‘Elke keer als je denkt Mathieu van der Poel te snappen, doet hij wat anders’

Het heeft lang geduurd voor de wielerwereld te weten kwam of en wanneer Mathieu van der Poel dit jaar nog zou crossen, maar aanstaande zondag is het zover. Dan start Van der Poel zijn seizoen in de kuil van Zonhoven. De geheimzinnigheid rond zijn programma is een goed voorbeeld wat Van der Poel zo ongrijpbaar maakt, vindt auteur Mark de Bruijn van de geactualiseerde bestseller Mathieu van der Poel : Het fenomeen verklaard .

De Bruijn probeert in zijn boek een psychologische analyse te maken van Van der Poel, maar komt er gaandeweg achter hoe moeilijk dat is. “Elke keer als je denkt dat je Mathieu van der Poel snapt, doet hij wat anders. Iedereen meent van alles over hem te weten, maar toch blijft hij dat ongrijpbare houden.



Alleen de allergrootste coureurs hebben dat. Een deel van hem is dat hij bepaalde dingen niet prijsgeeft”, vertelt hij. Volgens De Bruijn zorgt dat onvoorspelbare ervoor dat Van der Poel als een speelse renner wordt gezien.

“Maar dat is dan weer juist iets wat misschien niet helemaal klopt”, gaat hij verder. “Van der Poel is een enorme workaholic, als renner altijd bezig om het beste uit zichzelf te halen. Het is niet voor niks dat hij in tegenstelling tot sommige andere concurrenten niks meer op Strava zet.

Hij ziet het belang er ook wel van in om sommige gegevens niet vrij te geven. Hij wil de concurrentie ook niet wijzer maken.” “Reken maar dat hij veel carrièredoelen in zijn hoofd heeft zitten.

Dat is een aanname van me, maar soms klapt hij wel uit de school. Zo rakelde hij na zijn zesde wereldtitel in het veld begin 2024 op dat hij nog maar één wereldtitel is verwijderd van Erik De Vlaeminck. Op dat soort momenten zie je dat hij ook in het hoofd een veelvraat is.

Het is niet moeilijk te voorspellen dat hij in zijn carrière ook nog altijd eens Luik-Bastenaken-Luik, de Ronde van Lombardije en de Vuelta a España zal targeten .” Hartstochtelijke drive Toch doen de Lamborghini voor zijn deur, de Instagram-posts met Freddy Ovett en de frietjes in het voorjaar iets anders doen vermoeden. Dat Van der Poel wel degelijk speels is, dat hij doet waar hij zin in heeft.

Volgens De Bruijn is dat bijzonder: “Eigenlijk is hij heel uitgesproken. Hij neemt nooit een blad voor de mond. Tegelijkertijd weten we heel weinig over hem.

Hij geeft weinig echt lange interviews, maar in de interviews die hij wel geeft zegt hij waar het op staat en wat hij denkt.” “Het is denk ik zijn hartstochtelijke drive voor de sport die ervoor zorgt dat hij zo eigenzinnig is. Hij kan zoveel dingen in zijn hoofd hebben, maar uiteindelijk doet hij toch wat hij wil.

Daarom duurde het ook zo lang voor zijn programma bekend werd. Je ziet dat hij voor zijn eigen ding durft te gaan, dat hij boven zijn ploeg, zijn vader en zijn trainers staat. Daar moet je mentaal ook ontzettend sterk voor zijn en jezelf kennen.

” 19 dec Lees ook Duizelingwekkende cijfers van Mathieu van der Poel in zijn eerste cross boezemen angst in 19 dec 6 Des Van der Poels? Speculeren over de rest van de carrière van Van der Poel heeft dan ook niet zoveel zin. We weten dat hij doelen afvinkt, ook dat hij de beste veldrijder ooit wil worden, maar meer dan dat ook niet. “Misschien wordt de gravelsport de komende jaren wel veel groter en ineens een olympische discipline.

Misschien pakt de UCI de gravelsport de komende jaren nog wel veel serieuzer op dat het voor Van der Poel aantrekkelijk wordt om zich daar op te richten. Maar het zou dan ook weer des Van der Poels zijn om ineens te zeggen: dat laten we links liggen”, gaat De Bruijn verder. “We weten het gewoon niet.

Je zou na een zevende wereldtitel in het veld kunnen zeggen: nu is het klaar met het veldrijden. Maar dan is er nog een achtste wereldtitel en een negende wereldtitel. Misschien haalt Van der Poel juist wel zijn prikkels uit het veldrijden en wil hij het er altijd bij blijven doen.

Hetzelfde geldt voor de Olympische Spelen in Los Angeles over vier jaar. Gaat hij dan mountainbiken? Wie zal het zeggen.” De Bruijn ziet zijn boek als een soort ode aan de renner Van der Poel, om de lezers er nog maar eens aan te herinneren hoe bijzonder het is wat Van der Poel doet.

“Het is een renner die we in Nederland vermoedelijk nooit meer zullen meemaken. Alle drama’s die hij heeft meegemaakt, worden nooit echt meer uitvergroot omdat hij zo goed is. Het WK van 2019, de val in Tokio en de arrestatie in Wollongong blijven niet aan hem kleven.

Fascinerend is dat toch eigenlijk.”.