Daniël overleed door illegaal vuurwerk, zijn ouders smeken: ‘Laat niemand deze rotzooi kopen’

VUURWERK Daniël overleed door illegaal vuurwerk, zijn ouders smeken: ‘Laat niemand deze rotzooi kopen’ Paul Verspeek Vandaag, 09:21 • 6 minuten leestijd Daniël Kanselaar kwam om het leven bij een vuurwerkontploffing © Privéfoto Er staan geen kerstspullen in de woonkamer van de familie Kanselaar in Rotterdam. Een ongewoon tafereel. “Vroeger begonnen we in november met de boom, lichtjes, huisjes.

Daniël was gek op Kerst.” Maar na zijn overlijden op 18 december 2022 door het ontploffen van vuurwerk is alles anders. “We sloten zijn kist op Tweede Kerstdag.



Voorlopig vieren we het even niet meer.” Gedrieën zitten ze aan tafel, vader Daan Kanselaar (64), moeder Brigitte (58) en tweelingzus Daphne (26). Het is een emotioneel gesprek, het is een zeer pijnlijk onderwerp, maar ze willen het vertellen: “Hopelijk maakt dit verhaal indruk op de jeugd.

Laat niemand deze illegale rotzooi nog kopen.” Explosie Brigitte vertelt hoe zij Daniël aantrof in het ziekenhuis, kort na de explosie. “Hij lag op zijn buik aan de beademing, een laken over het hoofd.

Later in de kist was een handdoek over zijn gezicht gelegd, zo gehavend was het. Dat beeld, afgrijselijk. Ik hoop dat mensen dan snappen wat de verschrikkelijke gevolgen kunnen zijn van zwaar vuurwerk.

” Op de avond van 17 december 2022 is Daniël op een verjaardag in Ridderkerk, waar het vuurwerk wordt afgestoken. Daan is vlak in de buurt thuis en Brigitte is bij haar moeder. “Zij was terminaal, ik was bij hen om mijn vader te ondersteunen.

Toen kreeg ik Daan aan de telefoon: er was iets vreselijks gebeurd met Daniël. Ik vind het nog steeds erg dat ik mijn ouders heb moeten achterlaten terwijl ik aan het schreeuwen was.” Daan is die avond direct vanuit huis naar zijn zoon gesneld en probeert hem te reanimeren.

Als ervaren ambulancemedewerker weet hij wat hij moet doen, maar dat wordt door de politie niet begrepen. “Ze trokken me van zijn lichaam af, er kwam een worsteling en even later zat ik in het politiebusje. Ik was gearresteerd.

” Overleden op geboortedag Daniël overlijdt de volgende ochtend om 07:22 uur. Een bijzonder tijdstip: 22 juli is zijn geboortedag. Twee dagen na de begrafenis overlijdt de moeder van Brigitte.

“We hadden een ambulance geregeld zodat ze bij de uitvaart kon zijn, maar ze wilde uiteindelijk niet. ‘Dan trek ik te veel aandacht, het moet om Daniël gaan’, zei ze. Vreselijk dat zij dit in haar laatste dagen heeft moeten meemaken.

” Tony is de vriend en zwager van Daniël met wie hij op 17 december het vuurwerk, een mortierbom, heeft afgestoken. Hij spreekt nog op de uitvaart, maar de relatie bekoelt. Ze nemen het hem vooral kwalijk dat hij zo weinig medeleven heeft getoond.

Daphne: “Hij keek niet eens naar ons in de rechtszaal.” De plaats van het ongeluk: de Boerhaavestraat in Ridderkerk © JBMedia Kort lontje Op 15 oktober 2024 staan Tony (30) en Sander (29) in Rotterdam terecht voor het vuurwerkongeluk. Sander is de leverancier van het illegale vuurwerk, Tony stak het af.

