Hanneke (88) strijdt voor vrede: 'Vrouwen horen aan de onderhandelingstafel'

Op haar 88ste blijft Hanneke Gelderblom-Lankhout strijden voor een vreedzamere wereld. Als voormalig senator en nu lid van het platform Vrouwen voor Vrede pleit ze voor de stem van vrouwen in vredesprocessen. 'Vrouwen horen aan de onderhandelingstafel.' Die boodschap staat maandagavond centraal tijdens de interreligieuze herdenkingsbijeenkomst in Den Haag.

featured-image

DEN HAAG - Op haar 88ste blijft Hanneke Gelderblom-Lankhout strijden voor een vreedzamere wereld. Als voormalig senator en nu lid van het platform Vrouwen voor Vrede pleit ze voor de stem van vrouwen in vredesprocessen. 'Vrouwen horen aan de onderhandelingstafel.

' Die boodschap staat maandagavond centraal tijdens de interreligieuze herdenkingsbijeenkomst in Den Haag. Gelderblom, die als kind de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog zelf meemaakte, weet hoe oorlog levens kan vernietigen. Haar vader overleefde de oorlog niet, en Hanneke werd als klein meisje op twaalf verschillende adressen ondergebracht om aan de nazi’s te ontsnappen.



Die traumatische ervaringen hebben haar gevormd en zijn haar drijfveer om zich haar hele leven in te zetten voor vrede. Naast haar betrokkenheid bij vredesbewegingen zat ze ook jarenlang in de Haagse gemeenteraad en de Eerste Kamer, waar ze zich inzette voor sociale rechtvaardigheid, ontwikkelingssamenwerking en buitenlandse zaken. Op de vraag wat wij in Nederland kunnen doen om vrouwen aan de onderhandelingstafels te krijgen, zegt ze resoluut: 'Wij in Nederland zijn niet belangrijk.

Het gaat om de vrouwen daar, in Gaza, op de Westbank en in Israël. De samenwerking dáár moet versterkt worden. En daar hebben we een budget voor, dat heet ontwikkelingssamenwerking.

' Met enige frustratie benadrukt ze dat vrouwen meer ruimte moeten krijgen dan alleen voor symbolische daden. 'Wij hebben die steun nodig, dat we niet worden weggezet van: ach, die vrouwen, laat ze maar een kaarsje aansteken. Nee.

.. onderhandelingen met de regering over het budget dat er is voor ontwikkelingssamenwerking.

Daar wil ik naartoe', zegt Gelderblom fel. Daarbij verwijst ze naar de internationale verplichtingen die al bestaan. 'Volgens de VN-resolutie 1325, die in 2000 unaniem werd aangenomen, horen vrouwen aan de onderhandelingstafel te zitten', legt ze uit.

De resolutie benadrukt het belang van vrouwen in vredesprocessen. Ze spelen een rol in het onderhandelen, maar ook in de wederopbouw van samenlevingen. 'Maar ze worden vaak nog genegeerd, en dat moet veranderen', aldus Gelderblom.

Met stevige kritiek kijkt ze dan ook naar vormen van activisme die, volgens haar, geen wezenlijke bijdrage leveren aan het vredesproces. 'Mag ik daar iets onaardigs over zeggen', verzucht ze. 'Dat is een vorm van zelfbevrediging.

Kijk mij eens voor Palestina met die vlag en mijn bedekte gezicht. Het helpt niet. Het doet niks aan vrede.

Het geeft je zelf een goed gevoel, maar de Palestijnen schieten er niets mee op.' Volgens Gelderblom ligt de kracht in het ondersteunen van concrete vredesprojecten, zoals veilige schuilplaatsen en voedselopslag voor Palestijnse kinderen. 'Zorg dat Palestijnse vrouwen rechten krijgen, dat er kelders zijn waar voedsel opgeslagen kan worden of kinderen bescherming krijgen, en dat kelders niet gebruikt worden voor wapenopslag.

Daar heb je vrouwen voor nodig en daar heb je macht voor nodig.' De kracht van Gelderbloms boodschap wordt extra onderstreept tijdens de herdenkingsbijeenkomst maandag bij het Vredespaleis. Dit interreligieuze evenement, georganiseerd door onder andere de Raad van Kerken en het platform Vrouwen voor Vrede, moet een moment van bezinning bieden.

Samen met initiatiefnemers als rabbijn Awraham Soetendorp en imam Shamier Madhar, roept Gelderblom op tot solidariteit tussen alle spirituele tradities. Daarnaast doet Gelderblom een oproep aan vrouwen in Nederland om in actie te komen. 'We kunnen dit ondertekenen', zegt ze over de verklaring die vanavond wordt gepresenteerd.

'Het is een oproep aan vrouwen van alle gezinten, alle godsdiensten, maar ook humanisten. Vrouwen van de raad van kerken, maar vooral ook moslimvrouwen. Laten die niet bang zijn.

Want ook zij zijn nodig om de vrouwen in Palestina het gevoel te geven dat de moslimvrouwen hier in Nederland achter ze staan.' Hanneke Gelderblom gelooft nog steeds vast in de kracht van vrouwen en blijft hen aanmoedigen om samen te werken, over grenzen en geloofsovertuigingen heen. 'Het begint in Den Haag, de stad van recht en vrede, maar het mag ook verder in Nederland.

'.