Toen Xbox de huidige generatie consoles introduceerde, begon het allemaal veelbelovend. De Series X was krachtig en op papier overtrof deze zelfs zijn grootste concurrent, de PlayStation 5. Daarnaast werd de Series S gepresenteerd als een goedkope optie voor next-gen gaming, met indrukwekkende functies zoals quick resume voor slechts 299 euro.

Daarbij kwam de aankondiging van de overname van Bethesda en moederbedrijf Zenimax, wat mij als Xbox-fan enorm enthousiast maakte. Het zag er allemaal veelbelovend uit: krachtige consoles, een breed portfolio aan nieuwe studio’s en Game Pass, waarmee je voor een lage prijs toegang kreeg tot hun games. Maar nu, bijna vier jaar na de lancering van de Series-consoles, is de hype die ik aanvankelijk voelde omgeslagen in teleurstelling.

In dit stuk ga ik dieper in op de keuzes die Xbox heeft gemaakt en waarom ik niet tevreden ben met de huidige staat van het bedrijf. Het grootste struikelblok voor mij is het gebrek aan sterke exclusieve games. In 2016 besloot Microsoft om hun eigen titels zowel voor Xbox als voor PC uit te brengen, en hoewel die beslissing toen begrijpelijk was, heeft het hun positie als consoleplatform verzwakt.

Waar PlayStation en Nintendo exclusieve titels gebruiken om gamers naar hun consoles te trekken, lijkt Xbox die strategie steeds meer los te laten. Dit was destijds een noodzakelijke zet om het merk overeind te houden na de teleurstellende Xbox One-generatie, maar het probleem blijft dat Xbox nog steeds geen echte.