Boegbeeld Alexey Lutsenko over vertrek bij Astana: “Vino begreep dat het tijd was”

Video Het wordt een heel gek beeld om Alexey Lutsenko vanaf 2025 niet meer in het turquoise truitje van Astana Qazaqstan te zien. Bij de ploeg uit zijn thuisland groeide de 32-jarige Kazach uit tot het boegbeeld, met liefst twaalf seizoenen bij de hoofdformatie en één jaar bij de opleidingsploeg op zijn conto. Maar Lutsenko vindt de tijd rijp om andere oorden op te zoeken, want hij tekende voor twee jaar bij ProTeam Israel-Premier Tech.

. In de Tour of Guangxi werkt Lutsenko momenteel zijn laatste kilometers af in het shirt van Astana . Maar wanneer we hem vragen of hem dat droevig maakt, valt het allemaal wel mee.



“Het is oké. Ik heb al 12 jaar in de ploeg doorgebracht, hé. Ik heb nieuwe motivatie nodig om voor goede resultaten te blijven gaan.

Astana is mijn tweede familie geworden. Maar het is tijd voor verandering. Het is niet zo speciaal in mijn ogen.

Je moet soms iets durven veranderen. Dan pas breng je iets teweeg”, vindt de heuvelspecialist. Lutsenko werd al prof in de tijd dat ploegbaas Alexandre Vinokourov zelf nog renner was.

De twee kennen elkaar natuurlijk door en door, waardoor de voormalige Tourritwinnaar geen schrik had om het nieuws aan Vinokourov te gaan vertellen. “Vino begreep me zeker. Toen ik hem voor het eerst over een mogelijk vertrek bij de ploeg sprak, was er voor hem niets aan de hand.

Het was helemaal oké. Transfers zijn normaal in het wielerleven. Dat hoort erbij.

” Al moeten we zeggen dat Lutsenko wel een stevige legacy achterlaat. Na Vino himself kwam geen enkele Kazach nog zo dicht bij overwinningen en ereplaatsen op het hoogste niveau als Lutsenko. En daarvoor is de ploeg uiteindelijk toch opgericht.

Ik ben bij Astana gekomen als een gewone renner, maar ik heb in hun truitje wel 42 overwinningen gepakt”, beseft hij. “Ik heb een rit in de Tour gewonnen, in de Vuelta en Parijs-Nice. Astana heeft alles voor mij gedaan en ik heb me altijd voor honderd procent gegeven.

” Dan vergeet Lutsenko nog zijn zevende en achtste plaatsen in de eindklassementen van de Tour. Ploeg in vieze papieren Toch zit Astana Qazaqstan momenteel in vieze papieren. In de WorldTour-ranking bengelt het helemaal onderaan.

En hoewel de ploegleiding verwacht dat het allemaal wel goedkomt, dreigt de ploeg toch haar WorldTour-licentie vanaf 2026 te verliezen. Natuurlijk kan de ploeg op bepaalde punten pech inroepen, maar bij momenten was er ook gewoon te weinig kwaliteit. Naast Lutsenko vertrekt ook dat andere boegbeeld, Mark Cavendish (die stopt met koersen), waardoor de Kazachen het niet makkelijk zullen hebben in 2026.

Toch zal Lutsenko zijn ex-ploegmaats altijd blijven steunen, zo blijkt uit zijn antwoorden. “Mijn motivatie is nog altijd supergroot om de ploeg in Guangxi nog aan een resultaat te helpen, en daarbij ook UCI-punten. Het wordt een groot gevecht, maar ik heb nog ambitie”, zegt Lutsenko.

“Het is jammer dat mijn laatste jaar bij de ploeg niet supergoed is geweest. In de Tour de France ben ik in de laatste week gevallen. Daarna had ik problemen met mijn rug en mijn knie.

Die zijn er nog steeds, maar na het off-season zal ik wel weer gerecupereerd zijn. Het heeft zeker een impact gehad op mijn najaar, maar dat hoort erbij.” 13 aug Lees ook Alexey Lutsenko vertrekt na 12 jaar bij Astana: "Soms moet je uit je comfortzone" 13 aug 6 Maar Lutsenko ziet ook landgenoten die op termijn zijn rol kunnen overnemen.

“Je hebt veel jonge Kazachse renners. Ik denk vooral aan Yevgeniy Fedorov . We herinneren ons allemaal zijn WK-zege in Australië (in 2023 won hij het WK voor beloften, red.

). Voor Fedo zie ik vooral een grote toekomst in de klassiekers. Dat heeft hij in de meest recente Parijs-Roubaix ook al laten zien.

Hij werd 12e in heel grote wedstrijd voor echte mannen. Ook Gleb Brussenskiy is goed, er zijn best wel veel renners met een toekomst bij de ploeg.” Heuvelklassiekers Over zijn eigen plannen bij Israel-Premier Tech kan Lutsenko dan weer weinig kwijt, omdat de ploegdagen waar zijn programma wordt bepaald, pas in december vallen.

“Maar mijn op dit moment zegt mijn gevoel dat de eendaagse klassiekers zoals Luik-Bastenaken-Luik en de Amstel Gold Race, net als rittenkoersen van een week, mijn beste kans zijn. Dat heb ik minder in grote rondes. Ik ben al achtste geweest in Luik.

Maar als je een grote en sterke ploeg rond je hebt, is het mogelijk om daar een goed resultaat te rijden.”.