/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2025/03/13110801/web-1303BINgerri.jpg)
NOS-verslaggever Gerri Eickhof maakt zondag zijn laatste reportage. Na 37 jaar bij de publieke omroep gaat hij met pensioen, zo maakte zijn werkgever donderdag bekend . Nadat Eickhof (1958, Amsterdam) een studie antropologie afrondde, kwam hij via een omscholingscursus van de Migranten Televisie Amsterdam in de journalistiek terecht.
In 1988 begon hij als freelancer bij de buitenlandredactie van het NOS Journaal . Eickhof deed onder meer verslag vanuit conflictgebieden in Rwanda, Congo, Irak en voormalig Joegoslavië. Zo verbleef hij in 1999 in Belgrado, terwijl NAVO-militairen daar bombardementen uitvoerden.
Tijdens een reportage in het toenmalige Joegoslavië droeg Eickhof een proteststicker met de beeltenis van een schietschijfje, nadat zijn visagiste was omgekomen. Nederlandse critici en ook NOS-collega’s verweten de verslaggever indertijd dat hij te begripvol zou zijn voor de Serviërs. In De Telegraaf werd hij zelfs betiteld als „landverrader”.
In zijn latere carrière maakte Eickhof voornamelijk binnenlandse reportages. Sommige reportages kregen een ‘cultstatus’: bijvoorbeeld toen hij een item over campingwc’s deels in rijmvorm presenteerde. Of toen Eickhof, een Ajaxsupporter, in 2009 het vertrek van Ajax-trainer Marco van Basten ‘duidde’ en het Amsterdamse stadion „een vliegende schotel waar nog geen gras wil groeien” , noemde.
(Satirische) media voerden Eickhof geregeld op als ‘de verslaggever met de bontmuts’, omdat hij in de winter weleens een bontmuts met oorflappen droeg voor de camera. In gesprek met Het Parool in 2018 noemde hij dat zelf „curieus”, in werkelijkheid had Eickhof deze muts maar een aantal keer op als hij het koud had. Daarna mocht hij van de NOS de muts niet meer dragen op televisie, zei hij.
Vorig jaar liet Eickhof aan Panorama weten dat hij enigszins uitkeek naar zijn pensionering vanwege de toegenomen polarisatie in Nederland. „De samenleving is niet meer zo leuk en de berichtgeving wordt daardoor ook minder aangenaam. Het is gewoon niet meer zo leuk als tien of twintig jaar geleden om te vertellen wat er in Nederland aan de hand is.
”.