Flemming heeft langverwacht album nummer 2, maar zat er ook even helemaal doorheen

Flemming werd in februari de eerste Nederlandse artiest ooit met een diamanten album. Zijn debuut werd meer dan 200 miljoen (!) keer gestreamd. Ga dan nog maar eens een tweede plaat maken.

.. Nou lezers, die is er: is vandaag verschenen.



Alle reden voor om Flemming Viguurs (28) weer eens op te zoeken, om te praten over album twee, al het moois, maar ook de tijd dat hij er even helemaal doorheen zat. Oh ja, hij kondigde gisteren aan dat hij volgend najaar ook nog ‘even’ zijn grootste concert gaat geven, in Rotterdam Ahoy (zie kader). , nadat hij plotseling als de man van de monsterhit plotseling opdook tijdens een corona-editie van The Streamers, zijn muziekvrienden met wie hij afgelopen week nog in het Gelredome in Arnhem stond.

En bij de lancering van zijn debuutalbuum, waarbij hij openhartig was over de tijd . Dat dat Brabantse jochie zo nodig in de musical moest spelen, dat vonden zijn leeftijdsgenootjes allesbehalve stoer. Enige jaloezie zal een rol hebben gespeeld.

Drie bizarre jaren voor Flemming treft Flemming in Hotel Arena in Amsterdam. Hij reist graag even naar de hoofdstad, onderwerp van die heerlijke eerste oorwurm, om met de pers te praten. Dat doet hij na drie bizarre jaren nog met net zoveel lol als aan het begin (houden zo).

Hij heeft tenslotte een uitverkochte clubtour achter de rug, grote festivals als de Zwarte Cross, een onderscheiding (Edison) op zijn schoorsteenmantel, grote zalen met The Streamers, Chantals Pyjamaparty en en hij vloog over het land als ambassadeur van de Bevrijdingsfestivals. En hij werd dus die eerste Nederlandse artiest die een diamanten album wist te scoren. ‘Stoppen op het hoogtepunt doe ik maar niet’ heeft slecht nieuws voor de rasartiest, die vóór het grote (solo)werk warmdraaide met honderden optredens in coverband Baby Blue: zo’n diamanten album overtreft hij natuurlijk nooit meer.

.. Flemming blijkt nog altijd de goedlachse Brabanders uit Den Bosch: „Hahaha, ja precies.

Maar eh, stoppen op het hoogtepunt doe ik toch maar niet. Na die eerste hit Amsterdam volgden er gelukkig ook meer successen ( , , , red.).

” is een wat meer volwassen album geworden (genoeg ook over al dan niet geslaagde liefdesperikelen hoor, wees gerust), met ook de eerdere hits met Boef en met Zoë Tauran en Ronnie Flex. Maar gaat bijvoorbeeld over het belang van steun en liefde van vrienden in moeilijke tijden. is geïnspireerd op een goede kennis van de ouders van Flemming, die zijn vrouw verloor aan kanker.

De albumtitel verwijst naar het feit dat de singer-songwriter altijd al wat nummers op de plank heeft liggen, voor je weet maar nooit. Tientallen zelfs (voor zijn debuutsingle al vijftig!), vertelde hij in de eerdere interviews met . Dat maakte dat hij niet nerveus werd om met die opvolger voor diamanten te komen.

Vooruitwerken is de key voor Flemming „Ja, dat. Dat is de reden dat ik nooit ben gaan stressen. Als ik na nog wat had moeten gaan schrijven, dan was het heel wat enger geweest.

Vooruitwerken is altijd de geweest. Dan ben ik relaxed en komt het wel goed. Nog voor hadden we veel schrijfsessies gedaan, zodat ik kon uitvinden wat ik gaaf vind om te maken.

Nu is het nog relaxter hoor en kan ik met mijn vaste team lekker in een huisje zitten en liedjes schrijven. Er zitten nu wat minder nummers in de dropbox, maar is het vaker raak.” In het begin schreef Flemming vooral wat „hijzelf erg vet vond”, nu is het een combinatie van dat en wat hij denkt dat zijn luisteraars willen horen.

„De mensen die gaan luisteren, kennen waarschijnlijk al een beetje mijn stijl. Maar daardoor kan ik ook wat meer de diepte in gaan en hoef ik niet voor een standaard radioliedje te gaan.” , het nummer over kanker en wat dat met de omgeving doet, had Flemming daarom niet op album één kunnen zetten.

„En dat geldt ook voor , die we nota bene op dezelfde dag hebben geschreven als het vrolijke . We zeiden toen gelijk: okay, dit is een liedje voor album twee.” Singles van album drie al met potlood genoteerd Twee stappen voor zijn is niet iets wat ook geldt voor zijn hele leven, naast dat van de artiest.

„Daar valt het wel mee. Maar ik heb op een gegeven moment gezegd dat muziek maken is wat ik mijn hele leven wil doen. Dus dan ben ik altijd aan het nadenken hoe ik die droom kan blijven verwezenlijken.

Het geeft me gewoon rust. De volgende twee singles voor na heb ik met potlood alweer in de agenda staan. Dat geeft een fijn gevoel en zorgt ervoor dat ik nooit het gevoel heb van ‘ah shit, en nu?’ En dat is mooi als je van je hobby je beroep hebt kunnen maken.

