Genieten in Girona: Tussen de Feyenoord-supporters in de Champions League

Als je niet wint bij NEC, zal het bij Girona in de Champions League ook wel weinig worden. Met die gedachte reisden zo’n 800 Feyenoord-supporters naar Spanje. Hoe anders liep het. Een sfeerverslag vanuit Girona én Lloret de Mar.

featured-image

FEYENOORD Genieten in Girona: Tussen de Feyenoord-supporters in de Champions League Frank Stout Vandaag, 20:39 • 7 minuten leestijd Stan (links) scheurde maandag z'n meniscus, maar ging toch met z'n vrienden naar Spanje © Rijnmond Als je niet wint bij NEC, zal het bij Girona in de Champions League ook wel weinig worden. Met die gedachte reisden zo’n 800 Feyenoord-supporters naar Spanje. Hoe anders liep het.

Een sfeerverslag vanuit Girona én Lloret de Mar. Het leven van een Feyenoord-supporter is afzien. En dan niet eens zozeer vanwege de teleurstellende resultaten.



Ga er maar aan staan, bier drinken vanaf het middaguur. Het liefst een paar dagen voorafgaand aan de wedstrijddag. Iedere keer weer.

Keep pushing. High intensity. For sure.

Tonny weet dat een goede arbeid-rustverhouding belangrijk is. Zeker in een druk programma met drie wedstrijden in acht dagen. Op de tribune staat Tonny altijd in de basis.

Morgen moet hij weer. Als de dinsdagavond valt in Girona doet Tonny even een klein tukkie. Zittend op een stoel op een verder leeg en treurig terras, tussen dertig andere supporters.

Tonny doet een tukkie © Rijnmond Op hetzelfde terras zien we veel bekende gezichten. Supporters die hun club altijd achterna reizen. Veel vrouwen zie je niet, maar deze drie blondines zijn er altijd.

Kim uit Utrecht, plus Esmee en Patriche uit Rotterdam. Zuid, roept Patriche een keer of tien. Dat het niet wordt vergeten.

Op het terras hanteren de dames hetzelfde taalgebruik en tempo van inname als de mannen. De glazen staan niet lang leeg, de asbak zit continu vol. “Heerlijk hier.

Zonnetje, je wordt netjes behandeld en het bier is goedkoop. Al zeg ik het nu in de verkeerde volgorde”, lacht Kim. Patriche, Kim en Esmee vormen al vijf jaar een onafscheidelijk trio bij Europese wedstrijden van Feyenoord.

© Rijnmond Kim en Esmee kennen elkaar via Feyenoord. En Pokémon Go. Op een verjaardag sloot Patriche aan.

Als cadeau werd een opblaaspop cadeau gedaan. Gehuld in Feyenoord-shirt. Hij kreeg de geuzennaam Lord Nelom.

In het Conference League jaar reisde hun mascotte overal mee naartoe. Inmiddels is Lord al een aantal jaar overleden. Lek.

En niet meer te plakken. “Die Conference League was geweldig. En qua sfeer voelt het hier net zo”, vertelt Esmee.

“Een kleinere club als tegenstander en niet al teveel supporters, omdat er maar 500 mensen in het uitvak kunnen. Daardoor zijn er hier geen opgeschoten groepjes.” Het geld van de Champions League is lekker, maar doe mij maar de Conference League Feyenoord-supporter Kim Kim is het helemaal met haar vriendin eens.

“Het geld van de Champions League is lekker, maar geef mij maar de Conference League. Girona doet mij denken aan Luzern. Al mochten we daar door de corona-maatregelen eigenlijk niet bij zijn.

” “Hou je mond, nou. Straks komt Feyenoord erachter”, zegt Patriche. “Nou en, het is verjaard.

En bovendien weten ze toch wel dat wij altijd gaan. Of het nu wel of niet mag.” Rotterdams kwartiertje Veel vertrouwen in een goede afloop heeft het Legioen niet op dinsdag.

Een dag later stijgen de verwachtingen met de minuut. Op het Plaza de la Independencia wordt het steeds drukker. Marco uit Dieren benadert het ook optimistisch.

“Ik vind Feyenoord niet zo slecht als dat iedereen zegt. Ze spelen best goed, alleen vaak niet langer dan een kwartier.” Steeds meer Feyenoord-vlaggen worden opgehangen.

Iedere Japanse toerist wordt toegezongen alsof het familie is van Ayase Ueda. Ze lachen, ze zwaaien. Het Legioen trekt weer Europa in.

De Rijnmond-equipe zit dinsdagavond samen met de collega's van ESPN in een restaurant. Dennis van Eersel is in dubio. "Wat is het verschil tussen de cow ribs en de pork ribs?", vraagt hij aan de serveerster.

Over een antwoord hoeft ze niet lang na te denken. "The animal." Voor Girona is het de eerste keer dat de plaatselijke profclub een Europese thuiswedstrijd speelt.

Dat betekent dat de lokale autoriteiten vooraf strenge veiligheidsmaatregelen hebben aangekondigd. Kroegen zouden eerder sluiten en er zou streng worden opgetreden tegen agressieve supporters. In de praktijk valt alles mee.

Sommige restaurants ruimen om 14.00 uur het terras op, maar bij de meeste zaken zitten supporters van Girona en Feyenoord door elkaar. Om gedoe te voorkomen heeft de afdeling supporterszaken van Feyenoord opgeroepen om te overnachten in de vergane badplaats Lloret de Mar.

