Blue Monday in het StamCafé

Ja losers U hebt het weer overleefd, , de dag waarop u erachter komt en definitief accepteert dat uw goede voornemens zijn mislukt, de kerstbonus reeds op is, dat Gaza voor altijd een kontgat van hel en ideologische verdoemenis zal blijven, dat de eerstvolgende vakantie heel ver weg is en dat het klimaat naar de kloten gaat, zo las u in ieder geval in de Volkskrant. En toen viel uw oog in de rubriek op ' ' waar u weliswaar met de trein heen kunt omdat er 11 treinen per dag via Berlijn naar Warschau rijden, maar waarbij het wel erg fijn is dat u met een 'vlucht in de ochtend' gaat. Het is lekker snel (dat gekut met die trein is ook maar gedoe want na een uurtje hebt u die stapel opgespaarde Volkskranten al wel uit, verdomd daar staat Arnout le Clercq al te donderwolken, gelukkig doet Volkskrant Travel aan CO2-compensatie dus dan is het goed).

Het is Blue Monday. Blue Monday is bedacht door graag vliegende kapitalisten en er zijn slechts drie dingen die u hartgrondiger haat dan kapitalisme: moord, de zwarte els met die gore elzenproppen die uw achtertuin verkrachten en tot slot natuurlijk uw eigen leven. U haat het, medicatie helpt niet, zelfhulpboeken werken ook al niet, uw Tesla rijdt best lekker maar kan niet meer, verdomme, u zou het willen maar u hoort nooit meer iets van (en ook niet van trouwens), Leve de Liefde verhuist naar een andere , er zit een rat op zolder en die kunt u alleen verjagen met een draagbare Marshall-box met Rat Repellent Noise, is terug (over Bob Dylan zo meer), de alcohol is véél te lekker, de stopt met X, uw vriendin zit voortdurend te zeiken, uw moeder zit in de prostitutie en uw laatste bijdrage op Twitter had maar 900 weergaven - ongeveer 100 minder dan het paar ogen dat op een mooie januaridag naar het poesje van heeft gekeken, de hertogin van het hoogverraad.



JA ZÓ NOEMEN WE DEZE DAG! Bonnie Blue Monday. Op Bonnie Blue Monday is Blood on the Tracks 50 jaar oud geworden. De allermooiste plaat vol verdriet, wroeging, janken, nostalgie, kwetsbaarheid, gebroken harten, zelfreflectie en ach, misschien ook hoop.

Wat een mooie dag. En morgen is het gewooooooon weer dinsdag, vrienden..