Deadpool is bij vlagen hilarisch, maar vooral een film voor fans

Na een uur ‘Deadpool & Wolverine’ gaan de insidersgrappen vermoeien en zoek je naar een richting, een plot, een inzet. Maar meer dan met een knipoog het oude plot herhalen, zit er helaas niet in.

featured-image

Deadpool (Ryan Reynolds) spreekt de zaal oeverloos toe in Deadpool & Wolverine : zijn markantste superkracht is het breken van de vierde muur. Deze buddy movie met frenemy Wolverine (Hugh Jackman) moest nogal wat obstakels overwinnen, legt hij uit. Ooit verhuurde striphuis Marvel beide superhelden aan filmstudio Fox, daarna kocht Disney Marvel en in 2019 ook Fox.

Zo werd iedereen weer herenigd in het ‘Marvel Cinematic Universe’, maar Wolverine bleek inmiddels grimmig gesneuveld in de film Logan (2017). Geen probleem: bij superhelden is de dood nooit het eind, beseft Deadpool als hij Wolverine’s skelet heeft opgegraven. Diens botten gebruikt hij om twee dozijn brave tijdagenten te vermoorden, met veel castratie en anale penetratie (lachen!), waarna Deadpool het multiversum in trekt op zoek naar een sterke, wrokkige versie van Wolverine uit een alternatief universum.



En zo kan de buddy movie beginnen, met veel kibbelen en knokken, wat lachwekkend bloederig uitpakt omdat beide helden zowel penetrabel als onverwoestbaar zijn. Deadpool is de grappenmaker, de norse rockabilly-loner Wolverine ‘straight man’. Deadpool & Wolverine is de enige superheldenfilm van Marvel in 2024 en wordt derhalve gehypet als evenement van het jaar.

Voor fans is dat vast zo, voor een ander is dat het Amsterdam Pride of het bloemencorso van Zundert. De fans kunnen goed nieuws gebruiken, want na twee jaar slechte kritieken en wisselvallige kassa hangt Marvel, ooit de koning van Hollywood, in de t.