‘Deadpool & Wolverine’-regisseur Shawn Levy: ‘We wilden hulde brengen aan vergeten helden’

featured-image

Shawn Levy, de regisseur van Deadpool & Wolverine , legt de gedachtegang uit achter specifieke cameo’s, wat overbleef van de vroege scenario’s en de hommage aan Fox. ‘Veel mensen zeiden dat ze verrast waren door de emotionaliteit van de film.’ Regisseur Shawn Levy is weliswaar al maanden in de weer met de promotie van zijn nieuwste blockbuster, Deadpool & Wolverine , toch waren er veel dingen waarover hij de lippen stijf op elkaar moest houden.

“En dus is dit gesprek zo’n beetje therapie voor mij”, grapte Levy toen we elkaar vorige week spraken om het te hebben over de bijzondere cameo’s en plotelementen die volstrekt geheim moest blijven tot na het grootse openingsweekend. (Opgelet: megaspoilers in aantocht.) De trailers verkochten de film vooral als een unieke samenwerking tussen Ryan Reynolds’ meta-huursoldaat Deadpool en Hugh Jackmans norse mutant Wolverine.



Maar in de bijrollen traden daarnaast een paar grote verrassingen aan, zoals Jennifer Garner als de moordenares Elektra, Wesley Snipes als de vampierenjager Blade en Channing Tatum als de kaartentrekkende mutant Gambit. Door de universums overschrijdende benadering kon ook Chris Evans zijn comeback maken, die het personage Captain America achter zich liet in Avengers: Endgame , maar die hier aantreedt als Johnny Storm, het personage uit Fantastic Four dat hij speelde toen 20th Century Fox cruciale onderdelen van de Marvel-portfolio nog in handen had. Levy zegt dat bijna alle verrassingscameo’s bedacht werden in het appartement van Reynolds, waar de film grotendeels tot stand kwam tijdens stevige brainstormsessies.

“We improviseerden met ons tweeën scènes, passeerden de laptop heen en weer, vroegen ons af: ‘Wat als we nu eens...

?’ Meestal eindigde het ermee dat we die acteur gewoon een tekstbericht stuurden en de vraag stelden.” Reynolds zei dat jullie er niet meteen in slaagden het verhaal rond te krijgen, tot Jackman instemde en aan boord kwam. Is iets van die vroege versies zonder Wolverine overgebleven in de uiteindelijke film? “Een paar losse elementen hebben de film gehaald, en een wat groter element omtrent het idee dat Wade een soort midlifecrisis doormaakt en nu tweedehandsauto’s verkoopt.

Hier was iemand die zijn ambities had opgegeven en nu een leven van compromissen leidde. Dat idee heeft de Wolverine-aanpassing overleefd. “En ik weet nog dat Paul Wernick en Rhett Reese, die de eerste Deadpool -films meeschreven, het idee van de verwarring omtrent Chris Evans al heel vroeg opperden.

‘Wat als we Chris Evans kunnen krijgen en het publiek denkt dat hij Cap is, maar eigenlijk is hij er als Johnny Storm?’ Het was zo’n geweldig idee dat het elke nieuwe wending van de verhaallijn overleefd heeft.” De film haalt verrassend veel bij de Marvel-reeks Loki , zoals de Time Variance Authority, een organisatie die orde brengt in de wildgroei van tijdlijnen. Was het de studio die die elementen suggereerde? “We wisten dat de film Logan , het meesterwerk van James Mangold, onaantastbaar was, en dus was het niet onze bedoeling die particuliere geschiedenis te herschrijven.

We hadden Marvel niet nodig om ons er bewust van te zijn dat Loki – dat Ryan en ik eerlijk gezegd niet bijzonder intens gezien hebben – gebruik had gemaakt van de TVA en de pretentie van een bureaucratische organisatie die toezicht houdt op het multiversum. Het kwam goed van pas om Wolverine in onze film te introduceren zonder te morrelen aan de tijdlijn van Logan .” Aangezien Logan onaantastbaar is, wat was dan nog mogelijk met deze ietwat afwijkende variant van Wolverine? “Het was Hugh Jackman die de Wolverine van deze film ontsloot.

Een paar maanden na het bewuste telefoontje in augustus 2022 waarin hij toezegde, stuurden we een werkversie van het scenario naar Hugh. Hij stuurde een spraakbericht van dertien minuten terug, en hij zal de eerste zijn om toe te geven dat het chaotisch was en alle kanten uit ging, maar hij stelde wel een fundamentele vraag: ‘Ik vind het scenario oké, jongens, maar wat maakt deze Wolverine cruciaal om in deze film aan te treden?’ “De waarheid is dat we daar, voordat Hugh die vraag zo pertinent stelde, geen deftig antwoord op gegeven hadden. En dus moesten we opnieuw gaan schrijven.

