Een patriarchale symbolenstorm op het Spaanse platteland in ‘Un Amor’

Zij ís die mishandelde hond! Op het moment, in Un Amor , dat Natalia van haar bruuske huisbaas een hond met trauma krijgt, ben je zó geoefend in het zoeken van symbolen dat je zeker weet dat het iets moet betekenen. Zijn naam? „Hij heet rampspoed.” Ik wist het! In Un Amor trekt Natalia (Laia Costa) naar het Spaanse platteland.

Vooral vrouwen komen hier, in dit grillige rotsgebied met dito mensen. Natalia wilde ontsnappen aan de drukte. Maar vooral aan haar baan: tolk voor gevluchte Afrikaanse vrouwen.



Gedachten aan de gruweltocht die zij meemaakten, langs alle soorten giftige mannen, houden Natalia dag en nacht bezig. Maar echt ontsnappen lukt niet. Ook in dit rotsige dorp vindt ze de zaadjes van patriarchaal geweld.

Mannen gebruiken vrouwen als mantelzorgers. Degenen die Natalia willen versieren (zélfs de gevoelige kunstenaar) zijn manipulatief. De enige man die ze vertrouwt is een beest: primair, driftig en direct.

Alles is dubbelzinnig in Un Amor , met als doel het schetsen van een gelaagd portret van patriarchale onderdrukking. Haar huurwoning is een schimmelig krot, maar kaart ze het verval aan, dan hoort ze van de huisbaas dat haar verwachtingen te hoog zijn. ‘Die vrouwen verwachten een sprookje!’ Ergo: als vrouwen besluiten beter te verdienen dan een mishandelende hork ‘leven ze in een sprookje’.

Ga zo maar door: iedereen houdt elkaar in de gaten. Haar hond blijkt hermafrodiet. Overal zijn spiegels, ze treedt uit haar lichaam en bekijkt zichzelf, er cirkelen gieren, en de moestuin sterft af.

Soms is een sigaar gewoon een sigaar, maar niet in Un Amor : elke pixel is een metafoor. Het is wat vermoeiend, maar ja, is onze man’s world dat niet ook? Een overkoepelende verklaring: Natalia ziet zichzelf toegeven aan het patriarchaat, simpelweg omdat het makkelijker is, tót ze het niet meer kan aanzien. Dan moet ze haar enige andere optie kiezen: losbreken.

Als dat eindelijk gebeurt, kan je uit je bioscoopstoel opspringen. Zie je wel! Homo homini lupus! Zij ís de hond..