G.I. Joe Wrath of Cobra Review – Voldoet niet aan de verwachtingen

Na beat 'em up hoogvliegers als Streets of Rage 4 en Teenage Mutant Ninja Turtles Shredder’s Revenge is het nu de tijd voor de elitesoldaten van G.I. Joe om te laten zien wat ze waard zijn in hun strijd tegen Cobra.

Of ze dat gelukt is, lees je hier in de review. Toen ik nog een klein jongetje was, keek ik vaak naar series als Thundercats, M.A.



S.K., Teenage Mutant Ninja Turtles, Transformers en G.

I. Joe. Dat deze tekenfilms eigenlijk niet meer waren dan veredelde reclames voor speelgoed van bedrijven als Mattel, Playmates en Hasbro, maakte op zesjarige leeftijd natuurlijk niets uit.

Het draaide om het speelgoed. Urenlang speelde ik in de zandbak de avonturen van Duke en Snake Eyes na, terwijl zij het opnamen tegen Cobra Commander en zijn troepen. Dat zowel Transformers als G.

I. Joe door Hasbro werden gemaakt en zelfs crossovers hadden in de Marvel-comics, was de kers op de taart. De avonturen van Duke, Scarlet, Roadblock en de ninja Snake Eyes met zijn wolf Timber hadden in zowel de comics als de tekenfilmserie uit de jaren tachtig de diepgang van een plas water, maar dat deed niets af aan het plezier.

Dat gebrek aan diepgang zien we ook terug in Wrath of Cobra. Toch weet de game, dankzij een zekere charme, aan de totale ondergang te ontsnappen. De terroristische organisatie Cobra heeft meerdere wereldwonderen gestolen, en het is aan G.

I. Joe om Cobra Commander te stoppen. Verspreid over twaalf redelijk lange levels neem je het op tegen honderden tegenstanders.

Aan het begin kies je uit vier personages: Duke, Scarlet, Roadblock en Snake Eyes. Mijn keuze stond meteen vast: ik ging uiteraard voor de zwijgzame ninja van de Arashikage Clan. Elk personage beschikt over een standaardaanval, een krachtige aanval die je kunt opladen, een sprongaanval, de mogelijkheid om aanvallen te blokkeren zonder schade op te lopen, en een superaanval.

Deze superaanvallen variëren per personage: Duke laat een regen van raketten op vijanden neerkomen, terwijl Snake Eyes zijn trouwe wolf Timber loslaat om vijanden te lijf te gaan. Met het verslaan van vijanden verdien je floppydisks, die je gebruikt om nieuwe spelmodi en personages vrij te spelen. Denk aan een Boss Rush Mode of een Arcade Mode met extra uitdagingen.

Daarnaast zijn er modifiers zoals een optie om vijanden de ruimte in te slaan of met één klap te doden. Het nadeel van die laatste optie? Ook jij kunt met één klap worden uitgeschakeld. Gelukkig kun je het spel ook met vrienden spelen, want Wrath of Cobra ondersteunt couch co-op voor maximaal vier spelers.

De twaalf levels variëren qua setting van The Pit (de thuisbasis van de Joes) tot een onderwaterbasis van Cobra en zelfs een maanbasis. Fans van de franchise zullen de vijanden meteen herkennen: van standaard Cobra-troepen tot Vipers, Crimson Guards die kunnen teleporteren en de B.A.

T.S. met hun uitrekbare robotarmen.

Ook iconische voertuigen zoals de vliegende Trouble Bubbles en de H.I.S.

S. Tanks ontbreken niet. Het is duidelijk dat ontwikkelaar Maple Powered Games de bronmaterialen met veel liefde heeft overgezet.

De baasgevechten, met bekende vijanden zoals Destro, Storm Shadow, Baroness en natuurlijk Cobra Commander, maken de ervaring compleet. Toch wordt de gameplay al snel eentonig. De beperkte aanvalstechnieken van de personages maken het spel na een paar levels tot een ware button-basher.

In tegenstelling tot bijvoorbeeld Shredder’s Revenge verdien je geen nieuwe technieken door vijanden te verslaan, wat de variatie beperkt. Dit is enigszins inherent aan het genre, dat zijn oorsprong vindt in arcadespellen die ontworpen waren om zoveel mogelijk muntjes te verdienen. Toch mist Wrath of Cobra de finesse en diepgang die nodig zijn om langdurig te boeien.

De prijs van 25 euro is redelijk, mits de game technisch stabiel is. Helaas laat Wrath of Cobra vooral op dat vlak steken vallen op de Switch. Framedrops, framejumps waarbij de actie onverklaarbaar versnelt, en momenten waarop je personage uit beeld verdwijnt, maken de ervaring frustrerend.

Wanneer je door vijanden wordt belaagd, leidt dit al snel tot een onvermijdelijke dood. Het is jammer dat de game technisch zo teleurstelt. Met patches kan de ervaring worden verbeterd, en er is al gratis DLC aangekondigd, waaronder een Time Attack Mode en nieuwe speelbare personages.

Maar in de huidige staat is de game alleen aan te raden voor diehard G.I. Joe-fans.

.