Dat leidde tot het antwoord dat deze film definieert: het is niet zomaar ‘een’ Wolverine, het is de ‘ergste’ Wolverine. “Het was de start van een onderzoek van wat het nu is dat deze antiheld zo hard achtervolgt, waardoor hij zichzelf zo verachtelijk vindt. Pas toen begon de film voor ons te leven.

En als we het juist aanpakten, boden we Hugh de kans om dieptes en dimensies van Logan te verkennen die in eerdere films niet aan bod waren gekomen.” Op welke manier veranderde of verduidelijkte de aanwezigheid van Jackman het grote idee van de film? “Verduidelijken is het juiste woord. Toen Hugh aan boord kwam, begonnen we meteen na te denken over de betekenis, de ‘legacy’, van Logan .

Nog dezelfde dag kwamen we tot het besef dat die legacy het centrale thema van de film moest zijn. “We wisten dat op die manier een buddy-cop -dynamiek zou ontstaan, maar thematisch opende dat wel het hele kernthema van de film. Veel mensen zeiden dat ze verrast waren door de emotionaliteit van de film, en dan gaat het over het verhaal zelf, maar evengoed over de hommage aan Fox bij de aftiteling op het einde.

Het draait allemaal om legacy.” De Fox-tribute is inderdaad aangrijpend, maar tegelijk is op de achtergrond van een grote gevechtsscène ook een reusachtig in puin gevallen logo van 20th Century Fox te zien. “Het idee van dat logo had ik al redelijk vroeg.

En ik wilde dat dat beeld zowel aangrijpend als komisch was, want net zoals Ryan en Hugh heb ik mijn hele loopbaan uitgebouwd bij Fox. Ik weet dat dat allemaal wat achterhaald is, maar anderzijds ben ik heel schatplichtig aan die legacy. Daar heb je dat woord weer.

” Toen Jackman aan boord kwam, was er toen al een kiem van een verhaal die jullie hem konden voorleggen? “Verre van. Hugh wilde er per se bij, verhaal of niet – er was ook geen verhaal –, en dat puur op basis van zijn instinct dat hem vertelde dat dit speciaal zou worden. Hij had enorm veel vertrouwen in Ryan en mij – we zijn per slot van rekening al meer dan tien jaar goede vrienden.

Hij wist dat we respect zouden tonen ten aanzien van zijn personage en rekening zouden houden met zijn gevoeligheden.” In een vroege montage zien we verscheidene Wolverine-varianten. Een ervan wordt gespeeld door Henry Cavill.

Welke gedachtegang ging schuil achter die castingkeuze? “Mag ik er eerst op wijzen dat Ryan de Logan van Henry Cavill briljant ‘the Cavillrine’ noemde? Wat Henry betreft: dat was niet lang nadat alles in het water was gevallen bij DC Studios en bekend werd dat Henry zou worden vervangen als Superman. Deadpool houdt constant de vinger aan de pols van wat cultureel zoal omgaat, en dus leek het een uitstekende gelegenheid om enerzijds Henry Cavill te casten voor een rol die hij met verve zou vertolken, en om anderzijds de spot te drijven met een andere op basis van strips gevormde filmstudio en om wat zelfspot te introduceren.” De film toont sterk aan dat niemand Wolverine beter kan neerzetten dan Hugh Jackman.

Maar eventjes was ik bereid om te zien wat Cavill ermee zou aanvangen. “Ik denk dat dat voor ons allemaal geldt, ook voor die arme Henry Cavill, die niet alleen dat opgepompte gespierde lijf had, maar ook de hele opnamedag een brandende sigaar in zijn mond moest houden. De volgende dag hoorde ik dat Henry met buikklachten kampte omdat hij acht uur aan een stuk sigaarrook had ingeademd.

Toch heeft hij geen moment versaagd.” Halverwege de film maken we kennis met een bende verzetsstrijders die gehaald zijn bij eerdere films of zelfs films die nooit gemaakt werden. Er is natuurlijk de pret van de herkenning en de verrassing, maar wat was de thematische redenering achter de keuze van die specifieke personages? “Ik wil erop wijzen dat als we voor het shock-and-awe-effect waren gegaan, we beter vijftig andere cameo’s hadden gedaan.

We probeerden ons heel rigoureus en gedisciplineerd aan het centrale thema te houden: wie waren de personages in de Marvel-mythologie die hun legacy nooit echt verankerd hebben? Dat leidde ons naar Elektra en Jennifer Garner. Het leidde ons heel sterk naar Wesley Snipes. Met uitzondering van Channing als Gambit hadden ze allemaal een connectie met het centrale thema van de legacy.

We wisten dat we hulde wilden brengen aan een paar vergeten helden, en we hadden een lijst van tientallen personages.” Aan welke andere personages dachten jullie nog zoal? “We lieten er heel wat de revue passeren, gaande van Magneto tot Daredevil. Veel van de personages op de lijst treden aan in de schuilplaats van Cassandra, zoals Blob, Azazel, Pyro en Sabretooth.

