Franse regisseur Bertrand Blier was ongenadig provocateur met oog voor acteertalent

P réparez vos mouchoirs , pak uw zakdoekjes erbij: de Franse regisseur Betrand Blier is maandagavond op 85-jarige leeftijd overleden. Blier was een ongenadig provocateur en had oog voor acteurstalent: een combinatie die meermaals leidde tot enorm bioscoopsucces. Blier maakte achttien lange speelfilms, waaronder cultklassiekers als Les Valseuses (1974), Préparez vous mouchoirs (1978) en Merci la vie (1991).

Blier werd in 1939 geboren in Boulogne-Billancourt, een chique voorstad van Parijs, en groeide op in het milieu van de film: zijn vader was acteur Bernard Blier – hij zou meermaals in de films van zijn zoon verschijnen. Blier omarmde het zoon-van zijn en begon op zijn twintigste als assistent-regisseur. In de jaren zestig maakte hij een aantal films die nauwelijks werden opgemerkt.



In 1972 schreef hij het boek Les Valseuses , over twee outsiders wier leven draaide om seks, geweld en het ontlopen van de politie. In 1974 verfilmde hij de roman. Het culturele establishment reageerde geschokt: critici noemden de film beschamend, schandalig, vrouwonvriendelijk – er kwam een leeftijdsgrens van achttien jaar.

Maar de film werd ook een enorm succes, vooral vanwege de getalenteerde acteurs die Blier castte voor de hoofdrollen: Gérard Depardieu, Patrick Dewaere en Miou-Miou. Voor Depardieu en Blier betekende Les Valseuses hun grote doorbraak. Na het matig ontvangen Calmos (1976) keerde Blier naar de succesformule Dewaere-Dépardieu, die hij met Carole Laure castte voor Préparez vos mouchoirs .

Die film gaat over de mislukte pogingen van Raoul (Depardieu) om zijn immer verdrietige vrouw Solange (Laure) op te vrolijken. Solange wordt uiteindelijk verliefd op en zwanger van een dertienjarig wonderkind. Ook hiermee schopte Blier tegen conventies aan, maar de film leverde hem een Oscar op.

Hierop maakte Blier nog tal van films, waaronder de zwartgallige cultfilm Buffet froid (1979), Trop belle pour toi (1989), Merci la vie (1991) en Les acteurs (2000). Blier werd geroemd om de humoristische en absurde dialogen en zijn neus voor acteurstalent: hij castte onder meer meermaals de inmiddels zeer gewaardeerde actrices Anouk Grinberg, Carole Bouquet en Charlotte Gainsbourg. Blier was van zijn films niet alleen regisseur, ook schreef hij het script.

Daarmee gaf hij zichzelf volledige vrijheid over de verhaallijn. Zijn films draaien vaak om seks, liefde en het opzoeken van maatschappelijke en sociale grenzen. Zo gaat Merci la vie over twee jonge vrouwen die in door Duitsland bezet Frankrijk op een soort ramptoer gaan en alles wat ze tegenkomen kapotmaken.

Bliers personages hebben vrijwel zonder uitzondering een grote mond, ze zijn cynisch, woest en wanhopig. „Ik houd van verdwaalden, van verliezers”, zei de regisseur daar eens over. „Kunnen we andere soorten personages überhaupt leuk vinden?” De liefde van Blier voor verschoppelingen reikte tot buiten de cinéma .

Ook de inmiddels door tientallen vrouwen van seksueel wangedrag beschuldigde Depardieu bleef Blier verdedigen . Blier laat zijn vrouw en drie kinderen na..