Het donker omarmen

Er waren 15 vrouwen bijeen op een lokale heilige plek en we deelden, we zongen en we dansten. De energie was krachtig. Het was zo krachtig dat schapen in een naburig veld onze energie voelden terwijl we mediteerden en uit het niets leken te verschijnen en zich allemaal dicht bij het hek verzamelden, het dichtst bij waar we zaten.

We verbonden ons met onze voorouders en genoten van de steun van ons zusterschap. Samhain is een tijd van toenemende duisternis, met kortere dagen en langere nachten. Het is de donkere helft van het jaar, een tijd van introspectie en naar binnen gaan.



Traditioneel wordt deze tijd van het jaar beschouwd als het Keltische Nieuwjaar. Het idee is dat het nieuwe jaar groeit vanuit de duisternis. Dus tegen de tijd van Imbolc op 1 en 2 februari worden de dagen langer en is het nieuwe jaar geboren.

Vernieuwing en transformatie In onze samenleving heeft duisternis vaak een negatieve bijklank, gekoppeld aan angst, ontbering en pijn. Maar wat als we ons perspectief zouden veranderen en duisternis niet zouden zien als iets om te vermijden, maar als een essentieel onderdeel van vernieuwing en transformatie? Zowel in de natuur als in de menselijke ervaring is duisternis een vitale periode van rust en regeneratie, die het ontstaan van nieuw leven, groei en inzicht mogelijk maakt. In de natuur dient duisternis een fundamenteel doel.

Zaden liggen begraven in de grond, gehuld in duisternis, de voedingsstoffen absorberend die ze nodig hebben om op een dag door te breken als nieuw leven. Veel dieren houden een winterslaap of gaan in slaap tijdens de koudere, donkere maanden om energie te sparen en te floreren wanneer de omstandigheden verbeteren. Zelfs de cycli van dag en nacht herinneren ons aan de noodzaak van rust en herstel; elke nacht trekken we ons terug in een donkere ruimte, zodat ons lichaam en onze geest zich kunnen verjongen.

Het is tijdens deze ongeziene momenten dat groei plaatsvindt. Zonder deze cycli zou het leven verdorren onder de constante schittering van licht, niet in staat om het evenwicht te bewaren dat nodig is om te overleven. Net als de natuur ervaren mensen hun eigen seizoenen van duisternis.

We maken allemaal moeilijke tijden mee, momenten van pijn of ontbering die ons lijken mee te slepen naar een plek zonder vreugde of helderheid. Op deze donkere momenten is het verleidelijk om snelle oplossingen te zoeken, onze emoties te begraven of onszelf te dwingen om "verder te gaan" zonder de ervaring volledig te verwerken. Maar als we deze pijnlijke ervaringen negeren, blijven ze in ons, onopgelost, soms etterend en ons beïnvloedend op manieren die we ons misschien niet realiseren.

Persoonlijke groei Wat als we in plaats daarvan deze donkere periodes omarmen en ze zien als een kans voor persoonlijke groei? Door onszelf toe te staan de pijn, de verwarring en zelfs het verdriet te voelen, geven we onszelf toestemming om deze emoties volledig te verwerken in plaats van ze naar de achtergrond te verdringen. Net zoals zaden de duisternis van de aarde nodig hebben om te groeien, hebben we momenten van emotionele duisternis nodig om veerkracht, compassie en zelfbewustzijn te ontwikkelen. Het is vaak in tijden van tegenspoed dat we onze sterke punten, onze waarden en de delen van onszelf die genezing nodig hebben ontdekken.

We leren los te laten wat ons niet langer dient, zodat er ruimte ontstaat voor nieuwe aspecten van onszelf. Als we onze eigen duisternis onder ogen zien, staan we onszelf toe om een "ander persoon" te worden dan we eerst waren. We stappen weg van het comfort van zekerheid en gemak en begeven ons op onbekend terrein waar groei en transformatie plaatsvinden.

Door onze pijn te omarmen en te ervaren, leggen we de basis voor hernieuwde perspectieven en een dieper gevoel van eigenwaarde. Vruchtbare ruimte In essentie is duisternis geen leegte, maar een vitale, vruchtbare ruimte waar leven wortel schiet en nieuwe vormen van zelfbewustzijn en kracht ontstaan. In plaats van duisternis als een bedreiging te zien, kunnen we het zien als een bondgenoot op onze reis, een plek waar we kunnen rusten, hergroeperen en uiteindelijk weer tevoorschijn komen met nieuw inzicht en veerkracht.

Als we ons perspectief op deze manier veranderen, wordt duisternis geen obstakel, maar een diepgaande en noodzakelijke stap in de voortdurende cyclus van groei. Ik wens je een december vol stille kracht en diepe magie die de duisternis met zich meebrengt. Moge dit seizoen van stilte en introspectie je de ruimte geven om je innerlijke diepten te verkennen, je zachtjes door de sluimerende schaduwen leiden en je helpen om elk deel van je reis te omarmen.

Moge je troost vinden in de stilte en moge de vrede van het seizoen je geest voeden. Veel zegeningen Kristallen om je te helpen naar binnen te gaan Sally saw Angels as a child and could occasionally see and feel people who had passed over. This ability grew as she got older and she now gives readings, as well as channelling Ascended Masters.

She often works with Mary Magdalene and channels information from Lord Kuthumi. She is available for readings and spiritual development sessions both online and in person ( heaven2heart )..