor elkaar omdat de brief geen rechtsgeldig document is.
'Als jullie dit lezen is het al wel te laat. Ik smeek jullie, ik bedel jullie', richt Paro zich tot Mirah en Radja. 'Vang Yash op, laat hem niet het leven lijden dat ik heb gehad.
'.
