Geloof de doemberichten over de ‘stilgevallen’ duurzaamheidsrevolutie niet

Journaliste Barbara Debusschere neemt tweewekelijks het nieuws over klimaat en wetenschap onder de loep. Hieronder kunt u zich inschrijven voor haar nieuwsbrief. Zo hoeft u niets te missen.

Dag lezer, Kun je klimaatactivist zijn en meedoen aan wegblokkades en andere verstorende acties en tegelijkertijd wetenschapper zijn en aan de universiteit onderzoek doen, nota bene naar de impact van klimaatprotesten ? De meeste mensen zouden die vraag negatief beantwoorden. Want is er geen scheidingslijn nodig tussen de actievoerders die, zoals ook afgelopen weekend in Brussel, de ‘boel op stelten zetten’, en professoren die aan wetenschap doen en objectief, neutraal en afstandelijk moeten blijven? Kun je tegelijkertijd Greta Thunberg zijn, die zaterdag in onze hoofdstad is opgepakt tijdens een verkeersblokkade , en pakweg Wim Thiery, een van de Belgische klimaatwetenschappers die geregeld in de media tekst en uitleg geeft bij waterbommen, hittegolven en andere klimaatellende? Maar professor politieke en sociale wetenschappen Clara Vandeweerdt , verbonden aan de Universiteit van Kopenhagen, is niet ‘de meeste mensen’. De Belgische onderzoekt de effecten van verschillende klimaatacties op de publieke opinie.



En ze is lid van de radicale klimaatbeweging Extinction Rebellion, die wegen blokkeert en waarvan de leden zich strategisch laten arresteren. Om haar onderzoek gescheiden te houden van haar activisme verplicht Vandeweerdt zichzelf om telkens als ze aan een studie begint haar onderzoeksmethode gedetailleerd te registreren in een database. “Daardoor kan ik nadien niet beslissen om de data anders te interpreteren om de resultaten gunstiger voor te stellen”, zegt ze.

“Dat is ook niet in mijn belang als activist. We tasten nog in het duister over wat effectief is en wat niet. Alleen door dit objectief te onderzoeken kunnen we dat ophelderen.

” Uit haar onderzoek blijkt dat een populair idee over klimaatacties niet klopt: wegblokkades en ook verstorende protesten die niets met klimaat te maken hebben, zoals een snookertoernooi saboteren, stoten mensen af van het thema klimaat. “Integendeel, het blijkt dat die acties mensen juist actief herinneren aan de kwestie”, aldus de onderzoekster. Momenteel proberen klimaatactivisten van onderzoekers zoals Vandeweerdt te weten te komen of hun acties moeten radicaliseren.

Want demonstraties krijgen nauwelijks aandacht, terwijl de CO 2 -uitstoot blijft toenemen en de klimaatcrisis zich onverminderd doorzet. Dat blijkt uit de snelle opeenvolging van rampen met extreem weer. Orkaan Helene , de dodelijkste in de VS sinds Katrina, heeft net voor minstens 225 en mogelijk zelfs 600 doden gezorgd.

Orkaan Milton bedreigt Florida, waar de grootste evacuatie in jaren aan de gang is. In Bosnië en Herzegovina vielen ondertussen al 18 doden door extreme regenval na een kurkdroge zomer, en orkaan Kirk is op weg naar Europa. Door de opwarming van de aarde drogen ondertussen de rivieren op tegen het snelste tempo in jaren .

Orkaan Helene was niet alleen letterlijk erg vernielend, maar sloeg ook het idee aan diggelen dat sommige plaatsen op aarde immuun zijn voor klimaatverandering . Die orkaan, versterkt door de opwarming, richtte namelijk ook grote schade aan in Asheville, North Carolina. Dat stadje met zijn historische architectuur nabij de Blue Ridge Mountains stond tot voor kort bekend als een zogenaamd ‘klimaatparadijs’ en trok veel mensen aan die extreme hitte en overstromingen elders in de staat ontvluchtten.

Vastgoedmakelaars hebben Asheville dan ook op de kaart gezet als een plek in de bergen waar je beschermd zo ziijn tegen extreem weer en bosbranden. Maar het is nergens veilig, zo blijkt. Sommige plekken lijken wel relatief veiliger dan andere, waardoor onderzoekers opmerken dat extreem weer steeds meer een doorslaggevende factor wordt in de keuze van Amerikanen voor een woonplaats.

Maar ook de groene transitie versnelt. Een voorbeeld uit eigen land: in de eerste negen maanden van dit jaar zijn al meer nieuwe elektrische auto’s ingeschreven in België dan in heel 2023. Dat bericht lijkt in contrast te staan met de recente sombere berichten over de duurzaamheidsrevolutie, die zou volgens sommigen volledig zou zijn stilgevallen.

“Gelukkig trekt de duurzaamheidsrevolutie zich van die propaganda weinig aan”, schrijft professor economie Koen Schoors (UGent). Hij geeft een voorbeeld: “De wereldwijde elektriciteitsproductie is in een rotvaart aan het vergroenen na een jarenlange groeispurt van zonnepanelen en windmolens. Die evolutie stopt niet omdat de Belgische zonnepaneelmarkt eventjes afkoelt na de boerenjaren van 2022 en 2023.

België zal in 2024 weer een gigantisch record neerzetten van uren met negatieve elektriciteitsprijzen, omdat de groene productie zo overvloedig is.” Nog een voorbeeld: “De elektrische auto wordt nog dit decennium goedkoper in de aanschaf dan een verbrandingswagen. En als we de Chinese elektrische wagens minder zwaar belasten zou dat nu al zo zijn.

” Met andere woorden, het slechte nieuws over klimaatrampen is jammer genoeg een realiteit, maar de doemberichten over de groene transitie kun je maar beter niet geloven. Realistische groeten, De wetenschapsredactie Geselecteerd door de redactie.