Competitieve Tavares transformeerde Europese auto-industrie, maar moet nu weg bij megaconcern Stellantis

Carlos Tavares, topman van autoconcern Stellantis, staat bekend als extreem competitief. Het Franse zakenblad Capital berichtte in 2011 dat hij mails graag afsloot met „Let’s win” of „ Keep on fighting ”. Wat Tavares wilde bereiken, lukte hem meestal ook.

Maar zondagavond maakte Stellantis onverwachts bekend dat de Portugees, die sinds 2019 leiding gaf aan Stellantis (Opel, Fiat, Citroën, Peugeot, Alfa Romeo, 260.000 werknemers), per direct vertrekt. Er zou sprake zijn van een meningsverschil met de raad van commissarissen over de richting van het bedrijf.



Daarmee komt abrupt een einde aan een carrière die grote invloed had op de auto-industrie in Europa, maar nu stukloopt op de aanhoudende problemen in de bedrijfstak. Stellantis (omzet in 2023 bijna 200 miljard euro) kampt met slechte financiële resultaten door tegenvallende verkoopcijfers in Europa en de Verenigde Staten (waar Stellantis met Chrysler en Dodge ook groot is). Tavares, die bekendstaat als een veeleisende saneerder en bezuiniger, zou in conflict zijn gekomen met de raad van commissarissen over hoe deze situatie te boven te komen „en daarbij iedereen boos hebben gemaakt”, aldus een anonieme bron tegen de Financial Times .

Wat er precies speelt, is onduidelijk. Tavares zou volgens bronnen van de krant sterk gericht zijn geweest op de „korte termijn” en „zijn eigen reputatie”, klonk het, duidelijk gefrustreerd. Tavares zelf heeft nog niet gereageerd.

Fiat-oprichtersfamilie Agnelli, vertegenwoordigd in de raad van commissarissen door voorzitter John Elkann, achterkleinzoon van Fiat-oprichter Giovanni Agnelli, speelt een belangrijke rol bij Stellantis. Elkann gaat nu tijdelijk een interim-bestuur leiden tot er in 2025 een nieuwe hoogste baas moet aantreden. Tavares groeide het afgelopen decennium uit tot een bewonderde en gevreesde topman.

Hij werkte lang bij Renault en werd in 2014 topman van Peugeot. Daar wist hij een naderend faillissement af te wenden. Tavares lijfde vervolgens Opel en Citroën in bij wat al snel PSA ging heten.

Met een obsessie voor kosten en marges kreeg Tavares deze samensmelting van merken al gauw erg rendabel. Maar hij wilde meer : in 2019 fuseerde PSA, na eindeloos knipperlichtgeflirt over en weer, met het noodlijdende Fiat-Chrysler, waarmee in één klap een autogigant ontstond van 250.000 werknemers.

Voor beide concerns was het een levenslijn, gezien de noodzaak tot eindeloze schaalvergroting in de autosector, waar de marges relatief dun zijn. Het fusiebedrijf, formeel gevestigd in Amsterdam maar gerund vanuit Parijs (of Tavares z’n werkkamer nabij Lissabon), kenmerkte zich door stabiliteit. Terwijl concurrent Volkswagen verscheurd werd door interne twisten en de koers sinds 2021 vooral zag dalen, liep bij Stellantis de koers juist op; de nuchtere Tavares leek zijn trucje opnieuw uit te halen.

Ondertussen raakte hij bekend om zijn kritiek op de politiek, zoals een volgens hem te grote obsessie van beleidsmakers met elektrisch rijden. Pas dit jaar, nu de Europese autosector te maken heeft met stagnerende verkopen, begon kritiek te klinken. In de eerste helft van 2024 lag de winst zo’n 48 procent lager dan in diezelfde periode in 2023.

Naast problemen in Europa had Stellantis ook zwaar te lijden onder slechte verkopen in de Verenigde Staten, waar consumenten de modellen van het merk niet meer leken te waarderen en voorraden opliepen. In een artikel in de Financial Times uit september viel te horen dat de obsessie van Tavares met geld besparen misschien had geleid tot iets te weinig investeringen. Geld uitgeven bij Stellantis was nu wel érg moeilijk geworden; op alles zouden restricties zitten.

Ondertussen was Tavares een van de best verdienende topmannen uit de sector: 36,5 miljoen euro in 2023. (De Portugees staat overigens bekend om zijn ascetische levensstijl). Tavares dreigde ook met sluiting van de beroemde Fiat-fabriek in Turijn en een fabriek in Napels, iets wat in Italië gevoelig ligt en hem in conflict bracht met de regering van Georgia Meloni.

Zijn vertrek stort Stellantis in onzekerheid. De verwachting was dat Tavares in 2026 pas zou vertrekken, en dát leverde al zorgen op over hoe de Portugees te vervangen. Tavares is compleet vergroeid met het concern dat hij opbouwde, staat centraal in de aansturing en er is geen duidelijke opvolger.

Beleggers leken angstig over het vervolg: het aandeel koerste maandag 9 procent lager..