De stem van Erwin, stadionomroeper van RWDM

BRUZZ zoekt elke week een interessant verhaal uit de Brusselse sportwereld. Deze week: de kersverse stadionomroeper van RWDM. Het verschil tussen duizenden voetbalfans in een hemelse extase vervoeren of ze naar helse laagten drijven, zit soms vervat in de woorden van één onschuldige stadionspeaker.

Vraag maar aan Wim Frijns. Die aaibare Zuid-Nederlander had aan het einde van vorig seizoen Roda JC, een tweedeklasser uit Kerkrade, in een mogelijk beslissend duel tegen SC Cambuur via zijn microfoon richting de Eredivisie gestuurd, de eerste klasse van onze noorderburen. Hij bleek ernaast te zitten.



Roda JC wist dan wel zelf met 2-0 te winnen, waarna fans het veld bestormden om de ingebeelde promotie te vieren omdat concurrent Groningen op dat moment 1-0 in het krijt stond bij Telstar. Maar: Groningen vond in de slotseconden de gelijkmaker. Weg promotie voor Roda JC.

Er kwam een nieuwe plottwist. Frijns had door toedoen van juichende omstanders begrepen dat Groningen toch weer op achterstand was gekomen en Roda JC de promotie alsnog beethad. Zo'n vaart was het in de echte wereld niet gelopen, maar de Limburger twijfelde niet en bracht het – in zijn ogen – verlossende nieuws aan de uitbundige fans, die heel even in een paradijselijke fantasiewereld terechtkwamen.

“Ik had het beter moeten verifiëren. Maar het internet is hier heel erg slecht,” sloeg Frijns na afloop mea culpa. Als nieuwbakken stadionomroeper van RWDM kan Erwin Ghekiere begrip opbrengen voor de ongelukkige Frijns.

“In zo'n context is het moeilijk om met volle overgave te communiceren én ook nog eens helemaal correct te zijn. Je kan weleens uit je rol vallen, al heb ik één les de voorbije maanden opgestoken: het belang van checken en dubbelchecken.” Ghekiere praat met het vertrouwen van een doorgewinterde stadionspeaker, maar heeft slechts een drietal wedstrijden achter de kiezen in het Edmond Machtensstadion, al woont hij wel in de buurt.

“Ik ben opgegroeid in Anderlecht, maar heb een appartement gekocht op een kilometer van het stadion. En ik heb heel wat ervaring met reclamespots, vrije radio en presenteren. Door mijn job als reisagent kom ik vaak in het buitenland en dan pik ik regelmatig voetbalwedstrijden mee.

Ook daar heb ik inspiratie opgedaan.” De geanimeerde sfeer in San Siro in Milaan bleef Ghekiere bijvoorbeeld bij. “Hoe de fans daar opgepept worden .

.. Ik wou het zelf ook eens proberen.

” Dus ging Ghekiere, fan van het eerste uur, in op de vacature die RWDM afgelopen zomer op de clubsite postte. “Supporters opzwepen, het clublied inzetten – kortom, ervoor zorgen dat de sfeer optimaal is bij de aftrap: daar draait het om. Ik doe dat in de twee talen, wat toch wel nieuw is op RWDM.

De club telt nochtans veel Vlaamse fans, maar tot dit seizoen werden ze niet aangesproken door de stadionomroeper. Ik ben ook het Brusselse dialect machtig en wil dat meer en meer uitspelen.” Zijn voorbereiding bestaat er vooral in om de uitspraak van de spelersnamen onder de knie te krijgen.

“Ik stapte bij onze vorige wedstrijd naar de bank van de tegenstander om de juiste uitspraak te kennen. Sommige namen zijn dankbaarder dan anderen. Denk aan de Japanse middenvelder Shuto Abe: kort en krachtig, ideaal om het nodige enthousiasme mee op te wekken.

” Ook bij een doelpunt van de tegenstander weer­klinkt de stem van Ghekiere door de luidsprekers. “Zeker niet in een begrafenisstemming. Ik blijf sereen en correct.

De sportiviteit moet gewaarborgd blijven.” De stadionspeaker moet ook zijn rol spelen wanneer er relletjes uitbreken. “Ik weet wat ik in zo'n scenario moet doen.

Mijn stem verheffen en op mijn manier proberen om het publiek kalm te krijgen. Mirakels verwacht ik niet, maar ik probeer altijd een positief effect te creëren – ook in moeilijke situaties.” Zover is het voor Ghekiere nog niet moeten komen.

Tot dusver loopt het seizoen van de Molenbeekse club op wieltjes – RWDM prijkt op een tweede plek in de Challenger Pro League..