Cruciaal is dat de mortierbom een kort lontje had, waardoor er vrijwel direct na de ontsteking een ontploffing was. Op dat moment was Daniël nog in de buurt. Beide verdachten hadden de instructies niet gelezen.

De mannen uit Alblasserdam krijgen werkstraffen van 120 en 240 uur en voorwaardelijke celstraffen. Daan, Brigitte en Daphne maken gebruik van hun spreekrecht. Daan vertelt over herbelevingen.

“Elke zondag als ik wakker word, gaat Daniël opnieuw dood. Dan wordt de beademing stopgezet, wrijf ik over zijn hoofd en fluister in zijn oor: dag pikkebaas, ik hou van jou maar we moeten je nu laten gaan.” Het bijwonen van de rechtszaak en het voorlezen van een slachtofferverklaring was belangrijk voor het gezin.

“We moesten het kwijt, alsof er een rugzak van ons afviel.” Maar de pijn zit er nog. “De glans is overal vanaf.

” Automatische piloot Daphne begint aan een nieuwe baan, een maand na het overlijden van haar tweelingbroer. “Ik ben gestart, op de automatische piloot. Op zich ging het redelijk, maar een jaar later moest ik toch op de rem trappen en heb ik therapie gekregen.

” Ze is sinds kort verhuisd en verloofd. “Dat zijn de momenten dat ik Daniël heel erg mis. Hij was van het klussen en zou meteen zijn gekomen.

Ik hoop kinderen te krijgen en als je dan zag hoe leuk hij met kleine kinderen was.” Brigitte werkt net als haar dochter in de gehandicaptenzorg. “Na de dood van Daniël ben ik wel bijna acht maanden thuis geweest.

Maar ik ben toch weer gegaan, anders word je allen maar depressiever. Ik haal heel veel voldoening uit mijn werk.” Rigoureuze gevolgen Voor Daan, zelf dus ambulancemedewerker van beroep, zijn de gevolgen het meest rigoureus.

“Daniël was mijn laatste hulpverlening. Ik ben gelijk gestopt op de ambulance, na 33 jaar. Ik wil niet op mijn werk belanden in een situatie, die me doet denken aan toen met Daniël.

” Alle drie hebben ze daar last van: sirenes, het knallen van vuurwerk, het langsrijden van een ambulance. Direct zijn ze weer terug bij die fatale dag. “Wat dacht je van al die explosies? Of zoals laatst in Den Haag?” Daniël Kanselaar tijdens een 'vikingevenement' in België © Privéfoto Dromen over Daniël In de rechtszaal vertelt Brigitte over een droom waarin Daniël verschijnt.

“Hij geeft me een knuffel. Ik beschouw het als een afscheidsknuffel. Als iemand ernstig ziek is, dan leef je daar naartoe.

Dit is zo plotseling, we hebben geen afscheid van hem kunnen nemen. Ook dát willen we aan iedereen meegeven. Ook dát zijn de gevolgen van dit vuurwerk.

” Ze realiseren zich dat een algeheel verbod lastig is. Daan: “We zijn ook nooit tegen siervuurwerk geweest, of rotjes. We kochten dat vroeger zelf voor de kinderen.

Maar dit zware vuurwerk is anders. Tijdens de rechtszaak hoorden we dat het bijvoorbeeld uit Polen komt en op elke straathoek in Alblasserdam verkrijgbaar is. Dit los je niet in Nederland op, dit moet je Europees aanpakken.

” En ze willen de boodschap blijven herhalen: koop het niet. Brigitte: “We willen dit zo graag uitdragen. Al bereiken we er maar één gezin mee.

” Deze week, op 18 december, gaat het gezin met familieleden en vrienden naar de Boerhaavestraat in Ridderkerk, de plek van het afschuwelijke ongeluk. “We willen er zijn, met elkaar, om hem te herdenken. We draaien ‘Daniel’ van Elton John, net als bij de uitvaart.

En we leggen er ieder een zonnebloem neer, dat was de favoriete bloem van Daniël.”.