'Het hoeft van mij geen naam te hebben’, park op Zuid gaat al jaren naamloos door het leven

NATUUR 'Het hoeft van mij geen naam te hebben’, park op Zuid gaat al jaren naamloos door het leven Open Rotterdam Vandaag, 14:53 • 3 minuten leestijd Het parkje zonder naam in Rotterdam-Lombardijen © OPEN Rotterdam ‘Het parkje achter de Smeetslandsedijk’ of het ‘Smeetsland Park’. Misschien wel het ‘Karl Marxpark’ of ‘Ons Fijne Park’. Namen genoeg voor het stukje groen in de Rotterdamse wijk Lombardijen, maar het zijn allemaal benamingen die bewoners hebben gegeven.

Een officiële naam heeft het parkje niet. OPEN Rotterdam vraagt het aan voorbijgangers. “Geen idee, voor mij heet het Smeetslandse Park of zo”, zegt een man.



Een vrouw is duidelijk: “Dat boeit me niet, een tuin is een tuin, het hoeft van mij geen naam te hebben.” Ook een andere vrouw zou het niet weten. “Vreewijk Parkje, Lombardijen Parkje?”, vraagt ze zich af.

Het lijkt wel een weesparkje, het stukje groen aan de rand van de Smeetslandsedijk. Wandelpaden en bruggetjes zorgen voor een gebied waar mensen uit de buurt de hond uitlaten of een wandeling maken. Niet alleen heeft het parkje geen naam, het stukje groen is ook niet te vinden op de kaart.

Het park is niet met groen aangegeven op de kaart © GoogleMaps/OPEN Rotterdam Navraag van OPEN Rotterdam bij de gemeente leert dat de plek geen naam heeft, omdat er geen huizen in staan. "De afdeling huisnummering signaleert ons wanneer er behoefte is aan straatnamen. In het parkje in de Karl Marxbuurt is nooit een noodzaak geweest om het te voorzien van een naam.

In het parkje staan namelijk geen gebouwen", is de reactie van de gemeente. Het land langs de Smeetlandsedijk is tot de jaren 60 van de vorige eeuw een poldergebied geweest. De polder is in de 15de eeuw drooggelegd door grondbezitter Dirk Smeets.

Tot de jaren 60 zijn er vooral akkers en boerderijen te vinden in de polder. Zoals de boerderij van de familie Vaandrager. Leo Vaandrager (1937) is er geboren.

Hij wijst en vertelt: “Het was een open vlakte met knotwilgen aan de rand van de sloot. En er liepen koeien, het was allemaal weiland hier.” Hij denkt er met plezier aan terug.

“Het was rustiek, je kon doen wat je wilde”, lacht Vaandrager. De oud-bewoner van de polder weet nog dat in 1959 is begonnen met de bouw van Lombardijen. Leo Vaandrager is terug op zijn geboorteland: toen een polder, nu een park zonder naam © OPEN Rotterdam Ook Pieter Termeer, oprichter van Leeszaal Vreewijk, heeft herinneringen aan het parkje zonder naam.

“In de ogen van de kinderen was het een soort speelpark en door de ouders werd het pretpark genoemd.” Uit zijn collectie haalt Termeer een stripboek tevoorschijn van Kees Sparreboom. De striptekenaar woonde in Tuindorp De Vaan, vlak bij het naamloze parkje.

"De kinderen deden er dingen die ze thuis niet mochten, zoals vrijen met een meisje of fikkie steken. Daar heeft hij verschillende stripboeken over gemaakt.” Pieter Termeer laat een strip van Sparreboom zien over het parkje langs de Smeetslandsedijk © OPEN Rotterdam Stierenavond Termeer pakt nog een ander boek, geschreven door Jef Last.

“Dat was een revolutionair, een socialist. Die woonde met zijn vrouw hier in Vreewijk en vertoefde ook vaak in het park.” Eén van de zaken die Last beschrijft is de woensdagavond, stieravond.

“Dan liepen de jongens aan de ene kant en de meisjes aan de andere kant van de Smeetslandsedijk. En soms kwam daar iets uit..

.”, lacht Termeer. “Dan gingen ze naar een hut onderaan de dijk, ik zeg er verder niets over, maar misschien zijn er mensen die zich erin herkennen.

” Oud-bewoner Leo Vaandrager snapt niet waarom het parkje geen naam heeft: “Vreemd dat ze het geen naam geven, je zou het Smeetslandpark kunnen noemen.” Voor Termeer maakt het feit dat het park naamloos is het juist uniek: “Je hebt Zangeres Zonder Naam, waarom zou je het niet Park Zonder Naam noemen, dat is toch ook uniek?!” Dit is een verhaal in samenwerking met mediapartner OPEN Rotterdam.