Ed wordt niet meer beter, maar geniet nog van het leven: 'Elke dag kan de laatste zijn'

Ed Slier staat op de plek van het oude Zuiderparkstadion in Den Haag: de grond waar zijn lust en leven ligt. Begin dit jaar krijgt de ADO-supporter slecht nieuws: hij is ongeneeslijk ziek. Maar om bij de pakken neer te gaan zitten, dat zit niet in zijn systeem. En dus geniet hij nog volop van het leven, nu het nog kan: 'Je hebt nu zoiets van: elke dag kan de laatste zijn.'

featured-image

DEN HAAG - Ed Slier staat op de plek van het oude Zuiderparkstadion in Den Haag: de grond waar zijn lust en leven ligt. Begin dit jaar krijgt de ADO-supporter slecht nieuws: hij is ongeneeslijk ziek. Maar om bij de pakken neer te gaan zitten, dat zit niet in zijn systeem.

En dus geniet hij nog volop van het leven, nu het nog kan: 'Je hebt nu zoiets van: elke dag kan de laatste zijn.' Het is geen geheim dat Ed groot ADO-fan is. Zo heeft hij verschillende tatoeages laten zetten.



'Zuiderpark, Midden Noord, FC Den Haag' valt er onder meer op zijn arm te lezen. En als je zijn huis binnenstapt, lijkt het alsof je in een heus ADO-museum bent beland. Overal zie je geel-groen.

Van kleins af aan is hij al bezig met het verzamelen van spullen van zijn club. Het mooiste seizoen dat hij heeft meegemaakt? 'Dat was '85-86. Mijn allereerste.

Dat vergeet je nooit meer.' Bekijk hier de enorme ADO-collectie van Ed: Begin dit jaar krijgt Ed slecht nieuws. 'Het begon met levercirrose, daar gingen de alarmbellen al rinkelen', legt hij uit.

'Toen bleek er toch wat meer te zitten', iets dat Ed al zag aankomen: 'Ik had al gelijk door wat ze bedoelde.' Wat onderzoeken en MRI-scans later kwam er uit dat Ed leverkanker heeft. 'En dat dat ook precies tegen die levercirrose aandrukt.

Het is dus niet meer te behandelen', vertelt Ed. Toch probeert hij zo positief mogelijk te blijven: 'Daar moet je niet om huilen, je moet gewoon lekker doorgaan. Terugkijken en genieten van alles wat je hebt meegemaakt.

' En dat doe hij dan ook. Aangekomen in het Zuiderpark in Den Haag begint hij direct te glunderen: 'Daar ligt mijn ziel en mijn hart. Dit is heilige grond', zegt hij.

'Hier ben ik geboren, opgegroeid. Hier wil ik ook eindigen.' Ed noemt zijn cluppie nog traditiegetrouw FC Den Haag.

'Dat rauwe, dat pure. Daar ontstaan vriendschappen voor het leven. Ik heb daar zo veel vrienden gemaakt, en die heb ik nog steeds', vertelt hij.

Toch heeft hij er niet alleen maar mooie herinneringen. '1 maart 1987 was natuurlijk niet zo prettig', begint hij. Daarmee doelt hij op de Slag om het Zuiderpark.

'De rellen tegen Ajakkes', verzucht hij. Die dag gaan supporters van Ajax en FC Den Haag met elkaar op de vuist in het Zuiderparkstadion in Den Haag. Deze werden gezien als de allereerste grote voetbalrellen van het Nederlandse voetbal.

'Toen was ik er zelf ook bijna niet meer geweest. Ik werd platgedrukt tegen de zijkant, bewusteloos. En kwam helemaal bont en blauw thuis, met een moeder die helemaal in paniek was', blikt hij terug.

'Maar de week erna ging ik gewoon weer hoor', lacht Ed. En ook nu hij ziek is, weerhoudt niks hem ervan om de wedstrijden van 'zijn' FC Den Haag te bezoeken: 'Je hebt nu zoiets van: elke dag kan je laatste zijn. Je probeert nu nog te doen wat je nog wil doen, echt te genieten.

Dat je bijvoorbeeld een extra biefstukje koopt, of zoiets raars', lacht hij..