Anne is 32 en heeft geen vrienden (meer): ‘Ik ben nu beland in de bijpraat-fase’

Als je de 30 al even gepasseerd bent, zou je alles – of veel – best aardig op de rit kunnen hebben. Dat heeft Anne misschien ook wel. Maar daar gaat haar documentaire, die je vanavond kunt zien, niet over: Anne heeft namelijk geen vrienden.

Au. heet die docu dan ook simpelweg. Dat gebeurt letterlijk ook, om haar 33ste verjaardag groots te vieren.



Maar waar de film van KRO-NCRV echt over gaat: wat ging er eigenlijk mis met al die vriendschappen van vroeger? bekeek alvast voor , de tv-rubriek over nieuwe programma’s en/of uitzendingen met een bijzonder onderwerp. De docu van vanavond valt onder de laatste categorie. In Nederland voelt , maakte het Centraal Bureau voor de Statistiek vorige maand bekend.

En als je denkt dat het daarbij vooral om ouderen gaat, dan heb je het mis. ‘Vrienden zijn op, opperdepop’ Eerder schreven we in deze rubriek al wel over eenzame ouderen in combinatie met eenzame tieners. Die zochten elkaar op voor de serie en dat pakte bijzonder goed uit.

Anne is nog niet zover. Zij is er juist steeds meer achter gekomen dat haar vriendschappen langzamerhand steeds meer verdwenen zijn. „Mijn vrienden zijn op”, zegt ze.

„Opperdepop.” Je ziet haar dan in haar eentje op de bank zitten, met een feesthoedje op, terwijl ze ballonnen opblaast. Achter haar hangt een letterslinger.

Niet met ‘gefeliciteerd’ of ‘er is er één jarig’ of zo, maar met ‘Anne (32) zoekt vrienden’. Triestig, je kunt het niet anders noemen. Wie is Anne die vrienden zoekt? Meteen maar even het minpunt van deze docu, die verder absoluut een interessant onderwerp heeft.

Als kijker vraag je je meteen af wie deze Anne dan wel niet is. Nou ja, een leuk mens, dat sowieso. Maar na het bekijken van : geen idee eigenlijk.

Iemand die in Brabant woont, zover kom je nog; en dat zij in een oord veel verderop geboren moet zijn en daarom de vrienden van vroeger niet meer ziet. Maar even zoeken dus, want te vinden is Anne wel. We hebben hier te maken met Anne van der Steen, een actrice die ook zelf voorstellingen maakt en bovendien les geeft op een middelbare school.

En verdomd, het gevoel haar eerder gezien te hebben klopt. Anne werd in 2022 namelijk vuilnisvrouw en maakte daar een andere docu over, . Ze nam die baan ook noodgedwongen aan, omdat door corona alles wat zij om handen had, stilviel.

Niemand om een oud en nieuw-feestje mee te vieren Blijkbaar heeft Van der Steen ook geen vrienden aan die vuilniscollega’s overgehouden. Als dertiger die veel thuis zit, kijkt ze niet uit naar haar verjaardag. „Dat voelt nu als een kwetsbare aangelegenheid.

” Waar vrienden hebben voor Anne vroeger iets vanzelfsprekends was, is daar op haar 32ste niets meer van over. In een online interview met KRO-NCRV meldt zij dat ze tegenwoordig niemand meer heeft om een oud en nieuw-feestje mee te vieren. En: „Soms loog ik dat ik naar een festival was geweest.

Dat was echt liegen, want ik had niemand om mee naar een festival te gaan.” In haar zelf geregisseerde docu gaat Anne een uitdaging aan: zij is vastbesloten om haar volgende verjaardag groots te vieren. Daarvoor ‘begint zij een zoektocht naar connectie’.

Ze gaat twee seizoenen op voetbal (mislukte missie), probeert zogeheten vriendschapsdates en gaat alleen op stap. Of haar uitdaging tot een goed einde komt is in deze film eigenlijk niet zo interessant. Net als die (ook verder onbekende) mensen als twee vissers en messenwerpers die in tussenshots vertellen hoe je wel op een goede manier vrienden kunt zijn.

maakt deel uit van de tiende reeks Teledoc Campus. Voor verschillende tv-zenders krijgen jonge regisseurs en producenten daarbij de kans om ervaring op te doen met een filmische documentaire. Dit najaar zijn er elf te zien.

bespreekt er eind november nog eentje, , met een héél ander onderwerp. Daarin zie je wat er gebeurt als we midden op een drukke (werk)dag even abrupt stoppen met wat we aan het doen zijn. Harde antwoorden over waarom vrienden verdwenen Nee, het feit dat alle vrienden van Anne ‘op’ zijn en hoe dat toch is gekomen, dat maakt vooral interessant.

Deed ze iets verkeerd?, wil ze weten. Ze stelt die vraag daarom ook, zonder omwegen. En krijgt harde en eerlijke antwoorden terug.

Zoals van een oud-collega die vindt dat Anne eigenlijk alleen maar vragen stelde en amper iets over haarzelf losliet. De oude vriendengroep van haar geboortegrond komt ook al met pijnlijke constateringen. Tijdens haar zoektocht breekt Anne soms: „Gênant, ik werd niet eens gemist.

” Ze ziet sporadisch heus nog weleens vrienden, althans, mensen die ze nog als vrienden beschouwt. „We zijn echter beland in de bijpraatfase.” Het gaat dan al snel over de kinderen die die vrienden hebben, terwijl Anne niets over poepluiers weet.

Voor ze haar verjaardags-uitdaging aangaat, besluit ze dan ook: „Ik wil geen bijpraatvrienden meer. Ik wil vrienden die mijn pincode weten en die mijn huis binnenstappen terwijl ik zelf niet thuis ben.” Al met al zal deze docu, gezien de eenzaamheidscijfers in ons land, voor heel wat mensen best confronterend zijn.

Zal de bel een paar keer gaan op Annes verjaardag? Het beste van Metro in je inbox 🌐 Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen. Reacties.