Voor de herkomst van Yugo moeten we een eindje terug. Naar 1853 om precies te zijn, want toen werd Zastava boven het doopvont gehouden. Dat is een Servische wapenfabrikant die nog steeds vuurwapens levert aan de lokale politie en het leger.

In de jaren 30 bouwden ze ook vrachtwagens voor legerdoeleinden, een nevenactiviteit die in 1953 zou leiden tot de oprichting van Zastava Automobili. Naast bestelwagens zou Zastava ook betaalbare auto's voor de Joegoslavische man gaan bouwen. Het ging om modellen die gebouwd werden onder Fiat-licentie.

Zo was de Zastava 750 uit 1955 eigenlijk een Fiat 600 met een wat grotere motor en een licht gewijzigd koetswerkontwerp. Een praktijk die schering in en inslag was in het toenmalige, nog achter het IJzeren Gordijn schuilende Oost-Europa. Van Zastava naar Yugo In 1980 kwam de Zastava Yugo op de markt, het eerste model dat de Joegoslavische constructeur zelf ontwierp.

De technische basis was dan wel die van de Fiat 127, het wagentje stond wel op een specifiek onderstel met ingekorte wielbasis, maakte gebruik van een 0,9 liter-blokje van 45 pk en kreeg een eigen koetswerkontwerp. Het hoekige design deed wat aan dat van een Autobiancchi denken. De auto was meteen een succes.

Niet enkel in Joegoslavië, maar ook in West-Europa en zelfs de Verenigde Staten vond Zastava kopers voor de sympathiek ogende en spotgoedkope, maar kwalitatief gebrekkige Yugo. Na een tijdje werd de Zastava-merknaam overboord gegooid en gingen alle modellen als Yugo door h.