Dankzij een ingrijpende hersenoperatie voelt parkinsonpatiënt Paul zich zo goed dat hij een berg wil beklimmen

GEZONDHEID Dankzij een ingrijpende hersenoperatie voelt parkinsonpatiënt Paul zich zo goed dat hij een berg wil beklimmen Nikki Veerbeek Vandaag, 08:10 • 5 minuten leestijd Ondanks de diagnose parkinson, is Paul enorm sportief gebleven © Privé Als Paul van Wijnen op zijn 34ste te horen krijgt dat hij parkinson heeft, denkt hij dat zijn leven voorbij is. Maar dankzij een heftige operatie heeft hij weer zin in de toekomst. “Parkinson is een van de ergste ziektes die je kunt krijgen.

Je kunt steeds minder. Dat is bizar en vergt veel van je mindset. Ik geloof erin dat je overeind moet blijven, positief moet zijn en iets moet maken van je leven.



Joe Biden In december heb ik een deep brain stimulation-operatie gehad. Hierbij hebben ze een kastje in mijn borst geplaatst met een draadje dat naar mijn schedel gaat. Hieraan zitten pinnen met de lengte van een pen die elektroden afgeven.

Ik merk dat het me zoveel geholpen heeft. Ik voel me op lichamelijk én cognitief vlak beter. Ik lees signalen van mensen beter.

Ik kan van mijn verhaal afwijken en weer teruggaan naar de rode lijn. Als je voor de operatie drie vragen aan me stelde, dan kreeg ik een beetje een error, al liet ik dat niet merken. Twee dagen geleden heb ik het apparaatje kort uitgedaan.

Ik was net Joe Biden. De operatie is heel intens, en het is ook niet geheel zonder risico. In het ergste geval overlijd je, maar goed: dat kan ook bij een vingeroperatie.

De hersenen zijn wel een van de meest gevoelige plekken waar je kunt zitten in een lijf. Je kunt je spraak kwijtraken, je kunt verlamd raken. Of ik bang was? Ik dacht eraan dat het me beter ging maken.

Ik heb vertrouwen in de mensheid en in de wetenschap, dus het moest goed komen. Paul van Wijnen kreeg de diagnose parkinson op zijn 34ste. © Privé Vechtpak Tien jaar geleden kreeg ik de diagnose.

Ik was 34 en trainingsacteur voor de Politieacademie. Dat hield in: knokken met een vechtpak of je verdedigen tegen klappen van de ME. Op een gegeven moment kreeg ik een klap op mijn elleboog die pijn bleef doen.

Eerst dacht de dokter aan een zenuwbeschadiging; na onderzoek kwam er parkinson uit. De dokter twijfelde omdat hij me te fit en te jong vond, maar een second opinion in het Erasmus MC bevestigde wat we al dachten. Parkinson is een progressieve hersenziekte.

Het beeld van patiënten is dat ze oud, grijs en bibberend zijn, maar dat is onterecht. Dertig procent is jonger dan 65 jaar. Trillen kan een symptoom zijn, maar dat hoeft niet.

Bij Paul uitte de ziekte zich bijvoorbeeld in stijfheid. Over het algemeen hebben patiënten moeite met bewegen en kunnen ze cognitieve en geestelijke problemen krijgen. Trillende mensen in rolstoelen Het doet veel om te horen dat je parkinson hebt als je nog vol in het leven staat.

Je hoort dat dit de beste jaren van je leven zijn geweest. Ik heb zelfs kort gedacht: ik maak er een einde aan. Alles wat je erover leest is negatief.

Op Google zag ik vooral trillende mensen in rolstoelen. Lotgenoten waren er in het begin niet. In parkinsonland is veel gericht op ouderen, terwijl de ziekte compleet willekeurig is.

Ik ben een keer in een parkinsoncafé geweest, maar ik ben meteen weggelopen. Allemaal grijze bejaarden. Daar kan ik mijzelf totaal niet mee vergelijken.

Ik ben de ziekte niet, maar ik heb het wel. Zeikerds afgeschreven Ik ben het werk bij de Politieacademie nog een tijdje blijven doen na mijn diagnose. Ik durfde het daar niet te vertellen, maar het kon niet meer.

Uiteindelijk ben ik zelf weggegaan. Het heeft ook impact gehad op mijn privéleven. Ik kan niet meer zo goed tegen zeurders.

‘Ik heb dit, ik heb dat.’ Ik denk dan: zeik niet. Je hebt het gewoon hartstikke goed.

Je mag best even klagen, maar tot op een bepaalde hoogte. De zeikerds heb ik afgeschreven, maar de vriendschappen die ik heb, ben ik meer gaan waarderen. Wedergeboorte Mijn ex kon niet goed omgaan met de ziekte.

Ik ben redelijk positief van mezelf, maar ik breek ook weleens. Ze had er moeite mee, en ik had moeite met het feit dat zij er moeite mee had. Dat botste.

Samen hebben we een dochtertje gekregen, Jade. Dat is het mooiste wat er is. Uiteindelijk zijn we uit elkaar gegaan.

Maar na regen komt zonneschijn: drie jaar geleden heb ik een nieuwe vrouw ontmoet. In december gaan we trouwen. Precies op de dag van mijn operatie, omdat het een soort wedergeboorte is.

Paul van Wijnen is weer gelukkig in de liefde. © Eigen foto Raket Pas vorig jaar heb ik tegen iedereen verteld dat ik parkinson heb. Het sloeg in als een bom.

Tegelijkertijd was alles een paar maanden later weer normaal. Ik was bang dat ik afgeschreven zou worden en geen klanten meer over zou houden, maar dat is niet gebeurd. Mensen reageerden juist positief.

Drie maanden voor corona ben ik mijn eigen trainingsbureau gestart. Tegen de stroom in, maar het gaat goed. Het werk is eigenlijk alleen maar toegenomen nadat ik het heb verteld.

Ik ga bijna als een raket, dat is echt fantastisch. Hoewel ik eigenlijk nog in de herstelperiode van mijn operatie zit, werk ik alweer. Mijn werk is mijn hobby.

Eerste bergbeklimmer met parkinson Ik houd ook van snowboarden, surfen en kiten. Ik ben heel actief en sport veel. Volgend jaar word ik de eerste parkinsonpatiënt ter wereld die een berg gaat beklimmen.

Ik voel me zo sterk en goed en ik denk dat ik er enorme bewustzijn mee kan kweken. Mensen moeten weten dat het leven niet ophoudt als je de ziekte krijgt. Ik wil laten zien dat je bijna alles nog kan doen met de ziekte, helemaal met een deep brain stimulation-operatie.

Paul van Wijnen © Eigen foto De toekomst is mooi Het klinkt heel gezapig, maar je gaat dingen meer waarderen als je een ziekte hebt. Het zonnetje. Mijn zesjarige dochter die vrolijk is.

Een lekker bakje koffie. Mensen die vriendelijk tegen je zijn. Ik ben misschien niet meer gezond, maar ik voel me nog wel gezond.

Ik dacht dat ik fysiek enorm achteruit zou gaan, maar ik kan nog heel veel. Hoewel ik niet meer zo fit ben als voorheen, kan ik meer dan de gemiddelde gezonde persoon, en helemaal meer dan de gemiddelde parkinsonpatiënt. De toekomst is mooi.

Behalve mijn ziekte zit alles mee. Ik heb een prachtige vrouw en dochter, leuke vrienden en een betrokken familie. Kom maar op!” LEES OOK Jong, vrouw en Parkinson-patiënt, Annelien is het allemaal: 'Ik wist niet dat het voor kwam bij jonge vrouwen'.