Het was een lange lijst, maar zowat iedereen die we vroegen zei ja.” Was het een snelle ja van Wesley Snipes? “Anders dan Henry, Channing en Jennifer wilde Wesley eerst meer horen. Ryan en hij hadden al vele jaren geen contact meer gehad, en die Blade: Trinity -film die ze samen deden, was al heel lang geleden (2004, red.

) . Wesley wilde meer weten over de toon en de intentie. Toen Ryan hem opbelde en uitlegde dat het vertrok van eerbied en liefde en het verlangen om hulde te brengen aan Blade , was hij meteen overtuigd.

” Hij zegt: ‘Er is maar één Blade. Er zal altijd maar één Blade zijn.’ Was dat een steek onder water naar de Blade -film die momenteel ontwikkeld wordt met Mahershala Ali? “De regel bij Deadpool -films is dat slechts één personage metacommentaar mag geven en toegang heeft tot de vierde wand.

Als Wesley dat zegt als Blade, dan mag alleen Deadpool in de camera kijken en zijn wenkbrauwen ophalen. De juiste betekenis van de opgehaalde wenkbrauwen was ambigu. Het kon betekenen: ‘Reken maar dat er maar één echte Blade is.

’ Maar het kon ook betekenen: ‘Oeioei, wie gaat hem dat vertellen?’” Channing Tatum werkte jarenlang aan een Gambit-film, maar die kwam er nooit. Op sociale media klinkt hij dankbaar omdat hij eindelijk de kans heeft gekregen om het personage te vertolken. “Channing was elke dag op de set zichtbaar emotioneel.

Soms nam dat de vorm aan van glimlachende euforie, soms van tranerige dankbaarheid. Maar ik heb nooit een acteur geweten die dankbaarder was om op de set te staan dan Channing Tatum. “Ik was een van tientallen regisseurs die gesprekken voerden over de regie van die Gambit-film meer dan tien jaar geleden.

De eerste keer dat Ryan en ik het idee pitchten bij Kevin Feige (de grote baas van Marvel Studios, red.) , moesten we het een beetje uitleggen, want dit is geen verankerde legacy: het is een zig terwijl de andere personages zag zijn. Het was ook een gelegenheid om de andere personages tegen de haren in te strijken, want de ervaring van Gambit is diametraal anders dan die van de andere legendes.

” Marvel-films hebben vaak een einde dat de weg plaveit voor een vervolgfilm. Deadpool & Wolverine doet dat niet, zelfs niet via de aftiteling. “Het was een fundamenteel principe van deze film, zo fundamenteel dat in de vroege versies de voice-over aan het begin effectief zegt: ‘Ik ga het meteen zeggen: dit is een Marvel-film die geen commercial is voor een andere Marvel-film.

’ Aan het opzet van een op zichzelf staand verhaal viel niet te tornen voor Ryan en mij. En op dat vlak hebben we ook geen enkele tegenkanting gekregen van Marvel.” De montage bij de aftiteling van fragmenten uit Marvel-films van Fox had een aaneenrijging van hoogtepunten kunnen zijn, een selectie van beelden uit de beste films.

Maar er zitten ook beelden in van slecht ontvangen films, zoals de versie uit 2015 van Fantastic Four . “We wilden dat die hommage sloeg op de complete Fox-nalatenschap, en dat hield ook flops in. Ryan, ik en onze collega’s-schrijvers hebben daar maanden over getobd.

Ik zei tegen onze medewerkers: ‘Wat is jullie bijgebleven, ongeacht wat de films doen op Rotten Tomatoes of wat ze hebben opgebracht?’ “Toen we klaar waren met de montage moesten we voor elk van die honderden beeldfragmenten ook de toestemming vragen om ze te gebruiken. Dat proces heeft maanden in beslag genomen.” Waren sommigen van die acteurs verbaasd of misschien zelfs ontroerd omdat jullie die beelden gebruikten? “Beide.

Sommige mensen gaven hun goedkeuring vanuit het vertrouwen dat het goedbedoeld was en met de beste intenties was gedaan. Er waren er velen die de montage eerst wilden zien om de toon te voelen en de context te vatten. “Het heeft maanden geduurd, en heel veel mensen waren erbij betrokken.

Uiteindelijk moesten Ryan en ik ook zelf veel opknappen en persoonlijk contact opnemen met acteurs omdat de tijd op raakte en de conventionele kanalen niet snel genoeg werkten. Het was dus niet alleen een emotioneel werk, het gaf ons ook de gelegenheid om contact op te nemen met veel acteurs die ook deel uitmaken van deze geschiedenis.” © The New York Times Geselecteerd door de redactie.