Cor rijdt zwaan dood: 'Dat ziet er best asociaal uit'

DEN HAAG - 'U had dit nog niet gezien?' vraagt de rechter als hij de reactie van Cor ziet op de bewakingsbeelden die worden getoond. Cor schudt zijn hoofd. Dat mocht niet van het Openbaar Ministerie, zegt zijn advocaat.

De beelden laten zien dat het allemaal toch iets anders is gegaan dan de verdachte zich zegt te herinneren, en dat valt hem een beetje tegen. Dit is een verhaal in onze serie Bij de Politierechter . De 82-jarige Cor heeft net zitten vertellen dat hij kwam aanrijden, de bocht om, en een zwaan op de weg zag zitten.



'Ik heb geclaxonneerd, ben nagenoeg gestopt. Ik heb nog even gewacht en toen zag ik hem niet meer. Ik dacht: hij is weg, ik reed langzaam door, en toen ik wegreed kwam hij toch onder de auto.

' Maar de beelden, haarscherp en in kleur, vertellen een heel ander verhaal. Er zit een zwaan op straat. Eerst komen er een motorrijder en een fietser voorbij.

De motorrijder wijkt uit en rijdt om de vogel heen. Dan komt de auto van de verdachte de hoek om, een stoere, zware SUV. Die toetert, lijkt een beetje vaart te minderen, maar niet opvallend veel, en stuitert dan met beide rechterwielen pardoes over de zwaan heen.

Het filmpje heeft geen geluid, maar een voetganger die er vlakbij stond vertelde later tegen de politie dat hij de botten hoorde kraken. In de rechtszaal, bij het zien van de beelden, kun je je dat makkelijk voorstellen. De zwaan blijft platgewalst achter op het wegdek en overlijdt ter plaatse.

'Dit is versneld, denk ik', zegt Cor als hij het filmpje heeft bekeken. 'Nou', zegt de rechter, 'de fiets en de motor gaan normaal en dit ziet er niet uit alsof u stopt. Dit ziet er vrij bizar uit.

U toetert, maar als ik zie hoe snel dit gaat dan had die zwaan niet eens de gelegenheid om weg te lopen. Hoe kan dat?' Cor heeft wel een verklaring voor zijn haast. 'Als je een karwei gedaan hebt en je wil naar huis, en de trek naar huis was zo dat, kijk, ik heb een paar keer gehad dat mijn vrouw er niet was.

Die lag met haar heup uit de kom in het ziekenhuis dus dan wil je snel naar huis.' De rechter vraagt waarom de man niet even zijn vrouw belde om te vragen of het goed ging. 'Ik ben niet zo van de telefoon.

Cor was er ook bijna, hij moest nog maar 300 meter. De rechter merkt op dat haast in het verkeer nooit goed is. Maar de verdachte vindt niet dat hij haast had.

'De klus is klaar, de klant tevreden, en dan rij je naar huis met de vraag zou je vrouw er nog zijn. Ze heeft twee kunstheupen', voegt hij ter verduidelijking toe. De rechter vat Cors verhaal samen: 'U heeft geen haast, maar u wil wel snel naar huis, en die zwaan staat in de weg.

Die wil niet snel genoeg aan de kant...

.' De man onderbreekt hem: 'Ik verwacht dat die zwaan wegloopt als ik toeter.' Vol verbazing reageert de rechter: 'Maar die zwaan kan toch niet rennen? U moet hem de tijd geven, minstens een paar seconden.

Het liefst zo lang dat je hem ziet lopen, want dit ziet er best asociaal uit.' Cor vindt dat ook. 'Dan zijn we het daar over eens', stelt de rechter vast.

De man in het verdachtenbankje is geen doorsneeverdachte. 'Een gewone burger op gevorderde leeftijd, zonder asociale achtergrond zeg maar, en dan nu dit. Hoe kijkt u er op terug?' vraagt de rechter.

'Een onzinnige actie', is Cors eerlijke antwoord. Voor de officier van justitie is het een duidelijk verhaal: 'Dat hij niet wist dat de zwaan er nog was vind ik onaannemelijk. Een zwaan is een groot dier en als dat was weggevlogen of -gelopen had hij dat wel gezien.

Hij had kunnen stoppen en wachten, of om de zwaan heen rijden. Dat heeft hij allemaal niet gedaan.' Ze wijst er op dat de man bij zijn aanhouding heeft geschamperd tegen de politie 'een beest is een beest'.

De richtlijn voor het pletten van een dier is zes tot negen maanden cel, maar omdat Cor het niet opzettelijk deed en gezien zijn leeftijd eist ze een taakstraf van tachtig uur waarvan de helft voorwaardelijk. De advocaat stelt dat zijn cliënt spijt heeft van wat er is gebeurd, en dat zijn opmerkingen bij de politie niet juist zijn overgekomen. 'Hij heeft een inschattingsfout gemaakt en snapt nu wel dat hij had moeten stoppen.

' Cor krijgt het laatste woord maar hij heeft niks meer te zeggen, en dus komt de rechter met zijn oordeel. 'Het lijkt een beetje alsof u het de schuld van de zwaan vindt dat hij niet snel genoeg opzij ging. U heeft de fatsoensregels in uw haast aan uw laars gelapt.

Het ziet er best asociaal uit, dat is het ook, en daar schrikken anderen van.' De rechter refereert nogmaals aan de leeftijd van de verdachte. 'U bent 82, geen strafblad, ik vind het een raadsel.

Iemand die hier voor het eerst komt, wordt anders mee omgegaan dan iemand die voor de vijfde of tiende keer komt.' De rechter kan zich vinden in de eis van de officier en veroordeelt Cor dus tot tachtig uur taakstraf waarvan de helft voorwaardelijk. 'De reclassering nodigt u uit voor de uitvoering van die straf en bekijkt wat voor werk u kan doen en op welke dagen.

' Cor en de officier van justitie zien allebei af van hoger beroep. De rechter besluit met: 'Dan is het meteen onherroepelijk. Mocht u over twee maanden niks gehoord hebben, bel ze dan even op en zeg dat u bent veroordeeld.

Dank voor uw komst.' De naam van Cor is gefingeerd..