De vluchteling is, opnieuw, de echte verliezer Dat dit kabinet een hardvochtig asielbeleid voorstaat, is iedereen inmiddels duidelijk. Maar het blijft slecht te verteren dat de leiders van de coalitiepartijen enthousiast doen over het nieuwe asielakkoord, dat niets anders is dan een race naar de bodem van de beschaving. Geert Wilders had de onderhandelingen over het akkoord op voorhand op scherp gezet met zijn eis dat het noodrecht moest worden ingezet, zodat het parlement geen inspraak zou hebben bij de invoering van strengere asielregels.
Dat ging coalitiepartner NSC, de partij die rechtsstatelijkheid in het DNA heeft, te ver. In het compromis dat de ministerraad vrijdag goedkeurde, is het noodrecht van tafel. Er komt een spoedwet, die de steun zal moeten krijgen van Tweede en Eerste Kamer, zoals dat hoort in een parlementaire democratie, Toch is er geen enkele reden om te juichen over de gemaakte afspraken.
NSC doet dat wel, omdat de rechtsstaat beschermd zou blijven. Maar wie de plannen op een rij zet, ziet dat diezelfde rechtsstaat alsnog wankelt daar waar het gaat om mensen die in Nederland een veilig heenkomen zoeken of hebben gezocht. De kilte die het kabinet-Schoof uitstraalt, is angstwekkend: gezinshereniging voor vluchtelingen bemoeilijken; delen van Syrië veilig verklaren zodat mensen teruggestuurd kunnen worden; grenscontroles invoeren; de spreidingswet intrekken, waarmee de opvangproblemen in de azc’s blijven bestaan; nóg minder VN-vluchtelingen naar Nederland halen.
De plannen, deels afkomstig uit het eerdere coalitieakkoord, worden verkocht als noodzakelijk om grip te krijgen op migratie. Het is de bekende bezweringsformule van deze coalitie, de toverstok die alle grote problemen in dit land moet oplossen. Dat de meeste immigranten buitenlandse arbeidskrachten zijn, die hier hele economische sectoren in de lucht houden, laat dit kabinet overigens veelal onbenoemd.
Wilders wordt nu links en rechts neergezet als de verliezer van de onderhandelingen. Daarbij wordt verwezen naar zijn eerdere uitspraak dat het noodrecht er moest en zou komen, omdat hij ‘geen ruggengraat van een banaan’ heeft. Maar de echte verliezer is de vluchteling, dat is evident.
Hier gebeurt precies waar de PVV-leider op uit is: asiel domineert het nieuws, dag in, dag uit. Het is Wilders niet te doen om het invoeren van noodrecht en zeker niet om het oplossen van problemen. Hij wil de mythe in stand houden dat Nederland kampt met een maatschappij-ontwrichtende asielcrisis.
Dat is de electorale kurk waarop zijn eenmanspartij drijft. VVD, NSC en BBB weten dit en laten het gebeuren. Dilan Yesilgöz zei deze week nota bene dat de asielafspraken van haar partij nog strenger hadden gemogen.
Het is het beste bewijs dat deze coalitie in dienst staat van Geert Wilders, en niet van de kiezer. Het commentaar is de mening van Trouw, verwoord door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren. Lees hier alle artikelen over dit thema.
Bovenkant