2 weeks Ago
Op 29 november besloot het Britse parlement met 330 tegen 275 stemmen een motie in te dienen om de wet op geassisteerd sterven in zeer beperkte mate te wijzigen. Voor chronisch zieke patiënten ouder dan 18 jaar die een professionele prognose van twee artsen hebben van minder dan zes maanden levensverwachting, moet hun aanvraag een regelgevingsprocedure volgen die de goedkeuring van een rechter van het hooggerechtshof vereist voordat de procedure definitief kan worden. Gedurende deze vertraging van misschien twee of drie maanden kunnen in aanmerking komende patiënten doorgaan met het lijden van veel pijn en/of sterven door gebrek aan effectieve palliatieve zorg.
Van de enkele miljoenen Britten die in de laatste levensfase verkeren (het jaarlijkse sterftecijfer ligt momenteel rond een half miljoen), voldoen er op dit moment volgens berekeningen slechts zeshonderd aan deze beperkende definitie. Maar in plaats van zich te verheugen over het vooruitzicht van een vervroegde verlossing van het lijden, moeten zij en degenen in de rij achter hen een niet-verlichte dood accepteren omdat er nu nog drie jaar gewacht moet worden terwijl de wetgeving haar kronkelige weg naar het wetboek aflegt. Hoewel het parlementaire debat waardig was, werd deze stemming voorafgegaan door luidruchtige campagnes waarin het ontbrak aan het decorum en de nuchtere overweging die zo'n gedenkwaardig voorstel verdient.
Het schoffeerde diegenen van de moslim-, oud-christelijke en andere geloofsovertuigingen die onverbiddelijk gekant blijven tegen elke vorm van seculiere barmhartige doding. Maar tegelijkertijd won het aan kracht bij irreligieuze minderheden van extreme politieke overtuigingen die, in plaats van autonomie, voorstander zijn van een absolute verordening over het leven van hun medeburgers. Ze worden beschouwd als dienaren van de staat, of ze nu levenden of doden zijn.
De kwestie van het bieden van adequate waarborgen om de afpersing van de reële en intellectuele bezittingen van een stervende te voorkomen, heeft de voortgang van de wetgeving in veel landen bemoeilijkt. Niet in de laatste plaats in Portugal, waar sinds mei 2023 een hiaat bestaat, toen voor de vijfde keer parlementaire goedkeuring werd gegeven voor een sterk gekwalificeerde wetswijziging, die vervolgens werd vertraagd door opeenvolgende filibusters. Het Britse besluit zal onvermijdelijk worden opgevat als een signaal om door te gaan met obstructie in andere rechtsgebieden en met de mogelijke hervorming en afzwakking van de uitvoering van de onlangs mogelijk gemaakte wetgeving voor "begeleide zelfdoding" in landen zoals Canada, waar anomalieën veroorzaakt door dergelijke liberale hervormingen nu worden bekritiseerd.
Het debat in het Britse parlement leverde veel schrijnende voorbeelden op van hoe ouderen of gehandicapten van alle leeftijden worden veroordeeld tot ondraaglijke laatste jaren, waarvoor palliatieve zorg jammerlijk ontoereikend is. Het is een maatschappelijke marteling die moet worden beëindigd, waar hij ook bestaat. -------------- Dit essay volgt op " Euthanasie - Overleven aan het einde van het leven " gepubliceerd in The Portugal News 18 september, 2024.
Door Roberto CavaleiroTomar 01 december 2024.
