Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. En als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’? Vandaag: de 42-jarige Patricia, die als zzp’er steeds meer klanten kwijtraakt door de wet DBA. Naam: Patricia (42) Beroep: journalist op freelance basis Netto inkomen: 3100 euro Woonsituatie: alleenstaand, huurhuis Geld maakt (niet) gelukkig „Ik ben een eighties child .
Destijds was het normaal dat je vader fulltime werkte, en je moeder fulltime thuis was. Zo ook bij mij. Althans, ik was het tweede kind, dus toen ik eenmaal naar de basisschool ging, begon mijn moeder weer met werken.
Mijn ouders hebben hun hele leven bij dezelfde werkgever gewerkt, tot aan hun pensioen. Dat was toen ook nog zo: trouw blijven aan je baas, stabiliteit, ook financieel gezien. Er waren op dat vlak geen uitspattingen.
Maar we hadden het goed hoor, we konden op vakantie, zaten op een hobby, kregen nieuwe kleren, niks te klagen dus. Achteraf hoorde ik wel van mijn moeder dat ze het jammer vond dat ze nooit een carrièreswitch heeft gemaakt. Ze werkte als baliemedewerker bij een kantoor, maar dat was niet bepaald haar droombaan.
Terwijl we nu vooral kiezen waar we gelukkig van worden qua werk, en geregeld van baan hoppen. Dat heeft ze me wel meegegeven: geluk gaat boven centen.” „Het is maar hoe je het bekijkt: toen ik journalistiek studeerde, wilde ik dolgraag een vaste baan.
Dat was echter een schaars goed, het was de tijd van de rompredacties en er werd voornamelijk gewerkt met freelancers. Dus ging ik noodgedwongen freelancen. Maar verrassend genoeg beviel het me ontzettend goed.
Ik kon mijn eigen tijd indelen, bepaalde zelf waar ik ‘ja’ op zei en zat niet vast aan saaie meetings, of hoefde geen persoonlijke doelen te stellen. Gewoon: schrijven, doen waar ik goed in was. Dus ik heb wel allerlei soorten klussen gedaan: schrijfklussen, redactiewerk, interviews, eindredactie, online producties, voor verschillende bladen en titels.
Heel gevarieerd en nóóit saai.” „Zeker, ik heb altijd het geluk gehad dat er genoeg werk voor me was en heb nauwelijks acquisitie hoeven plegen – best fijn om niet te hoeven leuren om werk. Natuurlijk stopte er weleens een klus, maar dan kwam er altijd iets nieuws voor in de plaats.
Ik doe dit al twintig jaar, en al twintig jaar hoor ik ook dat er geen droog brood te verdienen is in de journalistiek – en toch lukt het me vooralsnog vrij goed. Al lijkt daar nu verandering in te komen.” „Die gevreesde wet DBA, waarmee de overheid schijnzelfstandigheid wil tegengaan.
Eerst dacht ik: dat loopt wel los. De wet is immers al langer van kracht en tot nu toe heeft dat geen invloed op mijn werk gehad. Maar ze gaan nu strenger controleren en onlangs merkte ik voor het eerst wat dat betekende.
Want zelf kan ik mijn zelfstandigheid wel aantonen, ik heb genoeg opdrachten. Alleen opdrachtgevers zijn bang voor de gevolgen en deinzen meer terug. Eindredactie, waarbij je een dag wordt ingehuurd om teksten te redigeren? Dat doen ze niet meer.
Steeds meer freelancers worden geweerd of krijgen een dienstverband aangeboden.” „Ik heb een blauwe maandag een uitstapje gemaakt naar een tijdelijk dienstverband en ik werd er echt doodongelukkig van. Want ik kreeg er automatisch allerlei andere werkzaamheden bij, die niks met schrijven te maken hadden.
En vergaderingen, o, die eindeloze vergaderingen. Ik was zo drie uur van mijn dag kwijt en had dan nog niks gedaan, ik kreeg alleen maar meer werk. Begrijp me niet verkeerd, met loondienst is niks mis, maar ik wil gewoon doen waar ik goed in ben, en waarin ik expertise heb.
En niet allemaal nevenactiviteiten hoeven doen. Dan kan er een vast salaris en zekerheid tegenover staan, maar dan ben ik toch minder gelukkig. Ik wil zélf bepalen wat ik doe, wanneer ik vakantie neem en hoe ik mijn tijd indeel.
” „Ja, dat is zo. Steeds meer opdrachtgevers kiezen voor een andere strategie. Dat ligt niet aan mijn werk, verzekeren ze me, maar ze kunnen door wetgeving niet anders.
Dus daar raak ik best wel gestrest van.” „Eerlijk gezegd weet ik het niet. Ik moet mijn rekeningen wel kunnen blijven betalen.
Vooralsnog lukt dat: ik heb nog genoeg werk liggen en ook een buffer opgebouwd. Ergens hoop ik gewoon dat dit met een sisser afloopt en ik me over een halfjaar druk heb gemaakt om niets. Maar misschien is dat mijn kop in het zand steken.
Want een plan B heb ik vooralsnog niet.” „Ha, dubbel. In eerste instantie zou ik zeggen van niet, je moet echt doen waar je blij van wordt qua werk.
Maar da’s makkelijk praten als je met datzelfde werk geld verdient en je lasten kunt betalen. Want als er straks écht geen droog brood meer te verdienen is in de freelance journalistiek, moet ik naar alternatieven gaan kijken. Maar of ik ondanks de financiële zekerheid dan wél gelukkig ben? Daar ben ik nog niet over uit.
” Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie. Nieuwsgierig naar meer antwoorden op de vraag; maakt geld gelukkig? Deze edities deden het goed bij onze lezers: Ook jouw visie op geld delen? Meld je aan! Naam (verplicht) Leeftijd (verplicht) E-mailadres (verplicht) Telefoonnummer Studie of beroep (verplicht) De gegevens die je invult zullen nooit worden gedeeld en worden enkel gebruikt om contact op te nemen voor de rubriek.
Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Ik heb 110.000 euro opgebouwd’ Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Ik verdien 1800 euro netto per maand’ Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.
Het beste van Metro in je inbox 🌐 Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen. Reacties.
Bedrijf
Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Ik raak als zzp’er steeds meer klanten kwijt’
jarige Patricia, die als zzp'er steeds meer klanten kwijtraakt door de wet DBA.