Goed nieuws uit de natuur: een rups zo dik als je vinger

En weer zat er een talkshowtafel vol mensen te klagen over de ‘probleemwolf’. Ook goed nieuws uit de natuur, zoals over de harige boomadder, de vinpootsalamander en de umma gumma,

featured-image

Als Bart Beekers zijn middelvinger opsteekt naar de camera, bedoelt hij dat niet onaardig. De ecoloog wil daarmee alleen de dikte aangeven die de wolfsmelkpijlstaartrups kan aannemen. „Zo dik als je vinger.

” Beekers is een van de helden in de tiendelige natuurserie Natuur onder water (NPO 2) van Iris Grob. Natuurbeschermers buigen zich blij over emmers met snuituiltjes en taxusspikkelspanners. Ze waden in waadbroek door oeverbossen en andere waterlanden waar bittervoorns en vinpootsalamanders goed gedijen.



Een bijzonder uitstapje brengt ons naar de Houthavens naast het drukke Centraal Station in Amsterdam. Daar hebben natuurbeschermers schelpenbakken neergezet met rioolpijpen erin. En ziet: nu broedt er een kolonie visdieven.

Stadsecoloog Ton Denters vertelt dat hij beschuit met muisjes uitdeelde toen de eerste visdief zich nestelde. Anders dan de natuurprogramma’s van de BBC laat deze reeks niet de overweldigende, kleurrijke, ongerepte schoonheid van de natuur zien. Grob richt zich op kleine strookjes natuur die door mensen als Beekers en Denters zijn geschapen en door hen worden bewaakt.

Tijdelijk gered uit de allesverwoestende mensenhand, maar onhoudbaar zonder de bescherming van diezelfde mensenhand. Wolven zijn beroerde natuurbeschermers, zo lijkt het. De bedoeling was dat ze op natuurlijke wijze de hertenstand in toom zouden houden.

Maar herten rennen de hele tijd weg als je ze wil bijten, dus pakken de wolven liever een sloom schaap. Sterker nog, ze doden zestien schapen en nemen vervolgens maar één hapje van één schaap. In talkshow Eva (NPO 1) zat een tafel vol mensen om te klagen over „de probleemwolf”.

Aanleiding was het EU-plan om de afschot van deze beschermde dieren eerder toe te staan. Wolven die in beeld kwamen werden alvast gefilmd door het vizier van een geweer. Boerin Jacqueline Koppelaar voerde het hoogste woord.

Geëmotioneerd vertelde ze dat heel Drenthe is overgeleverd aan de wolven: „De hotspot van de wolvenaanvallen!” Twee CDA-politici knikten driftig mee. Wolvenkenner Glenn Lelieveld gaf weinig weerwoord. Zoals dat gaat in talkshows voerden emoties de boventoon.

Het ging om de gevoelde wolvencrisis. Veel feiten bleven onbenoemd. Even googelen: wolven afschieten helpt niet, je moet je schapen gewoon beter beschermen, bijvoorbeeld met wolvenraster.

In Duitsland, waar de dieren beter ingeburgerd zijn, bestaat het wolvendieet slechts voor 1 procent uit boerderijdieren. Uit onderzoek in twee Nederlandse provincies blijkt dat onze honden veel meer schapen doden. Wat weer niets is vergeleken bij wat mensen aanrichten.

Wolven hebben vorig jaar 1.200 schapen gedood, mensen doodden er 700.000.

Eva Jinek had aan haar boerin moeten vragen: hoeveel schapen heeft u zelf gedood dit jaar? Zit ik me weer op te winden. Snel naar het Jeugdjournaal (NPO 2) voor wat goed nieuws: in het Congobekken zijn ruim zevenhonderd nieuwe planten- en diersoorten ontdekt. De harige boomadder spreekt tot de verbeelding, evenals de umma gumma, een beekjuffer die is vernoemd naar een hippiealbum van Pink Floyd uit 1969.

De umma gumma is volgens haar wiki-pagina al ontdekt in 2015, maar vooruit. De ontdekte dieren lopen sowieso al lang rond in die regenwouden. Het nieuws is dat een paar westerse wetenschappers ze hebben gezien.

Soms heb je behoefte aan kalmerende en geruststellende natuurtelevisie die je eventjes, heel eventjes doet geloven dat het goed komt. Zoals Christiaan van der Hoeven van het Wereld Natuur Fonds in het Jeugdjournaal zei: „Het aantal soorten neemt gewoon echt af. Alleen af en toe heb je een mooi momentje en komt de zon weer boven.

”.