3 weeks Ago
Hoe komt het toch dat alles wat op de beurzen totaal uit de mode was, het dit jaar plots zo goed doet? Alles wat je in 2024 hoorde of las over China en Europa was negatief. Niets liep er goed, of het leek toch zo. Maar anderhalve maand ver in 2025 blijkt Hongkong (Hang Seng in de grafiek) met een winst van 12,8 procent plots een van de beste beurzen te zijn.
De andere primus is de Euro Stoxx 50, dat al 12,2 procent hoger noteert. Het onklopbaar geachte Wall Street blijft hangen op 3,4 procent voor technologiebeurs Nasdaq en plus 4 procent voor de S&P 500. Twee van de meest iconische Amerikaanse techreuzen, Apple (-2,5 procent) en Microsoft (-3,2 procent), noteren dit jaar zelfs met verlies.
“China heeft zijn piek bereikt.” Die stelling ging erin als koek, want neemt de werkende bevolking er niet nog sneller af dan in Europa? Niemand wou er nog een cent instoppen, nadat een grote vastgoedzeepbel was uiteengespat en de overheid had ingegrepen tegen een aantal eigen bedrijven. En Europa? Dat is toch het continent van de eeuwige malaise? Maar op een zeker moment komt er op de beurzen een omslag, al dan niet gevolgd door de reële economie.
Op een bepaald punt doet het momentum van de beurskoersen de slinger te ver doorslaan. Dat uitte zich in torenhoge waarderingen op Wall Street en heel lage noteringen in China en Europa. Maar waarvoor staat de beurskoers van een bedrijf? Dat is de totale waarde die beleggers kleven op een bedrijf en is een uitdrukking van alle winst die het ooit nog zal maken.
Tot in de eeuwigheid dus. Maar voorspoedige tijden voor een land of een bedrijf duren doorgaans niet zo lang, net zomin als een negatieve periode. Toch is het verduiveld moeilijk om zulke keerpunten in te schatten.
(Het is trouwens allesbehalve zeker dat die omslag zich zo rechtlijnig zal verderzetten.) Doordat de beurzen in Amerika het al zo lang goed doen en Europa (en Brussel) en China al jaren zo slecht, zijn alle beleggers die de voorbije jaren tegen het momentum in gingen – en dus Europese aandelen kochten – afgestraft voor hun keuze. Omgekeerd zagen ze dat de meelopers onder de beleggers nog altijd mooie winsten boekten met Amerikaanse aandelen.
Daardoor zijn ook de tegendraadse beleggers mee in het momentum gestapt. Maar de kruik gaat zo lang te water tot ze barst. Signalen daarvoor zijn de berichten in de media die de trend onafwendbaar doen lijken en bekende figuren die dat benadrukken.
In Nederland besliste een beleggingssite zich voortaan op Wall Street te focussen, voor de eigen nationale beurs en Europese aandelen was er toch geen interesse meer. Met de verkiezing van Donald Trump kreeg het momentum ‘VS tegen de rest’ nog een extra zweepslag. Overdrijven is vaste prik op de beurs, maar zelfs daar zwaait de slinger altijd terug.
.