Nee, ik noem het geen werk. Nou ja, meetings en de zakelijke kant noem ik wel werk, maar op het podium staan is genieten en ontsnappen.” Artiesten zeggen bij een nieuwe plaat meestal (of standaard) ‘dat dit toch echt het allerbeste album tot nu toe is’.

Wat voor cijfer geeft Flemming aan ? „Haha, goeiedag zeg. Eh..

. Ik breng altijd het beste uit van wat ik op dat moment heb liggen en ben inmiddels gewoon bezig met iets waar niet meer alleen radioklappers op staan. Mijn publiek is daar nu ook benieuwd naar.

Natuurlijk vind ik het nu mijn beste werk! Maar okay, ik zal niet meteen zeggen dat het een 10 is, dan blijft er ook geen ruimte meer over. Ik ben gewoon trots op wat ik nu heb gemaakt, enneh, misschien moet ik mijn allerbeste liedjes nog wel schrijven. Wie weet.

Ik word er ook beter in. Op dit album zitten sommige liedjes al weer beter in elkaar dan album één.” Toegeven dat het ‘even helemaal klote was’ verscheen in september, een nummer over de kwetsbare kant van Flemming, toch een man met een .

Na alles (succes dus) wat hem overkwam, intense druk van 130 shows, raakte Flemming opgebrand. Hij zat er, best begrijpelijk, flink doorheen. En daar kwam dan weer het volgende liedje uit, al is de manier waarop opmerkelijk: „Ik kwam bij Marcus Adema en Sander de Bie, waar ik alles mee schrijf, in de studio.

Sander vroeg hoe het was en ik moest toegeven ‘dat het even helemaal klote was’. Hij dacht meteen aan een krachtig liedje, maar zei ‘laten we even gaan wandelen en kibbeling halen’. Bij de kibbelingkraam op de markt in Den Bosch, mijn echte thuis, kwam toch de melodie in ons op en zelfs een refrein.

” Flemming was dus even ‘op’ en – misschien wel dankzij de gefrituurde stukjes witvis – kwam hij op ‘Soms zit er onweer in mijn hoofd, is m’n hele lijf verdoofd; krijg geen adem, geen rust om me heen’. Mocht je je nu nog afvragen waar de zin ‘De deur niet eens op slot gedaan, ontbijtje met een visje bij de kibbelingkraam’ uit de hit vandaan komt..

. Zeven shows in een weekend De klap van het plotselinge drukke artiestenbestaan – dat meteen ook lang aanhield met succes op succes – is Flemming weer te boven. Het gaat goed met hem: „Zeker.

Vooral de eerste zomer was te druk met meer dan honderd shows. Ik wilde het ook hè, begrijp me niet verkeerd, en dacht: spélen, want misschien vragen ze me volgend jaar niet meer. En het zingen zelf was ook wel te doen.

Het ging meer om de prikkels en eigenlijk niet meer weten wat ik precies had gedaan. Soms had ik zeven shows in een weekend en dan keek ik later in mijn agenda terug om te zien dat ik bijvoorbeeld in Zutphen was geweest. Het werd voor mijn hoofd wat te veel.

Nu is er meer rust. We hebben liedjes die mensen tof vinden, we genieten van liveshows en krijgen altijd goede feedback van organisaties en publiek. Ik kan nu meer selecteren hoeveel shows ik wil doen en welke festivals we met de band vet zullen vinden.

Mijn voeten staan weer op de grond.” Zijn grootste concert gaat het worden: . Gistermorgen kondigde hij het optreden op zaterdag 11 oktober 2025 aan.

„Tja, waarom Ahoy? AFAS Amsterdam heb ik gehad en een theatertour met 34 shows komt eraan en is uitverkocht (met twee keer Carré, red.). Dat zijn best veel kaartjes, dus ik dacht: wat zou de vervolgstap kunnen zijn? Veel mensen zouden denken aan de Ziggo Dome, maar ik vind het leuk om naar links te gaan als anderen rechtsaf slaan.

Ik houd van Rotterdam en vind Ahoy een prachtige zaal met geschiedenis. Ik heb er nu vaak gestaan met Vrienden van Amstel en heeft inmiddels iets vertrouwds.” De zanger geeft toe dat meespeelt dat Queen er ooit heeft gestaan, al was dat in 1977.

Zij ouders vernoemden hem namelijk naar . ‘Heerlijk om te weten dat het niet stopt’ Die voeten op de grond maken het niet dat Flemming het maar normaal vindt wat er allemaal is gebeurd en nog steeds gebeurt. Maar zijn droom is uitgekomen en dat gaf zéker rust.

„Vooral dat de droom blijft terugkomen. De komende jaren staat er al heel wat gepland. Het is heerlijk om daar naar uit te kijken en te weten dat het niet stopt.

Wat me oprecht het meest gelukkig maakt is op een podium staan en zingen voor mensen. En dan ook nog de zekerheid hebben dat dat kan.” Het heeft Flemming als die Brabantse gast die er in 2021 opeens was niet veranderd.

„Nee, totaal niet. Ik merk eerder dat mensen om me heen veranderen. Vrienden van vroeger zien me soms als Flemming de artiest, terwijl ik voor hen toch echt gewoon Flemming uit Den Bosch wil zijn.

Zo voel ik mezelf in elk geval wel, nou ja, meestal dan. Dat wil ik ook, waarom zou je jezelf niet zijn?” Reacties.