Hoe je mensen omschrijft zonder fouten te maken of op tenen te gaan staan is tegenwoordig al een hele klus, met naast ‘hij’ en ‘zij’ ook ‘hen’ en ‘die’. Maar sommige elementen kunnen er ook wat van. Neem kalium, of potassium, zoals het ook wel heet.

Welke voornaamwoorden dat element zelf verkiest is onbekend, maar de officiële naam is al een heel avontuur. Wij noemen het alkalimetaal kalium, net als veel andere landen met een Germaanse of Slavische taal, maar in de Angelsaksische wereld en delen van Europa met Romaanse talen staat het element bekend als potassium. Dat was de naam die zijn ontdekker voorstelde, de Britse scheikundige Humphry Davy (1778-1829).

Davy was een wetenschappelijke duizendpoot die ook tekende voor onder meer de uitvinding van een mijnlamp waarmee gevaarlijke gassen konden worden aangetoond (de davylamp). In 1807 had hij een primeur: het lukte hem om een metaal te isoleren door elektrolyse, een nieuwe techniek die toen furore maakte onder chemici. Met een serie batterijen wist Davy zuiver kalium vrij te maken uit kaliumhydroxide, die hij had verkregen uit pot-as, een zoutmengsel.

Pot-as (in het Engels potash ) ontstaat door verbrand hout of boombladeren te mengen met water en dat te verhitten. Vandaar de naam ‘potassium’. Collega’s dachten er anders over.

De naam ‘kalium’ deed toen al de ronde, door het werk van de Duitse chemicus Martin Klaproth. Tien jaar vóór Davy, in 1797, had hij het mengsel ‘pot-as’ ontdekt en g.