‘Coraline’ is 15 jaar later nog steeds een nachtmerrie-achtig meesterwerk

Wie wil weten hoe bewerkelijk het maken van een stop-motionanimatiefilm is, kijkt op YouTube naar de behind the scenes -filmpjes van studio Laika over Coraline (2009). Op 130 sets, op 52 soundstages, met een totale oppervlakte van 17.000 vierkante meter, werkten 35 animatoren achttien maanden lang aan de film.

Alleen al het filmpje over het arbeidsintensieve maakproces (op schaal) van de kostuums, wekt bewondering voor het eindeloze geduld en de noeste arbeid die slechts enkele seconden film per dag opbracht. Dit monnikenwerk leverde de nog steeds beste film op die de baanbrekende animatiestudio Laika ( ParaNorman , The Boxtrolls , Missing Link en Kubo and the Two Strings ) maakte. Coraline beleeft dit jaar haar vijftiende verjaardag, aanleiding voor een heruitbreng in geremasterd 3D en met Dolby Atmos-geluid.



Uit de YouTube-clipjes blijkt een streven naar perfectie in het creëren van een wereld die er niet te perfect uit mocht zien. Regisseur Henry Selick ( James and the Giant Peach , 1996) wilde per se geen gelikte, levenloze computeranimatie. Daarvan worden er immers al zo veel gemaakt, zoals deze week het Kroatische Krekel & Mierabella (over wederzijds wantrouwen) en Ozi: het grote jungle-avontuur (over ontbossing).

Titelheldin Coraline is een eigengereid elfjarig meisje met blauw haar dat met haar ouders verhuist naar een oud, bouwvallig pand dat bevolkt wordt door een aantal kleurrijke medebewoners. Haar vader en moeder hebben weinig aandacht voor haar en Coraline verveelt zich. Op zoektocht door het huis stuit ze op een gesloten deur waarachter een geheime tunnel schuilgaat die haar, eenmaal in het bezit van de sleutel, toegang geeft tot een parallelle wereld.

Hier wonen „andere moeder” en „andere vader”, evenbeelden van haar eigen ouders, maar dan wél lief en zorgzaam, al hebben ze knopen in plaats van ogen. Hier heeft de wereld glans en kleur en is het eten lekker, thuis ziet het er grauw uit en laten de kookkunsten van haar vader flink te wensen over. Intussen leert ze ook de andere inwoners van het Pink Palace-appartement kennen, een excentrieke Russische acrobaat en twee wat vreemde vrouwen.

Maar langzaamaan komt Coraline erachter dat de kleurrijke andere wereld toch niet zo leuk en gezellig is als hij lijkt, waarbij haar zonderlinge buurjongen Wybourne (lees [of hoor]: Why born ) een rol speelt. In de hoop op verfilming stuurde auteur Neil Gaiman zijn boek Coraline al vóór publicatie naar animatieregisseur Henry Selick. Dat was vooral vanwege het door Selick samen met Tim Burton gemaakte The Nightmare Before Christmas (1994), waar Gaiman (en velen met hem) een groot fan van was.

Selick was meteen enthousiast en vijftien jaar later steekt Coraline nog altijd met kop en schouders boven het animatieaanbod uit: duisterder dan Disney, gedurfder dan Pixar en met (zwarte) humor die menig met flauwigheden gelardeerde animatiefilm zo node mist. De unieke animatiestijl werd bedacht door de Japanse animator Tadahiro Uesugi, die de Amerikaanse tekenstijl uit de jaren vijftig mixte met de Japanse manga-tekenstijl. Bovendien was de film in 2009 in technisch opzicht revolutionair.

Zo werden sommige gezichtjes gemaakt met een 3D-printer, toen iets nieuws, om de figuren nóg meer expressie te geven. Voor Coraline werden 6.333 gezichtsonderdelen geprint, die ruim 207.

000 gezichtsuitdrukkingen konden vertonen. De 3D-effecten werden volledig digitaal gedaan, net als de nabewerking. Maar het is juist die analoge ambachtelijkheid die nog steeds grote indruk maakt, zoals de magische tuin die tot leven komt of het dansende muizencircus van de Russische acrobaat Mr.

Bobinsky. Mooier en magischer wordt het niet, en enger ook niet. De vraag of kinderen de macabere avonturen van Coraline wel trekken, houdt de gemoederen al sinds de release in 2009 bezig.

Pedagogen en psychologen wijzen erop dat kinderen meer aankunnen dan bezorgde ouders denken. Laat die duisternis ouders en hun kind(eren) er vooral niet van weerhouden deze fantasievolle film te gaan zien..