Harrie Lavreysen op weg naar beste Nederlandse olympiër ooit op Zomerspelen

Interview Vier keer goud en een keer brons heeft hij met zijn machtige benen al op de Olympische Spelen bij elkaar gesprint. Harrie Lavreysen is in Parijs hard op weg om een van de beste Nederlandse olympiërs uit de geschiedenis te worden. Al staat na de winst op de individuele sprint het vizier van Lavreysen vooral op ‘Harries Hattrick’ gericht: na de teamsprint en de individuele sprint wil hij in de Franse hoofdstad ook nog olympisch goud op de keirin veroveren.

Iets wat tot dusver alleen de Britten Chris Hoy (2008) en Jason Kenny (2016) realiseerden. Met vier gouden medailles op de Zomerspelen staat Lavreysen nu al gelijk met Inge de Bruijn, Leontien van Moorsel, Ch. Pahud de Mortanges en Fanny Blankers-Koen.



Op de Winterspelen wist Ireen Wüst zes keer goud te winnen en bleef Sven Kramer op vier keer goud steken. Op de keirin kan de baansprinter zondag voor zijn vijfde gouden medaille gaan, waarmee hij zich tot beste Nederlandse olympiër ooit op de Zomerspelen kan kronen. Terwijl Lavreysen nu al heeft aangegeven dat hij zeker tot en met Los Angeles 2028, wanneer hij nog altijd pas 31 jaar jong is, doorgaat.

Na het sensationele wereldrecord afgelopen dinsdag op de teamsprint van Lavreysen met Jeffrey Hoogland en Roy van den Berg door onder de magische grens van 41 seconden te blijven verbetert het sprintwonder uit Luyksgestel een dag later direct bij de kwalificatie op de individuele sprint het wereldrecord op de 200 meter. Vervolgens is hij in al zijn sprints soeverein heer en meester. “Ik heb dit hele toernooi geen fout gemaakt, daar ben ik trots op”, concludeert hij na zijn gouden rit tegen de Australiër Matthew Richardson.

Lavreysen heeft het dinsdagavond, een half uurtje na het olympische goud op de teamsprint, reeds voorspeld. Hij noemt enigszins onbewust drie namen die hij hoog inschat voor de individuele sprint: Richardson, de Schot Jack Carlin en landgenoot Jeffrey Hoogland. Precies de mannen die zich bij de laatste vier voor de halve finales weten te plaatsen.

Maar wie het ook is; tegen ‘The Beast’ Lavreysen is niks te ondernemen. “Ik heb dit toernooi geprobeerd zo zuinig mogelijk te rijden”, legt hij uit. “Pas op de finaledag heb ik het zwaarste verzet erop gezet.

Dat probeer ik zo laat mogelijk in het toernooi te doen, zodat ik me niet te vroeg opblaas.” “Met een lichter verzet spaar ik mijn benen enigszins en ben ik ook flexibeler. Als ze me in de eerste rondes een keer verrassen, dan kan ik er gewoon sneller achter aan.

En ook met een lichter verzet ben ik in staat om de topsnelheid te halen. Het is heel fijn dat ik de fysieke mogelijkheid heb om van verzet te wisselen.” Zo sterk als hij zich op deze vrijdag 8 augustus 2024 op de wielerbaan in Saint-Quentin-en-Yvelines heeft gevoeld, noemt hij zelf een zeldzame sensatie.

“Vandaag was zo vet”, zegt hij met een twinkeling in zijn ogen. “Na de eerste dag met de 200 meter kwalificatie was ik gesloopt. Donderdag kon ik eigenlijk herstellen en vandaag voelde ik me super.

” Zenuwachtig Vrijdagmiddag moet hij het in de halve finales opnemen tegen Carlin. “In die ritten was ik enorm gefocust. Ik wilde niks fout doen.

Eigenlijk was ik zenuwachtiger voor de halve finale dan voor de finale, omdat ik vlak voor die finale geen derde beslissingsrit wilde rijden. Ik wilde zo fris mogelijk de finale in gaan. Ik heb de afgelopen vier jaar weinig ritten verloren, maar als ik verloor dan was het tegen Richardson.

In de kwalificatie reed hij ook maar 0.03 seconde langzamer. Ik wist dat ik in de finale alles uit de kast moest halen.

” In de finale kon, nee moest, Lavryesen helemaal los. Of zoals hij het zelf zegt: “In de finale kon ik eindelijk met mijn krachten smijten. De eerste rit begon ik van voren en hield ik hem op afstand.

Al moest ik daar enorm hard voor rijden. Liever ga ik de sprint vanuit tweede positie aan. Dat gebeurde in de tweede rit.

Hij nam een beetje afstand, waardoor ik van bovenuit een volle bocht naar hem toe kon jagen.” Zelf bracht hij in de aanloop naar deze Olympische Spelen de term ‘Harries Hattrick’ tot leven. Door de mixed-zone neemt de begeleiding zijn rollerbank mee zodat hij tijdens de interviews meteen zijn cooling-down kan doen.

De focus is nu op de keirin, waar zaterdag de eerste ronde plaats vindt en zondag de kwart-, halve- en finale. “Ik wil door naar het volgende onderdeel op deze Olympische Spelen. Ik hoop morgen in de rit van de eerste ronde verder te komen, zodat ik daarna enigszins kan herstellen.

Ik hoop dan zondag weer helemaal klaar te zijn voor de finales. Het is onwerkelijk wat er allemaal gebeurt. Ik doe er alles voor, maar dat het weer is gelukt om hier in absolute topvorm te staan is fantastisch.

” Op de keirin bleef Lavreysen drie jaar geleden op brons steken. In Tokyo 2021 werd het een bizarre finale toen Jason Kenny vanuit eerste positie direct versnelde toen de derny uit de baan verdween en aan een solo van drie rondes begon en iedereen verraste. Lavreysen probeerde de kloof met de succesvolle Brit nog te overbruggen.

Hij strandde in deze poging en verloor daarmee ook de krachten om het zilver op te eisen. Hierdoor moest de Brabander genoegen nemen met het brons. Hij heeft dus nog wat goed te maken in deze van origine Japanse sprintdiscipline.

“De hattrick? Ik probeer er zelf niet te veel aan te denken. Ik probeer zoveel mogelijk van race tot race te leven.” De twee gouden medailles die nu op zijn nachtkastje liggen, zullen hem echter nog meer motiveren om zijn olympische hattrick te realiseren.

.