Een verrukkelijke nieuwe versie van ‘Decamerone’ op Netflix

Seks, builenpest, komedie, meeslepende avonturen – Decamerone van Giovanni Boccaccio heeft het allemaal. Anders dan andere laat-middeleeuwse klassiekers is de verhalenbundel uit 1353 zeer vermakelijk en makkelijk leesbaar, ook zonder honderden voetnoten. Niet voor niets is het boek tientallen malen verfilmd, met als bekendste versie die van de Italiaanse regisseur Pier Paolo Pasolini uit 1971.

Netflix heeft het boek nu bewerkt tot een verrukkelijke achtdelige serie. Naar het voorbeeld van het succesrijke Bridgerton draait de zwarte komedie om broeierige erotiek, adellijke intriges en sterke vrouwen in uitzinnige jurken. Net als Bridgerton is het een kostuumdrama met een cast van gemengde afkomst.



Decamerone is het schoolvoorbeeld van escapistische literatuur: in de eerste bladzijden beschrijft Boccaccio in geuren en kleuren de pestepidemie van 1348 die minstens de halve bevolking van Florence wegvaagde. De stad werd volkomen ontwricht en de moraal ging het raam uit. Lijken werden in diepe kuilen gestapeld met laagjes modder ertussen, „zoals men lagen kaas op lasagne legt”, zo meldde de Cronaca Fiorentina .

Om aan de Zwarte Dood te ontkomen vlucht in Decamerone (‘De tiendaagse’) een groepje jonge edelen naar een villa op het platteland. In dit vakantieoord geven ze zich over aan luieren, dansen en verhalen vertellen. Die honderd korte verhalen, verdeeld in tien dagen, vormen het boek.

Bijna de helft van de verhalen gaat over seks – vrijwel altijd buitenechtelijk. V.