Bordeauxrode acrylnagels: ‘Leuk voor de herfst’, maar je kan er wel een allergie aan overhouden

‘Graag iets korter en iets vierkanter.” Een jonge blonde vrouw zit tegenover een medewerker van nagelsalon Nails & Spa by Eva in Zaandam. Haar vingers liggen gespreid naar voren, haar polsen rusten op een kussentje.

De nagelstyliste heeft net haar felrode lak verwijderd met een elektrische vijl en begint met het knippen en shapen . De nieuwe kleur wordt bordeauxrood. „Leuk voor de herfst.



” Aepril Ariens (20) is nu iets meer dan een half jaar verknocht aan gellak. Dat is een dikke soort nagellak die in ongeveer drie lagen moet worden aangebracht op de eigen nagel. Na elke laag moet de lakdrogen onder een soort mini-zonnebank met led- of UV-licht, intussen wordt de andere hand gedaan.

Gellak wordt hard door de hitte van de lamp en blijft daarna redelijk flexibel. Anders dan harde acrylnagels, die vooral worden gezet om de nagels kunstmatig te verlengen. “Dat deed ik eerst altijd, maar die breken zo makkelijk af.

Nu doe ik gel.” Uit cijfers van het Amsterdam UMC, waarover de NOS eerder deze week berichtte, blijkt dat het aantal mensen dat een acrylatenallergie heeft opgelopen door gel- en acrylnagels toeneemt. Tien jaar geleden testte 2,3 procent van de patiënten in het Amsterdam UMC positief op deze contactallergie, nu is dat al meer dan 4 procent.

Acrylatenallergie was iets dat voorheen vooral voorkwam bij mannen die bijvoorbeeld in klusberoepen veel in aanraking komen met acrylstoffen, zoals verf. De nieuwe patiënten in het Amsterdamse ziekenhuis zijn bijna allemaal vrouwen, ziet dermatoloog en allergoloog Thomas Rustemeyer. Ook andere dermatologen zien het volgens Rustemeyer steeds meer: „vrouwen met eczeem rond de vingernagels of in het gezicht”.

„We snapten niet wat er aan de hand was. Tot we zagen dat vrijwel al deze vrouwen acryl- of gelnagels hadden.” Rustemeyer waarschuwt al jaren voor de gevaren van nagelcosmetica, omdat die kan zorgen voor acrylatenallergie.

„Sommige allergieën kun je ook weer ontgroeien, zoals een voedselintolerantie. Maar een contactallergie als deze houd je voor je hele leven.” Hoe meer je in aanraking komt met acryl, hoe allergischer je wordt.

En als je eenmaal een acrylatenallergie hebt, kun je naast gelnagels ook andere producten niet meer verdragen waar acryl in zit. Bijvoorbeeld tandvullingen, zachte lenzen en gehoorapparaten. Maar ook producten die van groter belang zijn voor de gezondheid, zoals een kunstheup of een pacemaker, kunnen volgens Rustemeyer door het lichaam worden afgestoten.

„Je bent niet allergisch geboren. Je wordt allergisch”, aldus de dermatoloog. Rustemeyer denkt dat het probleem groter is dan de cijfers laten zien.

Het stofje dat acrylatenallergie veroorzaakt is namelijk pas sinds een paar jaar opgenomen in de standaard allergietest, daardoor komt niet iedere patiënt met huidklachten op de dermatologieafdeling van Amsterdam UMC terecht. Als natte gellak op de huid komt kan het stofje makkelijk het lichaam binnendringen. Al helemaal wanneer het op een vingerwondje of een kapotte nagelriem terechtkomt.

Bij contact met een stofje dat ons lichaam niet kent, wordt er van binnen een afweerreactie in gang gezet, legt Rustemeyer uit. „Om allergisch te worden, heb je heel veel contact met dat stofje nodig.” En dat gebeurt makkelijk in de nagelcosmetica: in acrylnagels en gellak zitten tientallen procenten acryl.

Ter vergelijking: in een zachte lens zit slechts 0,01 procent. De allergie zou je kunnen oplopen in een salon, maar het echte gevaar zit hem in het zelf aanbrengen. Bij nagelsalons kosten acryl- of gelnagels al snel zo’n 50 euro per keer.

Op internet zijn pakketten te koop met een lamp en meerdere potjes lak voor 150 euro. Zelf doen scheelt dus flink in de prijs. Maar, zegt Rustemeyer, „beginners weten niet hoe ze te werk moeten gaan.

En morsen op de huid is gevaarlijk”. Ook kunnen goedkope drooglampen (op internet verkrijgbaar van 13 euro tot 100 euro) ervoor zorgen dat de lak niet goed droogt en op de huid blijft plakken. In de nagelsalon in Zaandam zet een nagelstyliste secuur de acrylnagels van Angela Diamandidis (55) erop.

Ze doopt een penseel eerst in het acrylpoeder, daarna in de acrylgel en zo boetseert ze de nagels van haar klant. „Ik heb helemaal geen zin om dit thuis te doen, joh”, antwoordt Diamandidis op de vraag of ze dat weleens heeft overwogen. Haar buurvrouw heeft wel zelf zo’n lamp gekocht, zegt ze.

Al zeker zeven jaar gaat ze naar de salon om haar nagels te laten doen: de oude lak verwijderen, de nieuwe erop. “Ik denk er maar liever niet over na wat deze gewoonte inmiddels al heeft gekost”, zegt ze terwijl ze naar de prijslijst op het raam kijkt. Voor veel vrouwen is een bezoekje aan de nagelsalon routine geworden, zegt eigenaresse Trang Nguyen van Nails & Spa by Eva.

Ze ontvangt veel vaste klanten. Acryl- of gellak groeit na zo’n drie à vier weken uit, dan moet deze elektrisch afgevijld worden. Gellak of acryl verwijderen met aceton of normale nagellakremover gaat niet.

Eraf pulken kan de nagel eronder beschadigen. Diamandidis heeft nooit huiduitslag gekregen en bang is ze ook niet, zolang ze haar nagels in de salon laat doen. „Ik ken wel iemand met een acryl-allergie trouwens”, zegt ze.

„Een vriend van me was aan zijn boot aan het werken, hij deed eigenlijk wat zij nu met mijn nagels doet, maar dan op zijn boot.” Ze probeert te wijzen naar de nagelstyliste, die beveelt haar minder te bewegen. „Hij zat onder de vlekken in zijn gezicht.

Zag er niet prettig uit.”.