Wanneer het gezang steeds luider klinkt, vroeg op de avond in de Kuip in Rotterdam, lijkt er daadwerkelijk even hoop te zijn. Feyenoord tegen Bayer Leverkusen begint bijna, de Champions League-hymne is net gespeeld. De sfeer is uitstekend, als de zon langzaam wegzakt boven het stadion.
Stampende techno beats hebben onophoudelijk geklonken, in het kleine uur voorafgaand aan het eerste duel van Feyenoord in het belangrijkste Europese clubtoernooi. ‘ Nobody said it was easy ’, galmt door de oude Kuip, als de basisspelers van Feyenoord naar de kleedkamer lopen, flink aangemoedigd. Eenvoudig zal het niet worden.
De superioriteit van Leverkusen, afgelopen seizoen met overmacht landskampioen van Duitsland, wordt direct zichtbaar. Het verschil met Feyenoord, dat een rommelige transferzomer en competitiestart kende, is enorm. De nieuwe Feyenoord-rechtsback Jordan Lotomba verliest al binnen dertig seconden de bal, wanneer hij het middenveld probeert in te dribbelen.
Na anderhalve minuut trapt centrale verdediger Gernot Trauner paniekerig de bal weg, als hij onder druk wordt gezet. „Bij momenten zijn we nog zoekende, wat logisch als je veel nieuwe spelers hebt”, zei aanvoerder Quinten Timber een dag eerder. Coach Brian Priske stelde dat zijn selectie voor 40 procent uit nieuwe spelers bestaat.
„Het kost wat tijd om ons aan te passen aan hoe we willen trainen en spelen.” De Zuid-Koreaanse middenvelder Hwang In-beom is een van de vele spelers die ingepast moet worden. Deze zomer is hij voor zo’n zeven miljoen euro gekocht van Rode Ster Belgrado, donderdagavond maakt hij zijn debuut.
Hij brengt „ervaring, kwaliteit, loopvermogen”, zegt Priske voor het duel op tv. Hij laat zich direct gelden, neemt de eerste hoekschop na drie minuten – scherp indraaiend. Het is een voetnoot bij de ontmaskering van Feyenoord, sneller dan verwacht, na drie succesvolle jaren onder coach Arne Slot, die naar Liverpool FC vertrok.
Feyenoord oogt uiterst onwennig, raakt regelmatig verdwaald in de opbouw. Automatismen zijn nog moeilijk te ontdekken, na drie maanden onder Priske. Door het ontbreken van een duidelijke structuur, wordt het gebrek aan handelingssnelheid goed zichtbaar.
Zoals bij een balaanname van Timber, in een beloftevolle situatie, wat leidt tot balverlies. Of een bal breed van spits Santiago Giménez na twintig minuten, zomaar richting een Duitse tegenstander. Een gebrek aan afstemming is kort voor rust ook te zien als Ramiz Zerrouki en Lotomba beiden richting een hoge bal springen.
Mogelijkheden uit open spel creëert Feyenoord nauwelijks, op een paar aardige afstandsschotten van Hwang en Timber na. Daar staat het verfijnde, verzorgde combinatievoetbal van Leverkusen onder coach Xabi Alonso tegenover. Dat speelt met de ruimte, door slimme diepteloopjes en positiewisselingen, met aanvallers Florian Wirtz en Martin Terrier die soms van kant wisselen.
De aanvalspatronen zijn perfect ingeslepen, regelmatig wordt Feyenoorder Hwang handig naar de zijkant gelokt door Leverkusen, waardoor er in de as ruimte vrijkomt Is het de spanning? Na amper vijf minuten komt middenvelder Zerrouki, vorige zomer een van de topaankopen, aan de bal op eigen helft. Nu is het zoeken, een overtal proberen te creëren. Zerrouki wordt niet onder grote druk gezet, toch levert hij de bal eenvoudig in bij Robert Andrich.
Wirtz profiteert, met een bekeken schot in de hoek, buiten bereik van doelman Timon Wellenreuther: 0-1. Zerrouki lijkt zijn fout kort erop goed te maken, maar zijn gelijkmaker uit een hoekschop wordt afgekeurd omdat hij buitenspel staat. Leverkusen speelt met Feyenoord, in een voor de thuisclub dramatische eerste helft.
De sterke spits Victor Boniface zet na een halfuur een aanval op, geeft een merkwaardig balletje – met links, waar hij eerst met rechts leek te gaan passen – op de opkomende rechtsback Jeremie Frimpong. Die levert een uitstekende voorzet af op Alejandro Grimaldo, die 0-2 maakt. De gebalde vuisten bij Xabi Alonso.
Feyenoord oogt aangeslagen, stuurloos. Aanvallend machteloos én kwetsbaar in de omschakeling. Als een aanval wordt afgeslagen, breekt Leverkusen snel uit, via een schitterende pass van Martin Terrier op opnieuw Frimpong.
Feyenoord geeft veel te veel ruimte weg. Wirtz sprint vanaf de middenlijn, Hwang kan hem niet bijhouden, rechtsback Lotomba probeert het niet eens meer. Frimpong vindt zoekt Wirtz, die het fraai afmaakt met rechts: 0-3.
Een enkele Feyenoord-supporter applaudisseert cynisch, bij 0-4 kort voor rust. Een kopbal van verdediger Edmond Tapsoba rolt via de binnenkant van de voet van Wellenreuther onhandig binnen – het (eigen) doelpunt komt op naam van de doelman. Wilde armgebaren zijn te zien, een luid fluitconcert klinkt als Feyenoord naar de kleedkamer gaat voor de rust.
De tweede helft lijkt Leverkusen niet meer voluit te spelen, waarmee een grotere afstraffing voor Feyenoord wordt voorkomen. Even wordt er nog gejuicht, maar een doelpunt van invaller Ayase Ueda halverwege de tweede helft wordt afgekeurd vanwege buitenspel. De gevoelige conclusie na de eerste van acht speelrondes in de Champions League is dat Feyenoord aanzienlijk tekort komt voor dit niveau.
Dat geeft te denken voor de confrontaties met topclubs Manchester City en Bayern München, later deze Champions League. Er klinkt nog een lauw applausje, even na half negen in de Kuip. Na drie mooie jaren, is Feyenoord terug op aarde.
.
Bovenkant
De ontmaskering van Feyenoord komt sneller dan verwacht
De superioriteit van Leverkusen werd donderdagavond direct zichtbaar. Het verschil met Feyenoord blijkt enorm.