Doorbreek je saaie werkweek met wat platte sensatie en leef op tv mee met een uitsmijter

De sombreroloze jongen mocht niet meer naar binnen. In de club had iemand zijn hoed afgepakt. Daar was hij zo boos van geworden dat hij de dichtstbijzijnde pechvogel een klap had verkocht.

Het gevecht dat ontstond was voor de uitsmijter aanleiding geweest om hem buiten te zetten. Daar stond hij nu, met veel frustraties – en zonder sombrero. „Een Mexicaanse hoed”, legde hij voor de camera uit, „zo’n grote hoed”.



De uitsmijter zou het hem laten weten als zijn geliefde hoofddeksel werd gevonden, beloofde hij. Maar het lot van de sombrero bleef onbekend. Met een beetje sensatie breek je de werkweek.

Als je eigen bronnen zijn uitgeput – als je vrienden geen nieuwe roddels voor je hebben liggen en je geen tijd of puf hebt om ’s avonds zelf wat spannends te beleven – dan kun je je altijd nog wenden tot je trouwe televisie. Woensdag leek PowNed-serie De Uitsmijters de meest voor de hand liggende sensatieleverancier. Van een programma over uitsmijters dat zich aankondigt als „een rauwe weergave van de uitdagingen, adrenaline en kameraadschap die horen bij dit veeleisende en vaak onbegrepen beroep”, mag je wat verwachten.

Nu zijn programma’s over feestvierende jongeren niet atypisch voor PowNed. Met titels als Pow Pow Cherso , Atje voor de sfeer en Taxi Talks toonde de omroep al geregeld haar liefde voor het onderwerp. Maar waar voorgaande programma’s gericht leken op jongeren, met beschonken reporters en lacherige sfeertjes, doet De uitsmijters verrassend ouw.