Met guldens betalen kan er niet meer en dat is sinds de invoering van de euro ook het enige dat veranderd is. Samen met twee fanatieke supportersgroepen is er voor en na de wedstrijd een feest georganiseerd. Je kan maar beter zoveel mogelijk Feyenoorders bij elkaar hebben, is de achterliggende gedachte.

Dan hou je zoveel mogelijk controle. Af en toe wordt er hardcore gedraaid, maar de 500 feestgangers gaan het meest los als de supporter met de bijnaam Django – vernoemd door zijn gelijkenis met volkszanger Django Wagner – het podium betreedt en Kali inzet. In een groep van negen mannen is Eva uit Zwijndrecht de enige vrouw.

Ze draagt een verlovingsring. Over exact een jaar gaat ze trouwen, maar haar aanstaande echtgenoot zit thuis. Hij vindt het ‘helemaal prima’ dat z’n vriendin met zoveel kerels naar Lloret gaat.

Volgens Eva had-ie ook weinig keus. “ Take it or leave it heb ik tegen hem gezegd. Ik ken die gasten al tien jaar, langer dan ik hem ken.

Als je niet wil dat ik met hen naar Feyenoord ga, is daar het gat van de deur.” Eva met haar mannen © Rijnmond In Lloret zou Eva het bed delen met Michael. Zou, want Michael plofte midden in de nacht diagonaal over het bed en hoe hard ze ook aan hem trok, er kwam geen beweging in.

Dus zat er voor haar niks anders op dan de slaapbank op te zoeken. Lachend laat de vriendengroep een foto zien, waarop Michael laveloos tegen een container hangt. “Hoe werd je zo lam? Stel je altijd van die slechte vragen?" Michael is een stuk scherper dan de vorige avond.

"Op de heenreis trok ik om 5.40 uur ’s ochtends het eerste biertje open. Die foto is om 2.

45 uur ’s nachts gemaakt. Dat is ruim 20 uur non-stop alcohol! Best knap van mijzelf eigenlijk.” Michael heeft wel eens betere tijden beleefd © Rijnmond Acht bussen worden ingezet om de supporters naar Girona te brengen, maar niet iedereen komt makkelijk het kleine Estadi Montelivi in.

De afdeling supporterszaken heeft blaren op de tong om de fans met zwarte shirts van Rotterdam Radicals toch het stadion in te krijgen. Als even later blijkt dat de ID check is opgeheven en iedereen het stadion in mag, geven de achtergebleven medewerkers in Lloret elkaar een boks. “Lekker dit.

” Zo’n 200 supporters blijven achter op het feest en kijken de wedstrijd daar op een groot scherm. Bas uit Numansdorp is een van hen. Al wordt hij door iedereen Mats genoemd, aangezien hij verdomd veel lijkt op de naar Brighton vertrokken Wieffer.

Vaak ging hij samen met z’n vader naar Europese uitwedstrijden, maar na de ongeregeldheden destijds in het stadion van Graz niet meer. “Dat kostte hem teveel energie. Nu ben ik hier met vrienden.

Sommige zijn in het stadion. Ik blijf hier. Het klinkt gek, maar vaak is die wedstrijd bijzaak tijdens zo’n trip.

” Mats Wieffer, of eigenlijk Bas uit Numansdorp, in Lloret de Mar Patricia zou willen dat ze daarover kon meepraten. Geboren op Zuid, verhuisd naar Puttershoek en nu toevallig op vakantie in Spanje. 200 kilometer bij Girona vandaan.

“Ik mocht nooit mee van m’n man en van m’n zoon. Nu dacht ik: we zijn op vakantie, mama gaat mee. En ik heb nog nooit zoiets leuks meegemaakt.

” Al de hele middag deelt ze de tafel met Aap. Aap, bijnaam, is een vriend. Veel foto’s van Patricia en het feest zal hij niet maken.

Aap gebruikt namelijk een kleine Nokia als mobiele telefoon. Beplakt met een Feyenoord-sticker, dat dan weer wel. In de auto ligt een elastiekje om over z’n hoofd te doen, waar hij z’n telefoon tussen klemt.

Zo kan Aap toch handsfree bellen. Patricia uit Rotterdam-Zuid is eindelijk een keer aanwezig bij een Europese wedstrijd van Feyenoord Patricia en Aap zijn in Lloret vrienden geworden met twee Feyenoord-supporters uit Groningen. Een van hen is een trouw kijker van FC Rijnmond.

Maar niet als Harry van der Laan aan tafel zit. Tenminste, na meer dan 30 tirades over onze analyticus zou je voorzichtig die conclusie kunnen trekken. Slecht nieuws voor hem: Harry blijft.

De meneer uit Groningen heeft de gewoonte om bij ieder doelpunt met de platte hand snoeihard op de tafel te slaan. Het bier vloeit daardoor regelmatig over de tafel. Niemand die erover klaagt, want Feyenoord wint zowaar weer eens een Europese uitwedstrijd in de Champions League.

Zonneschijn Na het laatste fluitsignaal omhelzen volslagen onbekenden elkaar alsof ze de beste buren zijn en zojuist samen 100 miljoen euro hebben gewonnen in de straatprijs van de Postcode Loterij. De 492 bezoekers in het uitvak zijn zeiknat geregend en zingen massaal In Spanje schijnt altijd de zon . Zo voelt het in elk geval wel.

Wil je de memorabele wedstrijd en alles er omheen nog eens herbeleven? Luister dan deze aflevering van Podcast Feyenoord, die we woensdagavond maakten..