1 month Ago
Een oud en niet altijd origineel uitgewerkt genre spannend maken. Dat is wat debutant Zoe Kravitz doet in Blink Twice . Regie en acteerwerk om je met je ogen te doen knipperen van verbazing.
Zoe Kravitz Een groep bij elkaar geborstelde lieden die op een eiland terechtkomen, zonder communicatie met de buitenwereld, terwijl langzaam de dreiging groeit en de horror toeslaat...
Dit subgenre van de thriller is bijna zo oud als de cinema zelf. En zeker ouder dan de roman die het wereldberoemd gemaakt heeft en tevens ettelijke keren verfilmd is, And Then There Were None van Agatha Christie. De laatste jaren heeft dat subgenre zowel geslaagde ( Glass Onion ) als lamlendige ( Fantasy Island ) resultaten opgeleverd.
Actrice Zoe Kravitz debuteert als regisseuse en scenariste met zo’n eilandfilm, Blink Twice , die meteen een nieuwe norm zet. Door het stof is hij gekropen, de techmiljardair Slater King. Hij heeft zich publiekelijk verontschuldigd.
Waarvoor precies komen we nooit te weten. Wel dat hij zich zal terugtrekken op zijn privé-eiland. Serveerster Frida komt op een gala-avond in contact met Slater King.
Door een samenloop van omstandigheden mogen zij en haar flatgenote Jess mee naar diens paradijselijke eiland. De ondernemer gaat er een paar weken doorbrengen met enkele mannelijke vrienden en hun partners. Er wordt gezwommen, lekker gegeten en véél gedronken.
Uitbundig gefeest en sigaardikke joints geblowd. De zon straalt de hele dag zodat kleding bijna overbodig is. Hun mobieltjes hebben alle gasten bij aankomst moeten afgeven.
Wie dat wil kan op elk gewenst moment vertrekken. Maar er komen ook kleine zandkorreltjes in het schijnbaar perfecte raderwerk. Details die het vermoeden oppoken dat er iets loos is.
Frida wordt wakker met aarde onder haar normaliter piekfijn gemanicuurde nagels. Er loopt een badass maid (zo staat ze op de eindgeneriek) rond die telkens als ze Frida ziet naar haar wijst en niets anders zegt dan “Rood konijn, rood konijn”. En waarom heeft één van de gasten op een ochtend een blauw oog? We zijn ruim veertig minuten ver in de film als het voor het eerst expliciet geuit wordt: “Er is wat mis met deze plek.
” Op dat moment voelen de vorige scènes als een te lang uitgerekte aanloop. Aan het eind van de film besef je daarentegen dat Kravitz de tijd genomen heeft om even subtiel als geniaal vele zaadjes te planten die ze achteraf met bravoure oogst. Ze heeft echt niets aan het toeval overgelaten.
Op voorhand meer weten over de plot zal gegarandeerd de pret vergallen, al geeft de titel die Kravitz en haar coscenarist E.T. Feigenbaum voor deze film oorspronkelijk in gedachten hadden, Pussy Island , alvast een idee.
Blink Twice is geregisseerd met de branie en zelfverzekerdheid van een ervaren rot. Kravitz weet de spanning perfect op te drijven, geholpen door een perfecte cast, met voorop Naomi Ackie, wier vertolking smeekt om een Oscar-nominatie. Laten we hopen dat Kravitz - een goede actrice, zeker - blijft schrijven en regisseren.
Blink Twice is de Get Out van deze zomer. Met een beter einde. Vanaf 20/8 in de bioscoop.
Geselecteerd door de redactie.
